In de periode na de Tweede Wereldoorlog hebben politici van de Nederlandse politieke partijen CDA en PvdA op verschillende manieren met elkaar samengewerkt. In de jaren '50, ten tijde van de...Show moreIn de periode na de Tweede Wereldoorlog hebben politici van de Nederlandse politieke partijen CDA en PvdA op verschillende manieren met elkaar samengewerkt. In de jaren '50, ten tijde van de wederopbouw, zochten kopstukken van beide partijen elkaar op in dienst van het land met elkaar te kunnen samenwerking. In de jaren '60 verliep samenwerking echter veel moeizamer. De Nacht van Schmelzer was daarvan een hoogtepunt en tevens een belangrijk omslagpunt. In daaropvolgende decennia konden CDA-ers en PvdA-ers moeilijk met elkaar overweg. Vooral het kabinet-Den Uyl en zeker ook Van Agt-II vormden hiervan het bewijs. Later, tijdens Lubbers-III verliep samenwerking een stuk beter en konden kopstukken en andere politici veel beter met elkaar overweg. Kortom, een roerige geschiedenis.Show less
Research master thesis | History: Societies and Institutions (research) (MA)
open access
Research on five 'prikacties' ('zap actions': provocative actions to gain media attention) by Dolle Mina. Many actions of the Dutch feminist action group Dolle Mina from the late 1960s and 70s were...Show moreResearch on five 'prikacties' ('zap actions': provocative actions to gain media attention) by Dolle Mina. Many actions of the Dutch feminist action group Dolle Mina from the late 1960s and 70s were organised as a result of similar American actions. This thesis focuses on the transfer of ideas and actions over the Atlantic Ocean. Dolle Mina also proved to be quite influensive in the U.S. as well.Show less
In de historiografie heeft de herdenkingsgeschiedenis de laatste decennia aanzienlijke belangstelling verworven. De herdenkingscultuur rond de Belgische Afscheiding neemt hierin vooralsnog een...Show moreIn de historiografie heeft de herdenkingsgeschiedenis de laatste decennia aanzienlijke belangstelling verworven. De herdenkingscultuur rond de Belgische Afscheiding neemt hierin vooralsnog een bijzondere positie in. De thesis ‘De mythe van de Volksgeest’: de Belgische Afscheiding herdacht (1832-1932) belichaamd een herwaardering van deze herdenkingscultuur. In tegenstelling tot vele andere gedenkwaardige nationale aangelegenheden, kan met name de Tiendaagse Veldtocht (1831) nauwelijks als een nationaal hoogte- of dieptepunt worden beschouwd. Toch werd deze in bepaalde kringen wel degelijk het herdenken waard geacht. De voorstanders van herdenking waren voornamelijk oud-strijders – georganiseerd in de vereniging Het Metalen Kruis – en (oud-)militairen, (protestantse) notabelen, geestelijken en leden van het hof. Voor hen belichaamde de Tiendaagse Veldtocht een glorieuze overwinning. Bovendien had het Nederlandse volk als gevolg van de ‘wapenroep’ van koning Willem I nimmer een eenheid tentoongespreid als in die roerige jaren 1830-1832. Een dergelijke gebeurtenis verdiende het op nationale schaal te worden herdacht. Vanaf de eerste grote herdenking in 1856 tot het vijftigjarig jubileum in 1881 werd de herinnering aan de ‘mythe van de eendracht van 1830-1832’ vooral dankzij de veteranen nog op enige schaal herdacht. Na hun verdwijnen – door ziekte en ouderdom – rond het fin de siècle werd echter al snel duidelijk dat de herinnering aan de Afscheiding hen niet lang zou overleven – laat staan tot een daadwerkelijk nationale aangelegenheid zou worden.Show less
In mijn MA-scriptie, getiteld Ridderlijk vorst en publieke opinie: Het publiek vertoon van koning Willem II en de reacties in de pers, wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de wijze waarop...Show moreIn mijn MA-scriptie, getiteld Ridderlijk vorst en publieke opinie: Het publiek vertoon van koning Willem II en de reacties in de pers, wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de wijze waarop Koning Willem II zich in het openbaar begaf, en hoe de pers hier in deze periode op reageerde. Dit hangt samen met de ontwikkeling van de Nederlandse monarchie, die tegen het einde van de negentiende eeuw een symbolische functie kreeg, als overkoepelend nationaal orgaan dat de door de verzuiling ontstane maatschappelijke verdeeldheid enig tegengas gaf; dit gevoel werd versterkt door, middels bezoeken aan provincies, de band met het volk te versterken. In dit onderzoek ging het erom om na te gaan in hoeverre hier ook al sprake was onder Willem II. De vraag luidt in hoeverre het uiterlijk vertoon van de vorst toen al belangrijk was in de ogen van de publieke opinie. De reden hiervoor is dat de verzuiling toen nog een minder sterke invloed op de Nederlandse maatschappij had, terwijl de monarchie juist afstand deed van haar officiële machtspositie. Inderdaad had Willem II een voorliefde voor pracht en praal, evenals voor ridderlijk militarisme, terwijl hij ook een band met het gewone volk trachtte te creëren. Zowel ridderlijk vertoon als de populariteitshonger waren reden voor zijn provinciale huldetochten. De reacties van de Nederlandse pers op het vertoon van de koning was echter gematigd. Kritiek bleef beperkt, implicerend dat men zich niet aan dergelijk vertoon stoorde, of dat dit zelfs als vanzelfsprekend beschouwd werd. Indien dat laatste het geval was, was er nauwelijks kritiek, daar dit in een dergelijke visie gelijk zou staan met kritiek op de monarchie, waaraan pracht en praal inherent waren.Show less
In this study, the degree of populism of both the Dutch Socialist Party (SP) and the German socialists (Die Linke) is measured based on the way both parties acted during the annual budget debates...Show moreIn this study, the degree of populism of both the Dutch Socialist Party (SP) and the German socialists (Die Linke) is measured based on the way both parties acted during the annual budget debates in the Dutch and German parliament since 1990. I focused on the debating strategies and the political opinions formulated by both parties. First, it will be explained what populism is. In the second part of this study, I tried to develop a method, based on the knowledge of what populism is from the first part, with which the degree of populism of parties could be measured. In the final chapter, I investigated the way of debating of both parties in the annual budget debates. In my conclusion, I tried to express some thoughts about populism itself.Show less
