Background: This study on gut feelings investigates the correlation between microdiversity in the gut and cognitive reactivity in the brain, with sex as a potential moderator. Research on potential...Show moreBackground: This study on gut feelings investigates the correlation between microdiversity in the gut and cognitive reactivity in the brain, with sex as a potential moderator. Research on potential correlations and moderators is relevant to gain further insight into the networks involved in the gut-brain axis. The findings can influence treatment approaches in the field of clinical psychology to a greater focus on the gut- brain axis. Two hypotheses were examined: 1) a higher microdiversity in the gut is correlated with less emotion regulation difficulties, and 2) there are sex differences in the correlation between microdiversity and emotion regulation. Methods: This research was an observational between-subjects design with a total number of 75 participants. The primary outcome was the alpha score, assessed with the Shannon Index, which gives insight into individual microdiversity. The Difficulties in Emotion Regulation Scale was used to assess self-reported difficulties in emotion regulation to have insight into individual cognitive reactivity. Sex was conceptualised as the moderator variable. A correlational analysis for alpha scores and DERS scores was carried out, followed by a multiple regression analysis, which tested for a moderation with the variable sex. Results: There was no evidence for a negative correlation between high microdiversity and few emotion regulation difficulties. Sex did not have a significant moderation on this correlation either. Implications: Further research is needed on the gut-brain axis and sex differences in gut microdiversity and emotion regulation to adapt the treatment of stress-related disorders such as post-traumatic stress disorder (PTSD), obsessive-compulsive disorder (OCD), or other anxiety-related disorders from a cognitive- to a more holistic approach.Show less
Dit onderzoek gaat na of er een verband is tussen BMI en de predispositie voor psychopathologie. Die samenhang zou gemedieerd worden door het waargenomen gevoel van veiligheid. Eén recent...Show moreDit onderzoek gaat na of er een verband is tussen BMI en de predispositie voor psychopathologie. Die samenhang zou gemedieerd worden door het waargenomen gevoel van veiligheid. Eén recent wetenschappelijk artikel stelt dat obesitas een onbewuste stressor is, wat resulteert in een lager gevoel van waargenomen veiligheid: een minder fit lichaam zou de stressrespons aanwakkeren. Daarnaast ondersteunen onderzoeken het verband tussen obesitas en depressie. De huidige onderzoekspopulatie is niet-klinisch en géén extreme gevallen van BMI zijn bekend. Dit huidige onderzoek onderscheidt zich daardoor van andere onderzoeken, omdat er hier wordt gesproken van een predispositie. 86 participanten zijn geanalyseerd. Hierbij zijn de BMI, het waargenomen gevoel van veiligheid (m.b.v. de NPSS) en de zelf-gerapporteerde mate van Depressieve-, Angst- en Stress-symptomen (m.b.v. de DASS-42) in kaart gebracht. Dit onderzoek heeft deel uitgemaakt van een groter geheel. Participanten die hebben deelgenomen dienden één week ademhalingsoefeningen te verrichten en vragenlijsten te voltooien, zodat de invloed op waargenomen stress duidelijk werd. De eerste hypothese stelde dat indien je BMI hoger is, er sprake is van een lager gevoel van waargenomen veiligheid. De tweede hypothese stelde dat een lager gevoel van waargenomen veiligheid correspondeert met een toename van DASS-symptomen. Dat zou fungeren als een predispositie voor psychopathologie. De analyses tonen een sterk verband aan. Wij kunnen concluderen dat de invloed van BMI op de predispositie voor psychopathologie geheel via het waargenomen gevoel van veiligheid verloopt. Vervolgonderzoek zou de lichamelijke mobilisatie kunnen uitvragen, omdat een hogere BMI niet hoeft te betekenen dat een lichaam minder fit is.Show less
Dit onderzoek onderzocht de impact van Alternate Nostril Breathing (ANB) op waargenomen psychologische veiligheid, binnen het kader van de Polyvagaal Theorie en de General Unsafety Theory of Stress...Show moreDit onderzoek onderzocht de impact van Alternate Nostril Breathing (ANB) op waargenomen psychologische veiligheid, binnen het kader van de Polyvagaal Theorie en de General Unsafety Theory of Stress (GUTS). Het doel is om te bepalen of ANB effectief kan bijdragen aan een verhoogd gevoel van veiligheid bij universiteitsstudenten, om stress-gerelateerde gezondheidsproblemen te voorkomen of verminderen. In het kader van GUTS en de Polyvagaal theorie zou dit bewerkstelligt kunnen worden door het stimuleren van de afferente nervus vagus, wat de neuroceptie van psychologische veiligheid verhoogt. De activiteit van de nervus vagus is mogelijk gemarkeerd door de gezondheid van ontlastingsvorm en is daarom meegenomen als covariabele. De studie gebruikte een between-groups pre-post interventie design, waarbij deelnemers willekeurig werden toegewezen aan de ANB-groep of een placebogroep die Focused Breathing (FB) deed. ANB is een diepe ademhalingsoefening waarbij afwisselend wordt geademd door één neusgat. De interventie duurde een week en werd dagelijks online uitgevoerd. De Neuroception of Psychological Safety Scale (NPSS) werd gebruikt om de perceptie van psychologische veiligheid te meten, en de Bristol Stool Chart (BSC) werd gebruikt om de ontlastingsvorm te rapporteren. Daarnaast werd verwacht dat de ontlastingsvorm invloed zou hebben op de verandering in perceptie van psychologische veiligheid, omdat de ontlastingsvorm samenhangt met de rijkheid van het microbioom en de slijmvernieuwing in de darmen wat invloed kan hebben op de afferente nervus vagus. In totaal werden 58 deelnemers meegenomen voor de analyse. De hypotheses werden getest met behulp van Repeated Measures ANCOVA. Er werden geen significante effecten gevonden binnen en tussen de ANB- en FB-groep in verandering in perceptie van psychologische veiligheid. Ook bleek de ontlastingsvorm geen invloed de hebben op de verandering van waargenome veiligheid. Exploratief echter wel een significante positieve correlatie gevonden tussen de gezondheid van ontlastingsvorm en de perceptie van psychologische veiligheid op zowel de pretest (r = 0,291, p = 0,027) als post-test (r=0,296, p = 0,024) onafhankelijk van de interventiegroep. Wat suggereert dat fysiologische factoren, zoals ontlastingsvorm, een rol spelen in de perceptie van psychologische veiligheid.Show less
In dit onderzoek werd onderzocht of het één week lang uitoefenen van alternate nostril breathing (ANB) kan resulteren in een verlaging van zelf-gerapporteerde psychologische gevoelens van depressie...Show moreIn dit onderzoek werd onderzocht of het één week lang uitoefenen van alternate nostril breathing (ANB) kan resulteren in een verlaging van zelf-gerapporteerde psychologische gevoelens van depressie, angst en stress, aan de hand van de DASS-42. De DASS-42, een vragenlijst om zelf-gerapporteerde symptomen van depressie, angst en stress te onderscheiden, is gebruikt als meetinstrument (DASS-42; Lovibond & Lovibond, 1993). Het belang van het onderzoek is om een grotere maatschappelijke en wetenschappelijke belangstelling te wekken voor de invloed van de ademhaling op de gezondheid en het welzijn van individuen en om de effectiviteit van ANB beter te kunnen beoordelen. De onderzoeksvraag is: “Verminderd alternate nostril breathing zelf-gerapporteerde symptomen van depressie, angst en stress?”. Verwacht werd dat er in de controlegroep geen verschil aanwezig zou zijn tussen de voor- en de nameting en dat de ANB-oefening zou resulteren in een significante verlaging van de zelf-gerapporteerde symptomen van depressie, angst en stress. Aangaande de resultaten is er ten eerste naar voren gekomen dat participanten die de ANB-oefening hadden uitgevoerd, in de subschaal depressie, een lagere score rapporteerde dan participanten die de controle-oefening (placebo) hadden uitgevoerd, in de subschaal depressie, wanneer de voor- en nameting meegenomen werd als interactie-effect. Daarnaast is naar voren gekomen dat er, buiten depressie, geen significante verschillen gevonden zijn tussen de voor- en nameting in de controlegroep. Tot slot is naar voren gekomen dat bij het vergelijken van de ANB-groep en de controlegroep, alleen depressie een significant effect heeft opgeleverd. Deze uitkomst suggereert dat er verschillen aanwezig zijn tussen depressie, angst en stress aan de hand van de interventie. Het onderzoek suggereert daarnaast dat ANB geen effect heeft op de zelf-gerapporteerde symptomen van de DASS-totaalscore, angst en stress. Volgens de resultaten uit het onderzoek zou ANB een verlagend effect hebben op zelf-gerapporteerde symptomen van depressie, aan de hand van de DASS-42.Show less
Background: Research indicates that probiotics, specific strains of beneficial bacteria, are beneficial against anxiety and depression. There are indications that a potential mechanism behind this...Show moreBackground: Research indicates that probiotics, specific strains of beneficial bacteria, are beneficial against anxiety and depression. There are indications that a potential mechanism behind this might be that probiotics alter interoception and the way we respond to our body needs, which is reflected in interoception. Both critically influence anxiety and depression. Objective: The present study aimed to test whether administering probiotics over a period of four weeks increases the degree of interoception and adaptive responding to body needs in healthy individuals. Also, anxiety and depression were measured. Confirming an increase in the degree of interoception and adaptive responding would show that probiotics trigger a mechanism that reduces anxiety and depression. Design: The study was set up as a randomized, tripleblinded, placebo-controlled within/between subject (placebo versus probiotics), pre- and postintervention assessment design. 89 healthy participants without diagnosed mood or anxiety disorders, aged 18-35 years, received multispecies (diverse strains) probiotics or placebo supplementation over four weeks. In the pre- and post-intervention, degree of interoceptive awareness, adaptive responses, depression, and anxiety. Results: There were no significant changes on any measure, but one unexpected decrease in adaptive responding for the probiotics group. Conclusion: It cannot be concluded that probiotics increase the degree of interoceptive awareness and adaptive responding. Moreover, the results suggest that anxiety and depression are not influenced by probiotics in a healthy sample. However, insights from other research suggests that the effect might be stronger in a depressed and anxious sample. Further research is needed to see whether probiotics might affect interoception and adaptive responding differently in depressed and anxious individuals.Show less
According to the WHO, depression is one of the major causes of disability worldwide. However, the understanding of the disorder remains incomplete. Recently, antibiotic use has been associated with...Show moreAccording to the WHO, depression is one of the major causes of disability worldwide. However, the understanding of the disorder remains incomplete. Recently, antibiotic use has been associated with the onset of mood disorders. It is assumed that microbiota-gut-brain interactions are partly managed by the immune system. Accordingly, this study aimed to clarify the correlations between antibiotic-induced microbial dysbiosis, cognitive reactivity to sad mood (CRSM), and concentration of the antibody secretory immunoglobulin A (sIgA). Participants, which finished an antibiotic treatment within the past three months (n = 47), were compared to control participants (n = 60). Participants’ CRSM was measured using the Leiden Index of Depression Sensitivity (LEIDS-R). Antibody levels of salivary sIgA were investigated by obtaining saliva samples from the participants. Results indicated that antibiotic use was not associated with remarkable differences in sIgA concentration or depression sensitivity, i.e. CRSM. However, based on exploratory observations the preliminary idea of antibiotic use resulting in sex-specific responses was developed and is proposed valuable to be investigated in future research. Moreover, it was examined if antibiotic use can be considered a moderator in the relation between sIgA concentration and CRSM. Antibiotic use did not display a moderating role and CRSM was not predicted by sIgA concentration. The findings within this study were limited by a reduced dataset of sIgA concentrations. Ultimately, in contrast to the hypothesized outcome antibiotic-induced microbial dysbiosis was not associated with a decreased sIgA concentration or increased depression sensitivity of healthy individuals within this study. To clarify the correlation between the microbiota-immune-brain axis, antibiotic use, and mental health future research is needed.Show less
