Migranten als water, het land als huis, de wet als magneet: Een exploratief onderzoek naar metafoorgebruik van links-progressieve politici in het Spreidingswetdebat de Tweede Kamer  vergelijking met rechts-conservatieve politici

De metafoor is een dankbaar argumentatiemiddel in de politiek. Een metafoor dient ertoe een complex concept te bezien in termen van een concreter concept. Zodoende worden bepaalde eigenschappen benadrukt, terwijl andere eigenschappen worden verdrongen. Hierdoor heeft de metafoor een sturende werking. In navolging van de Conceptuele Metaforentheorie (CMT) wordt in dit onderzoek ervan uitgegaan dat metaforen alomvattend en systematisch zijn. Metaforen zijn volgens deze theorie verbonden met het menselijk conceptueel systeem. Mensen zouden in hun hoofd conceptuele metaforen hebben, waar systematisch talige metaforen uit voortvloeien. In deze kwalitatieve studie is exploratief onderzocht op welke manier links-progressieve politici metaforen als argumentatiemiddel hebben ingezet in het debat over de Spreidingswet in vergelijking met rechts-conservatieve politici; zij hebben verschillende opvattingen over het onderwerp migratie. Hierbij is onderzocht of dit leidt tot verschillend...Show moreDe metafoor is een dankbaar argumentatiemiddel in de politiek. Een metafoor dient ertoe een complex concept te bezien in termen van een concreter concept. Zodoende worden bepaalde eigenschappen benadrukt, terwijl andere eigenschappen worden verdrongen. Hierdoor heeft de metafoor een sturende werking. In navolging van de Conceptuele Metaforentheorie (CMT) wordt in dit onderzoek ervan uitgegaan dat metaforen alomvattend en systematisch zijn. Metaforen zijn volgens deze theorie verbonden met het menselijk conceptueel systeem. Mensen zouden in hun hoofd conceptuele metaforen hebben, waar systematisch talige metaforen uit voortvloeien. In deze kwalitatieve studie is exploratief onderzocht op welke manier links-progressieve politici metaforen als argumentatiemiddel hebben ingezet in het debat over de Spreidingswet in vergelijking met rechts-conservatieve politici; zij hebben verschillende opvattingen over het onderwerp migratie. Hierbij is onderzocht of dit leidt tot verschillend metafoorgebruik. Dit onderzoek is relevant omdat in reeds uitgevoerd onderzoek naar migratiemetaforen gegevens ontbreken over links-progressief en Nederlands gebruik hiervan. Reeds uitgevoerd onderzoek naar migratiemetaforen identificeerde rechts-conservatief gebruik van metaforen dat ertoe diende om migranten te dehumaniseren en mensen bang te maken voor migranten, om zo het standpunt te ondersteunen dat het land waarin zij wonen minder of geen migranten moet opnemen. De onderzoeksvraag van dit onderzoek luidt: ‘Hoe maken Kati Piri en Jasper van Dijk gebruik van metaforen om hun standpunten te verdedigen in het debat over de Spreidingswet, in vergelijking met Ruben Brekelmans en Gidi Markuszower?’ Ter beantwoording van de onderzoeksvraag is voor de identificatie van talige metaforen geput uit de Metaphor Identification Procedure (MIP, na uitbreiding aan de Vrije Universiteit (VU) verworden tot MIPVU) die ertoe dient om het identificatieproces objectiever, systematischer en generaliseerbaarder te maken, waar behoefte aan was vanuit onderzoekers die kritisch waren over deze aspecten bij toepassing van de CMT. Met deze methode zijn transcripten van het Spreidingswetdebat in de Tweede Kamer geanalyseerd. Voor de ontwarring van conceptuele metaforen bestaat geen systematische analysemethode. Dat analyseonderdeel blijft inherent interpretatief en subjectief. Uit de analyse blijkt dat de links-progressieve politici Kati Piri en Jasper van Dijk enkel migratiemetaforen inzetten met betrekking tot het doeldomein ‘migranten’, met als doel om empathie voor migranten op te wekken ter ondersteuning van het standpunt dat de Spreidingswet moet worden aangenomen zodat migranten op een meer humane manier kunnen worden opgevangen. Zij bezien migranten in termen van water, objecten en dieren. Deze metaforen zijn oorspronkelijk geïdentificeerd als metaforen die rechts-conservatieve anti-migratieretoriek ondersteunen, maar Piri en Van Dijk zetten deze in om links-progressieve pro-migratiestandpunten te ondersteunen. De metaforen van Piri en Van Dijk zijn overwegend niet-opzettelijk en hebben daarom geen sterke sturende werking. De rechts-conservatieve politici Ruben Brekelmans en Gidi Markuszower bezien migranten als water en objecten om hen te dehumaniseren, om zo empathie voor migranten te minimaliseren om een streng migratiebeleid te rechtvaardigen. Zij bezien de Spreidingswet in termen van een ‘magneet’ voor migranten en een ‘kerstcadeau’ voor gemeenten om de standpunten te ondersteunen dat de Spreidingswet leidt tot meer migratie naar Nederland en dat deze wet te willekeurig kan worden toegepast. De argumentatie van Brekelmans en Markuszower is dat het invoeren van de Spreidingswet leidt tot een onwenselijke situatie in Nederland. Zij bezien Nederland daarom in termen van een asielzoekerscentrum, en bezien een land met veel migranten als de hel en een land met weinig migranten als de hemel. Alle geïdentificeerde metaforen van Brekelmans en Markuszower zijn potentieel opzettelijk en hebben daarom een sterke sturende werking. Piri en Van Dijk zetten dus niet bij alle doeldomeinen metaforen in, Brekelmans en Markuszower wel. Piri en Van Dijk sturen daarbij bovendien minder sterk met metaforen dan Brekelmans en Markuszower. Door een discrepantie in het corpus en vraagtekens bij de representativiteit van de politici voor hun flank is vervolgonderzoek naar meer politici van beide flanken nodig.Show less

Leiden University Student Repository

Documents

In Collections

Migranten als water, het land als huis, de wet als magneet: Een exploratief onderzoek naar metafoorgebruik van links-progressieve politici in het Spreidingswetdebat de Tweede Kamer vergelijking met rechts-conservatieve politici