Plautus en Terentius als voorbeeld. Het gebruik van transtekstualiteit in de 'Chrysis'

Persistent URL of this record https://hdl.handle.net/1887/32671

In Collections

This item can be found in the following collections:

Classics and Ancient Civilizations (MA)

Dujardin, Polle (2015)

Plautus en Terentius als voorbeeld. Het gebruik van transtekstualiteit in de 'Chrysis'

Master thesis | Classics and Ancient Civilizations (MA)

In 1444 schrijft Enea Silvio Piccolomini (*1405 - †1464), de toekomstige paus Pius II die deze functie zal uitoefenen van 1458 tot zijn dood in 1464, de 'Chrysis'. De 'Chrysis' is een Latijnse komedie die sterk geënt is op de komedies van Terentius en Plautus. In deze masterscriptie zal ik de intertekstualiteit tussen enerzijds de komedies van Terentius en Plautus en anderzijds de 'Chrysis' onderzoeken aan de hand van de literatuurtheorie van Gérard Genette. Hierbij richt ik me in het bijzonder op zijn theorie van transtekstualiteit, een begrip dat Genette definieert als "tout ce qui le [texte] met en relation, manifeste ou secrète, avec d'autres textes" ("all that sets the text in a relationship, whether obvious or concealed, with other texts").

Enea Silvio Piccolomini

Pius II

Chrysis

Humanistische komedie