The use of active labour market policies (ALMPs) is a common approach in Europe to reintegrate the unemployed back into the labour market. But the effectiveness of these ALMPs is unestablished, as...Show moreThe use of active labour market policies (ALMPs) is a common approach in Europe to reintegrate the unemployed back into the labour market. But the effectiveness of these ALMPs is unestablished, as previous research contributes either failure or success to factors such as strategy, implementation, and continuity. An additional factor is the presence of non-Western migrants, as non-Western migrants are believed to have a greater distance to the labour market, which affects their performance on the labour market. In the Netherlands, municipalities are responsible for their own ALMP strategy. This thesis aims to find the relationship between enrolment in ALMPs and outflow of the social assistance benefit to work, for both the general population and specifically for non-Western migrants, per municipality. A fixed-effects regression for the years 2015 to 2017 in the Netherlands, that controls for unobservable differences between municipalities, show that increased enrolment in ALMPs has no significant effect on the outflow to work. An interaction effect between share of non-Western migrants in a municipality and the enrolment in ALMPs also has no significant effect on the outflow to work. This means that the effectiveness of ALMPs is weak and inelastic, both for the general population and non-Western migrants. Small changes in the short term per municipality in either the number of residents, the fraction of the social assistance benefit recipients that are enrolled in an ALMP, and the share of non-Western migrants, do not impact outflow to work.Show less
De doelstelling van dit onderzoek is om na te gaan in hoeverre de mate van consumptie van 65-plussers die in het bezit zijn van een eigen woning beïnvloed wordt door schommelingen in het illiquide...Show moreDe doelstelling van dit onderzoek is om na te gaan in hoeverre de mate van consumptie van 65-plussers die in het bezit zijn van een eigen woning beïnvloed wordt door schommelingen in het illiquide vermogen, zodat dit zou kunnen fungeren als middel om de toereikendheid van het pensioen adequaat te houden. Vervolgens is gekeken of deze beïnvloeding afhankelijk is van het genoten educatieniveau, wat als proxy geldt voor lage-en hoge inkomens. De gebruikte maatstaf voor het illiquide vermogen betreft de huisprijsindex (HPI), en de mate van consumptie heeft betrekking tot de mate waarin huishoudens maandelijks kunnen voldoen aan hun basisbehoeften. Dit onderzoek vindt een significant positieve relatie tussen fluctuaties in de HPI en de mate van consumptie van oudere huishoudens, echter is deze relatie vrij gering. Er kan geconcludeerd worden dat ouderen gebruik maken van het illiquide vermogen om te consumeren waardoor het opties biedt om de toereikendheid van het pensioen (meer) adequaat te maken.Show less
De afgelopen vijftien jaar blijkt de (bruto) arbeidsparticipatie van jonge Nederlandse mannen, met een leeftijd tussen de 21 tot 30 jaar, sterk te zijn afgenomen. Dit terwijl de arbeidsparticipatie...Show moreDe afgelopen vijftien jaar blijkt de (bruto) arbeidsparticipatie van jonge Nederlandse mannen, met een leeftijd tussen de 21 tot 30 jaar, sterk te zijn afgenomen. Dit terwijl de arbeidsparticipatie van andere groepen, zoals jonge vrouwen of oudere werkende mannen, gelijk is gebleven of zelfs is gestegen. Tevens is de vrijetijdsbesteding aan recreationeel computergebruik en het spelen van videogames sterk gestegen. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van panel-data betreffend de periode 2008-2019 om te analyseren in hoeverre de vrijetijdsbesteding aan recreationeel computergebruik en videogames een verklaring geeft voor de genoemde, gedaalde arbeidsparticipatie. Aan de hand van bestaande literatuur, beschrijvende statistiek en (logaritmische) regressie analyses is dit vraagstuk onderzocht. In tegenstelling tot het onderzoek verricht door Aguiar et al. (2017) dat betrekking heeft tot de Verenigde Staten, blijkt er uit dit onderzoek geen heldere verklaring te zijn van videogames en recreationeel vrijetijdsgebruik op de keuze om meer vrije tijd te benutten, en dus tevens minder arbeid in uren aan te bieden. Zo blijken de Engel-curves en daarmee de elasticiteit van zowel video-games en recreatief computergebruik, en overige vormen van vrijetijdsbesteding, relatief inelastisch te zijn. Tevens is de totale vrije tijd over de afgelopen elf jaar stabiel gebleven, terwijl tijd besteed aan videogames en recreationeel computergebruik sterk is toegenomen. Hier blijkt de afwezigheid van een complementair verband uit. De trend, te herkennen in de afname in arbeidsparticipatie van jonge mannen, kan negatieve gevolgen hebben voor de houdbaarheid van bepaalde economische zaken. Als beleidsaanbevelingen worden gegeven dat er allereerst een betere overgang moet worden gecreëerd van opleiding naar de arbeidsmarkt, waardoor het niet kunnen vinden van een baan minder snel zal gebeuren. Tevens moet er een extrinsieke motivatie ontstaan in de vorm van een subsidie of verlaging van uitkeringen, en/of moet de intrinsieke motivatie worden vergroot.Show less
Using the Studentenmonitor database I estimate the inequality of opportunity in the Dutch higher educational sector. Due to the extensiveness of this database I am able to separate the circumstance...Show moreUsing the Studentenmonitor database I estimate the inequality of opportunity in the Dutch higher educational sector. Due to the extensiveness of this database I am able to separate the circumstance effects from the effort effects. I find that a student’s circumstances matter for their educational achievements. It matters mainly for the average exam score of a student, but also for the probability that a student encounters study delay. However, the amount of effort that a student puts in his education also matters for his educational achievements.Show less
Een veel gebruikt instrument in Europa om de arbeidsparticipatie van ouderen (leeftijden 55 tot en met 64) te bevorderen is ontslagbescherming wetgeving. Echter is de bestaande wetenschappelijke...Show moreEen veel gebruikt instrument in Europa om de arbeidsparticipatie van ouderen (leeftijden 55 tot en met 64) te bevorderen is ontslagbescherming wetgeving. Echter is de bestaande wetenschappelijke literatuur het niet eens over het effect van ontslagbescherming wetgeving op de arbeidsparticipatie van ouderen. In dit onderzoek wordt dit effect onderzocht aan de hand van de Easy-SHARE dataset en de EPL index van het OECD. Hiermee wordt beoogd meer inzichten te creëren voor beleidsmogelijkheden die de arbeidsparticipatie van ouderen stimuleren en toe te voegen aan de huidige wetenschappelijke kennis over het effect van ontslagbescherming wetgeving op de arbeidsparticipatie van ouderen. Uit het onderzoek komt naar voren dat ontslagbescherming wetgeving een matige negatieve correlatie heeft met de arbeidsparticipatiegraad van ouderen. Verder komt er naar voren dat dit effect versterkt wordt door de aanwezigheid van institutionele vroegpensioen stimulansen. Uit de literatuur volgt dat strenge ontslagbescherming wetgeving het aantal ouderen dat wordt aangenomen remt en de kans vergroot op ‘geforceerd’ vroegpensioen.Show less
Dit onderzoek analyseert in het kader van de job search theory het effect van de maximale WW-duur op de baankwaliteit post-werkloosheid in Nederland. De job search theory suggereert dat een langere...Show moreDit onderzoek analyseert in het kader van de job search theory het effect van de maximale WW-duur op de baankwaliteit post-werkloosheid in Nederland. De job search theory suggereert dat een langere maximale WW-duur zich vertaalt in een betere baankwaliteit na de werkloosheidsperiode. De maximale WW-duur is niet direct te observeren, waardoor er in dit onderzoek gebruik wordt gemaakt van een proxy. Door gebruik te maken van panel data wordt er een fixed-effects regressie uitgevoerd. De baankwaliteit wordt gemeten door te kijken naar de objectieve baankenmerken loon en baanstabiliteit en het subjectieve baankenmerk baantevredenheid. De resultaten suggereren dat er een positief verband bestaat tussen het verlengen van de maximale WW-duur en de baankwaliteit post-werkloosheid.Show less
In dit onderzoek wordt de volgende vraag beantwoord: ‘In welke mate zijn bijstandontvangers minder gelukkig dan werkenden en is dit veranderd na de invoering van de Participatiewet?’. Het onderzoek...Show moreIn dit onderzoek wordt de volgende vraag beantwoord: ‘In welke mate zijn bijstandontvangers minder gelukkig dan werkenden en is dit veranderd na de invoering van de Participatiewet?’. Het onderzoek is voor een gedeelte beschrijvend ingericht en voor een ander deel gebaseerd op een fixed effects regressieanalyse. Daarbij richt dit onderzoek zich op de periode 2008-2019. In dit onderzoek is naar een drietal aspecten gekeken. Ten eerste is onderzocht hoe het subjectieve welzijn van bijstandsontvangers zich verhoudt tot de controlegroep werkenden. De verwachting was dat bijstandsontvangers minder gelukkig zijn dan werkenden. Ten tweede is onderzocht in hoeverre er veranderingen in geluk zijn opgetreden na de invoering van de Participatiewet in 2015. De verwachting voorafgaand aan het onderzoek was dat bijstandsontvangers minder gelukkig zijn na de invoering van de Participatiewet. Tot slot is onderzocht of veranderingen in het subjectieve welzijn puur verklaard kunnen worden door een financieel effect en in welke mate daarbij andere immateri le (psychische, sociale) effecten een rol spelen. De hypothese was dat het effect van het ontvangen van een bijstandsuitkering op financieel welzijn kleiner is dan het effect op subjectief welzijn. Uit de resultaten blijkt dat bijstandsontvangers minder gelukkig zijn dan werkenden. Het verschil is daarbij substantieel en significant. Ten eerste ligt het gemiddelde subjectieve welzijn lager in de groep bijstandsontvangers ten opzichte van werkenden (respectievelijk 5.60 en 7.38). Daarnaast blijkt ook uit de regressiemodellen dat bijstandsontvangers een significant en substantieel lager subjectief welzijn hebben: 0.4 lager op een schaal van 1 tot 10. Verder is in dit onderzoek geen significante verandering van het subjectieve welzijn gevonden na invoering van de Participatiewet. Tot slot blijkt het negatieve effect van het ontvangen van een bijstandsuitkering op financieel welzijn groter dan het effect op het subjectieve welzijn (respectievelijk –1.171 en -0.432). Dit komt niet overeen met de verwachting voorafgaand aan dit onderzoek, waarbij verwacht werd dat het effect op het subjectieve welzijn groter zou zijn. Op basis van dit onderzoek stellen we vast dat subjectief welzijn in de bijstand substantieel lager ligt in vergelijking met werkenden. Daarmee verdient het welzijn in de bijstand structureel meer aandacht in (de evaluatie van) bijstandsbeleid. Een eerste advies is daarom om bij bijstandsbeleid mede te sturen op het verbeteren van het welzijn van bijstandsontvangers. Een tweede advies is om, gegeven de positieve effecten van werk op het welzijn van individuen, een basisbaan als sluitstuk van het socialezekerheidsstelsel serieus te verkennen als middel om het welzijn in de bijstand te verbeteren.Show less
