Het ontwerp voor het Casa da Música, ontworpen door Rem koolhaas, is erg onconventioneel voor een muziekgebouw. Dit lijkt te komen door de leegtes die gebruikt zijn. In deze paper wordt de mate van...Show moreHet ontwerp voor het Casa da Música, ontworpen door Rem koolhaas, is erg onconventioneel voor een muziekgebouw. Dit lijkt te komen door de leegtes die gebruikt zijn. In deze paper wordt de mate van ontwrichting in het Casa da Música onderzocht en wordt er gekeken hoe leegte hieraan bijdraagt.Show less
In dit onderzoek wordt beschouwd hoe het conflict tussen stilstand en beweging de positieve kracht is van zowel het beeldhouwwerk Nijinsky van Auguste Rodin als de dans L’après-midi d’un faune van...Show moreIn dit onderzoek wordt beschouwd hoe het conflict tussen stilstand en beweging de positieve kracht is van zowel het beeldhouwwerk Nijinsky van Auguste Rodin als de dans L’après-midi d’un faune van Vaslav Nijinsky. De benadering in dit onderzoek is erop gericht om de omkering duidelijk te maken van een contemporaine negatieve beschouwing van het conflict naar een positieve beschouwing van tegenwoordig.Show less
Het schilderij De 500 Arhats van Takashi Murakami uit 2012 vormt een onderzoekscasus waarin de verschillende aspecten, die te maken hebben met de schijnbare tegenstelling tussen traditie en...Show moreHet schilderij De 500 Arhats van Takashi Murakami uit 2012 vormt een onderzoekscasus waarin de verschillende aspecten, die te maken hebben met de schijnbare tegenstelling tussen traditie en vernieuwing in de hedendaagse Japanse kunst worden geanalyseerd. Stilistische en inhoudelijke elementen in het werk duiden er op dat er een relatie bestaat tussen de hedendaagse Japanse schilderkunst en de modernistisch-traditionalistische traditie van Nihonga. Zo zijn beide stijlen op te vatten als een transcultureel fenomeen. Vanuit deze hypothese wordt uitgegaan van een gemeenschappelijke concept van hybriditeit, dat een kernbegrip is voor zowel de vroeg-moderne Japanse kunst als de hedendaagse schilderkunst van Superflat. Dit wordt niet alleen in de context van de stijl Superflat geplaatst, maar ook verbonden met de theorie van intersubculturalisatie en de iconografie van cultureel trauma.Show less
Ten American Painters was een bijzondere groep onafhankelijke Amerikaanse kunstenaars die zich in 1898 afscheidde van de Society of American Artists, deze laatstgenoemde organisatie zou te...Show moreTen American Painters was een bijzondere groep onafhankelijke Amerikaanse kunstenaars die zich in 1898 afscheidde van de Society of American Artists, deze laatstgenoemde organisatie zou te conservatief en commercieel zijn geworden. Ten bleef twintig jaar bestaan. De Society was twintig jaar hiervoor om soortgelijke redenen opgericht uit de National Academy of Design. De leden van Ten besloten om elk jaar een groepstentoonstelling te houden. De afscheiding begon bescheiden, zonder manifest of verklaringen maar verliep niet onopgemerkt en publiciteit was onvermijdelijk. Deze publiciteit in de vorm van krantenartikelen uit kranten als de New York Times en recensies in kunsttijdschriften zijn de hoofdbronnen voor de scriptie. Deze primaire bronnen verschaffen voldoende informatie om een helder beeld te scheppen van de receptiegeschiedenis en hoe deze veranderde door de jaren waarin de groep bestond en de jaarlijkse exposities hield. Om de kunstkritiek in context te plaatsen, zijn ook de beschikbare catalogi van de tentoonstellingen gebruikt. Deze contemporaine documenten vormen de belangrijkste bronnen voor dit onderzoek.Show less
De hedendaagse kunstenaar Ronald Ophuis draagt met zijn schilderijen bij aan het ethische debat omtrent de representatie van extreem geweld in verhouding tot de persfotografie en de beeldende kunst.
Dit werkstuk bestudeert een aantal figuratieve schilderijen van Daniel Richter in relatie tot het thema Holocaust. Zit dit thema in het werk van Richter verweven en hoeveel betekent deze mogelijke...Show moreDit werkstuk bestudeert een aantal figuratieve schilderijen van Daniel Richter in relatie tot het thema Holocaust. Zit dit thema in het werk van Richter verweven en hoeveel betekent deze mogelijke laag voor de uitleg van het werk? Om dit te onderzoeken is gebruik gemaakt van het idee van traumakunst zoals Dori Laub en Daniel Podell dat gedefinieerd hebben.Show less
Onderzoek naar seksualiteit en controle over het lichaam in de wassen beeldengroep Untitled van de Amerikaanse kunstenares Kiki Smith. Hierbij lijkt het psychologische lijden van de mensfiguren een...Show moreOnderzoek naar seksualiteit en controle over het lichaam in de wassen beeldengroep Untitled van de Amerikaanse kunstenares Kiki Smith. Hierbij lijkt het psychologische lijden van de mensfiguren een grotere rol te spelen dan de seksualiteit van de figuren. Controle over het lichaam van de figuren is onderzocht naar Freuds theorie over voyeurisme. Het innerlijk lijden van de figuren lijkt voort te komen uit voyeuristische processen uit de maatschappij.Show less
Begin jaren '90 ondergaat kunstenares ORLAN een serie platisch chirurgische operaties. Ze beschouwt haar lichaam als kunst en verwordt tot een kunstwerk zelf. In 'ORLAN - Het lichaam als kunstwerk'...Show moreBegin jaren '90 ondergaat kunstenares ORLAN een serie platisch chirurgische operaties. Ze beschouwt haar lichaam als kunst en verwordt tot een kunstwerk zelf. In 'ORLAN - Het lichaam als kunstwerk' wordt met name de zevende operatie onder het voetlicht gehouden. Op de vraag op welke wijze ORLAN de grens tussen kunst en maker herdefinieert wordt door middel van drie theoretische kaders van Arthur Danto, Peggy Zeglin Brand en Parveen Adams gezocht naar een antwoord. Hierin wordt ook het perspectief van de toeschouwer en de rol van de technologie besproken.Show less
In dit onderzoek wordt van David Claerbouts' Highway Wreck(2013) de perceptie van tijd bevraagd en de mate waarin het onderscheidend van de rest van het oeuvre is onderzocht.Het betreft een...Show moreIn dit onderzoek wordt van David Claerbouts' Highway Wreck(2013) de perceptie van tijd bevraagd en de mate waarin het onderscheidend van de rest van het oeuvre is onderzocht.Het betreft een digitale presentatie van een gebeurtenis waarin heden en verleden zijn samengetrokken waarbij de grenzen tussen de klassieke media fotografie en film vervaagd zijn. Er worden hierdoor verschillende tijdelijkheden ervaren en de lineaire tijdsequentie wordt doorbroken door te navigeren tussen stilstaand en bewegend beeld. Het werk is onderscheidend in Claerbouts' oeuvre door het gevoel van een horizontale beweging, met het effect van een panoramabeeld, door de constructie van een moment dat vanuit verschillende perspectieven wordt getoond en door het construeren van verschillende texturen(analoog/digitaal) van een archiefbeeld , waardoor de beschouwer de tijd moet nemen om de gelaagdheid van de verschillende tijdaspecten te doorgronden.Show less
Het vrouwbeeld in de feministische fotografie en de modefotografie in de jaren 70 van de twintigste eeuw. Hoe verhoudt het vrouwbeeld in de feministische fotografie zich tot het vrouwbeeld in de...Show moreHet vrouwbeeld in de feministische fotografie en de modefotografie in de jaren 70 van de twintigste eeuw. Hoe verhoudt het vrouwbeeld in de feministische fotografie zich tot het vrouwbeeld in de modefotografie in de jaren 70. Zien we alleen verschillen of zijn er ook overeenkomsten.Show less
Het werk 'A Little Taste Outside of Love' (2007) van de Afro-Amerikaanse kunstenaar Mickalene Thomas bekeken vanuit het perspectief van de (fe)male gaze, het tweede- en derdegolfs feminisme en in...Show moreHet werk 'A Little Taste Outside of Love' (2007) van de Afro-Amerikaanse kunstenaar Mickalene Thomas bekeken vanuit het perspectief van de (fe)male gaze, het tweede- en derdegolfs feminisme en in vergelijking met het werk van andere hedendaagse Afro-Europese en Afro-Amerikaanse kunstenaars.Show less
Deze bachelorscriptie richt zich op dematerialisatie in het oeuvre van kunstenaar Tino Sehgal (1976) in relatie tot de museumbezoeker. Vanuit de opvatting dat het beeldende kunstwerk inherent...Show moreDeze bachelorscriptie richt zich op dematerialisatie in het oeuvre van kunstenaar Tino Sehgal (1976) in relatie tot de museumbezoeker. Vanuit de opvatting dat het beeldende kunstwerk inherent afhankelijk lijkt te zijn van de perceptie van toeschouwer en zich dus tegenover de toeschouwer als kunstwerk moet manifesteren, plaatst dit onderzoek vraagtekens bij de door de kunstenaar beoogde volledige immaterialiteit van zijn werk. Het begrip dematerialisatie wordt gerelateerd aan drie termen die een rol spelen in de manier waarop de museumbezoeker kunst percipieert en die van invloed zijn op de relatie tussen kunstwerk en museumbezoeker: representatie, interactie en performativiteit. Ten slotte wordt er een conclusie getrokken over de mate waarin en de wijze waarop het museaal tentoongestelde werk van Tino Sehgal als gedematerialiseerd beschouwd kan worden.Show less
