Gezinsdynamiek binnen diaspora-cinema: Een onderzoek naar de representatie van filial piety in de hedendaagse diaspora-films Minari (2020) en Everything Everywhere All at Once (2022)

Binnen het gezin, als belangrijke plek van cultuuroverdracht, kunnen intergenerationele conflicten ontstaan. Vooral bij complexe of veelvoudige culturele identificatie, zoals binnen migrantengezinnen, kan dit een rol spelen. Dit onderzoek richt zich op het duiden van deze spanningen binnen zogenoemde diaspora-gezinnen: gezinnen die, als gevolg van bijvoorbeeld migratie, verwijderd zijn van hun gebied van herkomst. Als theoretisch kader voor het analyseren van gezinsstructuren en -dynamieken in relatie tot culturele identiteit hanteert dit eindwerkstuk het concept van filial piety. Dit is een traditioneel Aziatisch cultureel-filosofisch begrip dat een kinderlijke toewijding richting ouders veronderstelt. Om dit concreet te onderzoeken binnen diaspora-cinema, bestudeert deze scriptie twee diaspora-films: Minari (Lee Isaac Chung, 2020) en Everything Everywhere All at Once (Daniel Kwan en Daniel Scheinert, 2022). Beide films zetten de ervaring van het diaspora-gezin, en de onderlinge...Show moreBinnen het gezin, als belangrijke plek van cultuuroverdracht, kunnen intergenerationele conflicten ontstaan. Vooral bij complexe of veelvoudige culturele identificatie, zoals binnen migrantengezinnen, kan dit een rol spelen. Dit onderzoek richt zich op het duiden van deze spanningen binnen zogenoemde diaspora-gezinnen: gezinnen die, als gevolg van bijvoorbeeld migratie, verwijderd zijn van hun gebied van herkomst. Als theoretisch kader voor het analyseren van gezinsstructuren en -dynamieken in relatie tot culturele identiteit hanteert dit eindwerkstuk het concept van filial piety. Dit is een traditioneel Aziatisch cultureel-filosofisch begrip dat een kinderlijke toewijding richting ouders veronderstelt. Om dit concreet te onderzoeken binnen diaspora-cinema, bestudeert deze scriptie twee diaspora-films: Minari (Lee Isaac Chung, 2020) en Everything Everywhere All at Once (Daniel Kwan en Daniel Scheinert, 2022). Beide films zetten de ervaring van het diaspora-gezin, en de onderlinge relaties en verhoudingen die daaraan ten grondslag liggen, op de voorgrond. De hoofdvraag van dit onderzoek luidt dan ook als volgt: Hoe verhoudt filial piety zich tot diaspora-cinema in films als Minari en Everything Everywhere All at Once? De methode die hierbij wordt gehanteerd is een close reading, waarmee de thema’s en technieken van de films worden besproken in relatie tot de twee kernconcepten (diaspora-cinema en filial piety). Uit deze close readings blijkt onder andere dat filial piety gezien kan worden als een vorm van wederzijds begrip. Dit geeft dus niet enkel de toewijding van het kind richting de ouder weer, maar ook de toewijding van de ouder richting het kind. Door deze wederkerigheid te impliceren, duiden de films ook op wederzijds begrip tussen de geportretteerde diaspora-gezinnen en het publiek. Filial piety draagt zo in deze films bij aan een transformatie en verbreding van het culturele perspectief, zowel binnen het gezin als op maatschappelijk niveau. Via diaspora-cinema verwerft het publiek dus een nieuw perspectief, waardoor er intercultureel begrip ontstaat. Hieruit blijkt dat filial piety dus ook buiten de Aziatisch-Amerikaanse diaspora-context ingezet kan worden. Het is een concept dat nationale identificatie overstijgt en kan daarom worden gebruikt als universeel denkkader.Show less

Leiden University Student Repository

Documents

In Collections

Gezinsdynamiek binnen diaspora-cinema: Een onderzoek naar de representatie van filial piety in de hedendaagse diaspora-films Minari (2020) en Everything Everywhere All at Once (2022)