De St. Brendan’s Cathedral is een kathedraal met bescheiden afmetingen en een sobere architectuur. Het westportaal evenwel is het grootste en meest extravagante portaal van Ierland. In het frontaal...Show moreDe St. Brendan’s Cathedral is een kathedraal met bescheiden afmetingen en een sobere architectuur. Het westportaal evenwel is het grootste en meest extravagante portaal van Ierland. In het frontaal zijn hoofden uitgebeeld, terwijl de pilasters, de dagkanten en de archivolten volledig gedecoreerd en geornamenteerd zijn met dierfiguren, florale- en ab-stracte motieven. In de literatuur vanaf de 19e eeuw is het westportaal dikwijls beschre-ven en geanalyseerd, maar de vraag naar de betekenis van het portaal in zijn geheel, is nauwelijks gesteld. Dit onderzoek is erop gericht een antwoord te vinden op de vraag waarom de kathedraal zo sober en bescheiden is en het westportaal naar verhouding zo groot en extravagant.Show less
Deze bachelorscriptie richt zich op dematerialisatie in het oeuvre van kunstenaar Tino Sehgal (1976) in relatie tot de museumbezoeker. Vanuit de opvatting dat het beeldende kunstwerk inherent...Show moreDeze bachelorscriptie richt zich op dematerialisatie in het oeuvre van kunstenaar Tino Sehgal (1976) in relatie tot de museumbezoeker. Vanuit de opvatting dat het beeldende kunstwerk inherent afhankelijk lijkt te zijn van de perceptie van toeschouwer en zich dus tegenover de toeschouwer als kunstwerk moet manifesteren, plaatst dit onderzoek vraagtekens bij de door de kunstenaar beoogde volledige immaterialiteit van zijn werk. Het begrip dematerialisatie wordt gerelateerd aan drie termen die een rol spelen in de manier waarop de museumbezoeker kunst percipieert en die van invloed zijn op de relatie tussen kunstwerk en museumbezoeker: representatie, interactie en performativiteit. Ten slotte wordt er een conclusie getrokken over de mate waarin en de wijze waarop het museaal tentoongestelde werk van Tino Sehgal als gedematerialiseerd beschouwd kan worden.Show less
Een stilistische analyse van de muurschilderingen van de Kayan en Kenyah Dayak, twee subgroepen van de Dayak van Borneo. Een uitvoerige beschrijving van de verschillende figuratieve motieven die...Show moreEen stilistische analyse van de muurschilderingen van de Kayan en Kenyah Dayak, twee subgroepen van de Dayak van Borneo. Een uitvoerige beschrijving van de verschillende figuratieve motieven die voorkomen in hun muurschilderingen. Daarnaast wordt ook de betekenis en de functie van de verschillende motieven behandeld. Daarnaast wordt er een context gegeven van de situatie waarin deze motieven tot stand zijn gekomen, hoe leven de volken die deze maken en hoe hebben de samenstellingen van hun samenlevingen effect gehad op het gebruik van de motieven in hun kunst en materiële cultuur.Show less
Problematiek bij de restauratie van moderne monochrome kunstwerken Een historisch overzicht van de problematiek en verandering van de restauratie-ethiek van moderne monochrome kunstwerken,...Show moreProblematiek bij de restauratie van moderne monochrome kunstwerken Een historisch overzicht van de problematiek en verandering van de restauratie-ethiek van moderne monochrome kunstwerken, uitgelegd aan de hand van de restauraties van Barnett Newman’s Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue? III en Cathedra.Show less
Vanuit het kunstwerk 'The Beguiling of Merlin' van Britse kunstenaar Edward Burne-Jones wordt gekeken naar de representatie van het vrouwelijk figuur in het werk, met betrekking op de thema's van...Show moreVanuit het kunstwerk 'The Beguiling of Merlin' van Britse kunstenaar Edward Burne-Jones wordt gekeken naar de representatie van het vrouwelijk figuur in het werk, met betrekking op de thema's van vrouwelijkheid in 19e-eeuws Engeland, de invloed van de middeleeuwen, en de fin-de-siècle femme fatale.Show less
De titel van deze scriptie to be herman all ways to be herman slaat op het feit dat herman de vries bij zichzelf is gebleven tijdens zijn gehele carrière.1 Tevens is het een kleine knipoog naar de...Show moreDe titel van deze scriptie to be herman all ways to be herman slaat op het feit dat herman de vries bij zichzelf is gebleven tijdens zijn gehele carrière.1 Tevens is het een kleine knipoog naar de titel van zijn expositie tijdens de Biennale 2015 in Venetië: to be all ways to be. Het werk van de vries is in de loop der jaren niet sterk veranderd. De minder positieve waardering aan het begin van zijn carrière staat in schril contrast met de waardering voor zijn werk anno 2016. Dit opmerkelijke gegeven nodigde uit tot verder onderzoek. In hoofdstuk één wordt de vries vanuit een biografische invalshoek besproken met zijn achtergrond als onderzoeker en de invloed daarvan op zijn werk als kunstenaar. Hieruit blijkt dat de vries in zijn werk toeval en objectiviteit centraal zet. Toeval is een begrip dat volgens de vries aanduidt dat we niet meer weten waar iets vandaan komt. De oorsprong en oorzaak van een gegeven is te complex om te overzien. Omdat we dat niet kunnen, noemen we het toeval. Deze definitie is een meer filosofische benadering dan het toeval uit de toevalstabellen die hij als biologisch onderzoeker gebruikte om zijn werk de vereiste objectiviteit te geven. Deze constatering toont, naar mijn mening, de ontwikkeling die de vries in zijn carrière heeft doorgemaakt. Hij is zich steeds meer als natuurfilosoof gaan profileren. Een ontwikkeling die aansluit bij de groeiende maatschappelijke-filosofische aandacht voor de natuur en ecologische kwesties. Het receptieonderzoek in hoofdstuk twee plaatst de toegenomen waardering voor de vries’ werk in een cultuurhistorisch perspectief. Frans Haks suggereert dat de vries modieuze vernieuwingen zou volgen. de vries zou niet onderscheidend genoeg zijn geweest waardoor hij wellicht minder waardering ontving voor zijn werk. Het samenvallen van de vries’ ontwikkeling en de groeiende maatschappelijke aandacht voor de natuur en ecologie is mijn inziens essentieel voor de toegenomen waardering voor de vries. Een gegeven dat tegen het volgen van modieuze vernieuwingen pleit is het feit dat het werk van de vries gedurende zijn carrière geen spectaculaire veranderingen heeft ondergaan. Maar wel de uiteindelijke erkenning heeft gekregen als kunstenaar waar hij op hoopte. Natuur en toeval hebben altijd een centrale rol gespeeld in het werk van de vries. Hij stelt dat de natuur beelden creëert en ons ervaringen schenkt die een kunstenaar nauwelijks kan overtreffen. de vries wil de natuur in al haar bijzonderheid tonen door zo min mogelijk in te grijpen.  Een gedachte die teruggrijpt op zijn tijd bij de Nul-groep. De vries wil zoveel mogelijk direct de werkelijkheid zijn en zelf een standpunt van nul innemen. Het is deze positie die de vries onderscheidt van Fiona Hall en Joan Jonas, de kunstenaars waarmee hij in hoofdstuk drie wordt vergeleken. De ecologische kwesties die de vries aanhaalt zijn veel subtieler doordat hij de natuur toont zoals zij is. De complexiteit in de vries’ werk bevindt zich eerder in de gedachtegang achter zijn werk en niet zozeer in de uitwerking daarvan. De toegenomen waardering voor de kunstenaar herman de vries kan uitgelegd worden met zijn woorden “toeval is wat je toe valt”. Een gegeven dat zeer van toepassing blijkt te zijn op de aandacht die de vries in de loop van zijn carrière heeft gekregen oftewel is toegevallen. Hij heeft zijn werk vanaf de zeventiger jaren niet wezenlijk veranderd. Wel voorzag hij het van een boodschap waarin hij pleit voor de afhankelijkheid die de mens altijd gehad heeft van de natuur en hoe het van invloed is geweest op onze gedachtegang, gezondheid en cultuur. Een boodschap die past binnen de toegenomen maatschappelijke aandacht voor natuur en ecologie.Show less
De theoretische voedingsbodem die de ontwikkeling van koepelarchitectuur in de vroegmoderne Nederlanden heeft gestimuleerd. Daarnaast wordt de praktische ontwikkeling van de koepelconstructies...Show moreDe theoretische voedingsbodem die de ontwikkeling van koepelarchitectuur in de vroegmoderne Nederlanden heeft gestimuleerd. Daarnaast wordt de praktische ontwikkeling van de koepelconstructies geanalyseerd.Show less
The BA-thesis is about the relation between the paintress Lavinia Fontana and cardinal Gabriele Paleotti and his family in the 16th century in Bologna. How may we review Fontana's paintings with...Show moreThe BA-thesis is about the relation between the paintress Lavinia Fontana and cardinal Gabriele Paleotti and his family in the 16th century in Bologna. How may we review Fontana's paintings with regard of Paleotti's Discorso. Fontana was the first woman who made altarpieces. One of them was intended for the family chapel of the cardinal. Suggestions for further investigations have been made.Show less
In deze case study wordt onderzocht in hoeverre het uiterlijk van het model Jane Morris klopt in met name schilderijen van Dante Gabriel Rossetti. Hierbij worden foto's vergeleken met poëzie en...Show moreIn deze case study wordt onderzocht in hoeverre het uiterlijk van het model Jane Morris klopt in met name schilderijen van Dante Gabriel Rossetti. Hierbij worden foto's vergeleken met poëzie en schilderijen.Show less
