Een belangrijk aspect van psychotherapie, die de resultaten ervan kan beïnvloeden, is de therapeutische relatie. Door een toename in multiculturalisme, vindt psychotherapie vaker in een...Show moreEen belangrijk aspect van psychotherapie, die de resultaten ervan kan beïnvloeden, is de therapeutische relatie. Door een toename in multiculturalisme, vindt psychotherapie vaker in een interculturele context plaats en kunnen er complicaties ontstaan. Dit exploratieve onderzoek kijkt naar de interculturele therapeutische relatie. Er wordt specifiek onderzoek gedaan naar de invloed van een cultuurverschil in individualisme en collectivisme, tussen de cliënt en therapeut, op zowel de kwaliteit van de algehele relatie en ‘de werkwijzeconsensus’. De werkwijzeconsensus is de overeenkomstigheid tussen de cliënt en therapeut in de gewenste werkwijze tijdens de therapie. Therapeutische relaties met en zonder cultuurverschillen zijn met elkaar vergeleken. Hiervoor is een culturele afstand index bedacht, die het culturele verschil tussen cliënt en therapeut kwantificeerbaar maakt. Dit is onderzocht middels een (Engelstalige) vragenlijst bestaande uit: de cliëntversie van de ‘California Psychotherapy Alliance Scales’ (CALPAS-P) aangevuld met eigen vragen. De steekproef bestaat uit 101 respondenten tussen de 18 en 65 jaar, die ambulante zorg in de vorm van psychotherapie gebruik(t)en, en de benodigde vragen beantwoord hebben. De resultaten gaan tegen de verwachtingen in en geen van de nulhypothesen konden verworpen worden. Er zijn dan ook op basis van dit onderzoek geen duidelijke conclusies te trekken over de invloed van culturele afstand (in de dimensie individualisme-collectivisme), op zowel de kwaliteit van de therapeutische relatie als op de werkwijzeconsensus. De resultaten zijn te betwijfelen en vervolgonderzoek is dan ook nodig. Tot slot moet benoemd worden, dat dit onderzoek van correlationele aard is.Show less
Culture is central to the therapeutic context, whereas the correct way to help a client must be observed. With the use of Hofstede’s cultural distance, culture can be integrated in therapy. The...Show moreCulture is central to the therapeutic context, whereas the correct way to help a client must be observed. With the use of Hofstede’s cultural distance, culture can be integrated in therapy. The openness and contentment of the client can be influenced by this. As well as culture, generation also plays a role. The openness and contentment of the client, while observing cultural distance and generation, is to be measured by a questionnaire. In this research the CALPAS-P is used, which contains twenty-four questions. This is complemented by extra demographic questions. The prediction is that cultural distance and generation influence the openness and contentment of the client. This research has an N of 166 respondents, whereas 58 respondents have not filled in a part or the whole questionnaire. The answers of the respondents have been used in multiple simple regression analyses and a MANOVA. These analyses proved that there are no significant differences between the variables. In all hypotheses the assumptions were violated, as a result that the analyses were not meant to be executed. However, there has been chosen to still execute the analyses. Against all expectations, the cultural distance and generation did not have an influence on openness and contentment of the client. More research is recommended, as the sample group is small and as the α and power are low. In the future the missing Hofstede dimensions should also be taken into account. In de therapeutische context staat cultuur centraal, waarbij er gekeken wordt naar de juiste manier om de cliënt te helpen. Met gebruik van Hofstedes cultuurafstand kan cultuur meegenomen worden in de therapievorm. De openheid en tevredenheid van de cliënt kan hierdoor beïnvloed worden. Ook generatie speelt hier een rol in. Als er gekeken wordt naar de openheid en tevredenheid van een cliënt, met inachtneming van de cultuurafstand en generatiecijfers, is dit te meten door middel van een vragenlijst. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van de CALPAS-P, wat vierentwintig vragen bevat. Hier zijn extra demografische vragen aan toegevoegd. De voorspelling is dat culturele afstand en generatie invloed hebben op de openheid en tevredenheid van de cliënt. Dit onderzoek heeft een N van 166 respondenten, waarbij 58 respondenten niet alles of niets hebben ingevuld. Over de resultaten zijn eenvoudige regressieanalyses en een MANOVA uitgevoerd. Deze analyses toonden aan dat er geen significant verschil gevonden kon worden op de variabelen. In alle hypotheses werden de assumpties geschonden, waardoor de analyses niet uitgevoerd mochten worden. Toch is ervoor gekozen deze uit te voeren. Tegen de verwachting in, hadden de culturele afstand en generatie geen invloed op de openheid en tevredenheid van de cliënt. Meer onderzoek wordt aangeraden, aangezien de steekproef klein was en een lage α en lage power bevatte. In de toekomst kan daarbij eveneens rekening gehouden worden met de missende Hofstededimensies.Show less
De kwaliteit van de therapeutische relatie in psychotherapie, de persoonlijke band tussen de therapeut en de patiënt, blijkt erg bepalend voor het behandelresultaat. Dit wordt in de regel...Show moreDe kwaliteit van de therapeutische relatie in psychotherapie, de persoonlijke band tussen de therapeut en de patiënt, blijkt erg bepalend voor het behandelresultaat. Dit wordt in de regel onderscheiden van technieken, als zijnde alle manieren waarop klachten, gedragingen en herstel begrepen worden en al de interventies die hieruit volgen. Deze scriptie beschrijft drie benaderingen die de kracht van de relatie in onderscheid van technieken pogen te verklaren, vanuit de stellingname dat het belang van de relatie relevant is voor de verantwoordelijkheid die de therapeut ten overstaan van de patiënt heeft. Door gebruik te maken van verschillende plaatsen die door filosofen aan de ethiek zijn toegekend, worden verschillende mogelijkheden zichtbaar. De faciliterende relatie, ten eerste, leert dat de kracht van de relatie gelegen is in haar ondersteuning van de technieken. De atechnische relatie, ten tweede, stoelt op Bubers begrip van de ethische tussenruimte en beschrijft de relatie op haar krachtigst wanneer technieken slechts een geminimaliseerde rol spelen. De asymmetrische relatie, ten slotte, stoelt op Levinas’ begrip van de ethiek als eerste filosofie en leert dat de confrontatie met een ander oproept tot verantwoordelijkheid en dat dit (in beide richtingen) de kracht van de therapeutische relatie verklaren kan. Deze laatste benadering wordt als de meest plausibele verklaring voorgesteld. Deze benadering onderstreept de waarde van een kwetsbare betrokkenheid van de psychotherapeut op het therapeutisch proces.Show less
