Vanaf het einde van de zestiende eeuw ontstond er een belangstelling voor het verhaal van Cornelia Africana die haar kinderen presenteert als haar schatten. Humanisten schreven over Cornelia als...Show moreVanaf het einde van de zestiende eeuw ontstond er een belangstelling voor het verhaal van Cornelia Africana die haar kinderen presenteert als haar schatten. Humanisten schreven over Cornelia als een voorbeeld van deugdzaamheid, en vanaf de achttiende eeuw raakten ook verlichte schrijvers geïnteresseerd in dit thema uit de Romeinse oudheid, vanwege de belangrijke rol die opvoeding speelt in het verhaal. Naast schrijvers maakten kunstenaars schilderijen, gravures en tekeningen van Cornelia als deugdzame moeder. Opvallend is dat de Zwitserse kunstschilder Angelica Kauffmann (1741-1807) in een tijdsbestek van drie jaar maar liefst drie schilderijen over dit thema heeft gemaakt. Het doel van deze scriptie is om een antwoord te geven op de onderzoeksvraag: wat bracht Angelica Kauffmann ertoe het zeldzame thema van Cornelia Africana als deugdzame moeder drie keer uit te beelden in een tijdsbestek van drie jaar? Om deze onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden zal er iconografisch en iconologisch onderzoek gedaan worden. Er zal door middel van deelvragen onderzocht worden hoe het thema vanaf het einde van de zestiende eeuw werd uitgebeeld en in welke context dat gebeurde, hoe de drie schilderijen van Kauffmann zich verhouden tot de Europese beeldtraditie, en wat de mogelijke verklaringen zijn voor Kauffmann’s interesse in dit specifieke thema. Het onderzoek zal aantonen dat Angelica Kauffmann met de drie schilderijen die zij in opdracht maakte de vrouw meer aandacht wilde geven dan tot dusver was gedaan in de Europese beeldtraditie. De dochter van Cornelia, Sempronia, die in de eerdere werken over dit thema veelal werd genegeerd, ondergaat in de drie schilderijen van Kauffmann een transformatie van een klein en naïef meisje naar een wijze en volwassen vrouw. Kauffmann had belangstelling voor de onafhankelijkheid en kracht van de vrouw, aangezien het in de achttiende eeuw moeilijk was voor vrouwen om een plek te bemachtigen in een mannenwereld.Show less
In deze scriptie is getracht een antwoord te vinden op de vraag wat de relatie is tussen de werkwijze van Vincent van Gogh en de materialen die hij gebruikte, met nadruk op de fabrieksmatige verf...Show moreIn deze scriptie is getracht een antwoord te vinden op de vraag wat de relatie is tussen de werkwijze van Vincent van Gogh en de materialen die hij gebruikte, met nadruk op de fabrieksmatige verf die hij gebruikte. Dit is afgebakend door alleen naar de Arles-periode te kijken. Het eerste hoofdstuk beantwoordt de vraag wat de eigenschappen zijn van de belangrijkste pigmenten die Van Gogh gebruikt heeft. Hierbij is vergelijkend onderzoek gedaan, waarbij REVIGO het voornaamste uitgangspunt is geweest. Daarnaast is de ontstaansgeschiedenis van de verven ook meegenomen in de argumentatie van dit hoofdstuk. In het tweede hoofdstuk is er met een casestudy een antwoord gegeven op de vraag welke verven Van Gogh in een bepaalde periode gebruikte en hoe hij deze gebruikt heeft in zijn schilderijen. Deze casestudy bestaat uit een verf bestelling van Vincent in een brief aan zijn broer Theo. Vervolgens is er met een eigen onderzoeksmethode een antwoord gevonden op de deelvraag van dit hoofdstuk. De bevindingen van dit hoofdstuk zijn toegepast op 'Veld met irissen bij Arles'.Show less
In deze scriptie wordt onderzoek gedaan naar een mogelijke herkomst van de vrouwenkleding die op veel van de genreschilderijen van de Utrechtse caravaggisten Gerard van Honthorst, Dirck van Baburen...Show moreIn deze scriptie wordt onderzoek gedaan naar een mogelijke herkomst van de vrouwenkleding die op veel van de genreschilderijen van de Utrechtse caravaggisten Gerard van Honthorst, Dirck van Baburen en Hendrick ter Brugghen voorkomt. Hierbij wordt met name onderzocht of schilderijen en prenten van kunstenaars die volgens de bestaande literatuur een belangrijke invloed op deze Utrechtse schilders hebben gehad, ook van belang kunnen zijn geweest voor het ontstaan van de vrouwenkostuums op de genrestukken van de Utrechtse caravaggisten.Show less
Een statistisch onderzoek naar portretten en tronies in Hollandse boedelinventarissen uit de 17e eeuw. In dit onderzoek is aangetoond dat Rembrandt met de verkoop van portretten en tronies...Show moreEen statistisch onderzoek naar portretten en tronies in Hollandse boedelinventarissen uit de 17e eeuw. In dit onderzoek is aangetoond dat Rembrandt met de verkoop van portretten en tronies verschillende segmenten van de markt aansprak. Zo kwamen de portretopdrachten voornamelijk uit het hoogste segment van de bevolking en de kopers van tronies uit de middenlaag. De prijzen van portretten die aan Rembrandt betaald werden, waren hoog en gericht op een het hoogste segment van de markt. Tronies waren toegankelijk voor klanten uit de middenklasse. Met twee verschillende producten wist Rembrandt dus in te spelen op de vraag van zijn verschillende klantenkringen. Tronies werden vaak voor de anonieme vrije markt geproduceerd en portretten kwamen vrijwel alleen in opdracht. Uit de analyse van de boedelinventarissen blijkt dat portretten twee keer zo hoog werden getaxeerd als tronies. Hoewel Rembrandt in zijn tijd een van de duurste en meest prestigieuze kunstenaar was, beperkte zich dat dus niet alleen tot het meest kieskeurige segment met een brede beurs.Show less
