Since the turn of the century, there has been a notable increase in the popularity of depictions and exhibitions featuring Japanese prehistoric figurines, better known as dogū. These artefacts from...Show moreSince the turn of the century, there has been a notable increase in the popularity of depictions and exhibitions featuring Japanese prehistoric figurines, better known as dogū. These artefacts from the Jōmon Period (about 15.600 to 3200 years BP) with a supposed ritual purpose increasingly show up in and outside of archaeology. In this paper I look for a possible explanation for this recently heightened interest. This is done by asking two questions: 1. Where are dogū present, and 2. how can this be explained? Going from Japan’s identity and the nature of their connection with the past, in this paper I look for the ulterior motives and goals behind the presence of dogū where they are most often seen: museums, art, popular culture/media. The first part, an analysis of dogū in Japan, shows that Japan’s view of its Jōmon past has changed since World War II. Out of nationalism a link is created with a past in which Japan was supposedly still unique and pure. Dogū reflect this and have thus come to represent Jōmon heritage. Good characteristics and aspects are selectively emphasized. In this way a generalizing story is created, that unfortunately negatively impacts the diversity that existed in the past. On the other hand, the mysticism and mysterious nature of dogū are a source of inspiration for artists and popular media such as anime, manga and videogames. The second half investigates the presence of dogū in the West, which can be largely attributed to several researchers who publicize across country borders and have brought dogū to Western museums. A case study of the ‘Power of Dogū’ and ‘Unearthed’ exhibitions offers insight into the goals behind this kind of exhibition. The Jōmon period and its dogū are used to represent the cultural traditions of Japan. In the debate on world heritage too dogū are used to promote the Jōmon period, as evidenced by my case study of a debate on Jōmon heritage in Paris.Show less
This BA thesis investigates the worked-bone assemblage of Late Bronze Age (LBA) Tell Sabi Abyad (ca. 1230-1150 B.C), a settlement mound located in the Raqqa province of Northern Syria. The LBA...Show moreThis BA thesis investigates the worked-bone assemblage of Late Bronze Age (LBA) Tell Sabi Abyad (ca. 1230-1150 B.C), a settlement mound located in the Raqqa province of Northern Syria. The LBA settlement comprises a Middle Assyrian stronghold. It was a military and administrative centre which primarily functioned as a fortified farmstead, named a dunnu by the Assyrians. The goal of this thesis is to determine the character of the assemblage and to shed light on the function and role of the bone artefacts in the LBA society. In addition I have performed a diachronic analysis to find out whether the assemblage changed through time. The worked-bone assemblage is a relatively small but diverse. It comprises approximately 105 artefacts. A preliminary classification, based on morphology, is presented. The assemblage consists of three categories: bone tools, bone ornaments and other bone objects. The category bone tools comprise awls, combs, needles, spatulas and nails. The bone ornaments exist from beads, inlay, plaques and a bracelet. The other bone objects comprise discs, polished knucklebones and a number of miscellaneous objects. First, the function of the artefacts is analysed based on their morphology and when possible, traces of use. For some artefacts, the analysis of the morphology could not shed light on a plausible function. To further elucidate their function and role, the context of the artefacts was analysed. I have tried to elucidate in which areas of the LBA settlement the bone artefacts were used. From the context and morphology it appears that the worked-bone artefacts were used in domestic buildings, workshops and in open areas of the Late Bronze Age settlement. They were probably used for pottery production and in the production of basketry, matting and leather working. The bone objects had a diverse role in society as they were used as tools, jewellery, personal ornaments, game pieces and grave goods. They were present in every phase of the LBA occupation. The worked-bone objects of LBA Tell Sabi Abyad may have been small in numbers but were used in all dimensions of society for a large variety of activities.Show less
A few years ago a well-preserved Early Medieval (Merovingian) settlement was discovered near the banks of the river the Old Rhine that will play a vital part in the understanding of the...Show moreA few years ago a well-preserved Early Medieval (Merovingian) settlement was discovered near the banks of the river the Old Rhine that will play a vital part in the understanding of the habitational history in the coastal area in this period. These remains are threathened by development plans, which is why a large-scale excavation is taking place and will continue untill circa 2014. The central question in this thesis is wheter metallurgy was practiced in this settlement and if so, which metals were used. A majority of the metallic and metallurgy related finds have been examined. Besides (iron)slagmaterial a couple of crucibles and fragments thereof have been found, that point to the casting of unnoble metals. For this end they recycled material from existing objects. The motivation for the use of brass could be its gold colour. Concerning the slagmaterial the evidence seems to point more at the smithing of iron than iron production.Show less
In deze scriptie wordt er gekeken naar de vraag “Is aan de hand van vondsten uit beerputten gelegen bij het gasthuis aan het Canadaplein in Alkmaar iets op te maken over de achtergronden van de...Show moreIn deze scriptie wordt er gekeken naar de vraag “Is aan de hand van vondsten uit beerputten gelegen bij het gasthuis aan het Canadaplein in Alkmaar iets op te maken over de achtergronden van de mensen die er in verbleven, en zeggen de vondsten iets over het functioneren in de gasthuizen in het algemeen?” Dit wordt gedaan aan de hand van het bekijken van historische bronnen en het bekijken van het materiaal uit de vondstcomplexen. Vervolgens wordt er een vergelijking gemaakt met materiaal uit huizen met een lage en hoge huurwaarde, aan de hand van een artikel. Ook is er een vergelijking gemaakt met ander gasthuis materiaal. Het materiaal zegt niet veel over het functioneren in het algemeen in gasthuizen, maar wel over het gasthuis zelf. Het materiaal is grotendeels zelf meegenomen door de proveniers en werd later mogelijk langer doorgebruikt door het gasthuis. Er is geen duidelijke standaard uitrusting wat materiaal betreft, zoals het 17de eeuwse materiaal uit het Oude gasthuis in Delft. Wel is er een functie toe te wijzen aan het materiaal zelf. Het betreft voornamelijk keukengerei, borden, grapen en koppen, hoewel beerput 1201 een duidelijke ‘drink’ functie heeft. Het materiaal is niet luxe en de proveniers lijken uit de middenklasse te komen. Wanneer de overzichtstekening en de plattegrond uit vermoedelijk 1785 naast elkaar worden gehouden kan er gekeken worden hoe de beerputten mogelijk lagen ten op zicht van de gasthuisindeling. Of de indeling ongeveer hetzelfde was in de periode 1600-1650 is dan nog de vraag maar wel wordt duidelijk dat de proveniers hun beerputten hoogstwaarschijnlijk hebben moeten delen. Het materiaal kan dus wel iets zeggen over de achtergrond van de mensen. Het zegt echter veel minder over het functioneren in de gasthuizen in het algemeen, afgezien van het feit dat het gasthuis een voornamelijk verzorgende rol heeft, wat af te lezen is in de bronnen en de combinatie van het vele keukengerei en de zalfpotten.Show less
Er is weinig bekend over de ontwikkeling en organisatie van gasthuizen uit de late Middeleeuwen. Volgens historische bronnen was er geen sprake van medische behandeling en lag de nadruk van de zorg...Show moreEr is weinig bekend over de ontwikkeling en organisatie van gasthuizen uit de late Middeleeuwen. Volgens historische bronnen was er geen sprake van medische behandeling en lag de nadruk van de zorg vooral op de geestelijke gesteldheid van de zieken en armen. In deze scriptie is onderzoek gedaan naar het 13e en 14e-eeuwse aardewerkcomplex van het Oude en Nieuwe Gasthuis uit Delft om meer kennis te vergaren over de organisatie van laatmiddeleeuwse gasthuizen. Het aardewerk bestaat vooral uit materiaal dat de aanwezigheid van een groot huishouden suggereert: bakpannen, kannen, grapes en potten die voornamelijk van grijsbakkend aardewerk, roodbakkend aardewerk en steengoed zijn gemaakt komen meer voor dan andere vormen en baksels. In vergelijking met Delftse huishoudens uit de 14e en 15e eeuw lijkt het ONG aardewerk niet anders te zijn. Ook laat het gasthuiscomplex geen grote mate van standaardisatie zien: de aanwezige objecten komen in grote variatie van vormen en maten voor. Er werden enkele objecten gevonden die aan medische zorg kunnen worden gekoppeld. In vergelijking met het aardewerk van het klooster waardoor het gasthuis gesticht werd is het ONG aardewerk van een lagere status. Bovendien werd het ONG materiaal vergeleken met aardewerkcomplexen van andere gasthuizen. Het was lastig om voor vergelijking geschikte aardewerkcomplexen van gasthuizen uit dezelfde periode als het ONG aardewerk te vinden. Weinig 13e en 14e-eeuwse aardewerkcomplexen van gasthuizen zijn daar uitgebreid genoeg voor onderzocht. Daarom werd het ook vergeleken met 15e en 16e-eeuws aardewerk uit gasthuizen, waarvan meer informatie beschikbaar is. Helaas konden deze complexen alleen op oppervlakkige wijze vergeleken worden: alleen de functie van het aardewerk is vergeleken. Door het hiaat in onderzoek naar aardewerk van gasthuizen kon geen diepgaande vergelijking gemaakt worden en zijn de conclusies van de vergelijkingen niet verrassend: aardewerk van gasthuizen tussen de 13e en 16e eeuw werden vooral gebruikt voor het bereiden en verspreiden van voedsel en drank. Er bestaat een enorme variëteit in de vormen en afmetingen van aardewerk van gasthuizen, allemaal zijn ze niet makkelijk van grote huishoudens te onderscheiden. Vormen die betrekking zouden kunnen hebben op geneeskunde werden nauwelijks gevonden. Om een beter en preciezer beeld te kunnen krijgen van aardewerk uit laatmiddeleeuwse gasthuizen, en dus meer inzicht in de organisatie van gasthuizen, is veel meer onderzoek nodig.Show less
Nahualisme, een belangrijk element in de Meso-Amerikaanse religie, is een heterogeen fenomeen. Het heeft verschillende betekenissen en namen in verschillende culturen en regio’s in heel Meso...Show moreNahualisme, een belangrijk element in de Meso-Amerikaanse religie, is een heterogeen fenomeen. Het heeft verschillende betekenissen en namen in verschillende culturen en regio’s in heel Meso-Amerika. Vaak wordt de Nahual gezien als iemands alter ego, een nevenwezen, waarmee het contact plaatsvindt in dromen. Er zijn ook mensen die in hun Nahual kunnen veranderen. Bij Nahualisme is er een nauwe relatie en zelfs identificatie tussen mensen en dieren/natuurlijke elementen. Dit maakt dat de Nahual als onderdeel van de persoon, de ‘zelf’, kan worden gezien, wat het een aspect van ‘personhood’ maakt. Vandaag de dag komt Nahualisme nog altijd voor, hoewel veranderd door westerse wereldvisies en verschijnselen als syncretisme. In hoeverre het Nahualisme nog gelijk is aan de prekoloniale versie is onduidelijk, maar door archeologisch bewijs en koloniale bronnen kunnen we er zeker van zijn dat het een prekoloniaal concept is. In de koloniale tijd werd Nahualisme over het algemeen als iets duivels, hekserij, gezien. Dit beeld is hedendaags nog steeds van invloed. Nahualisme speelt niet alleen binnen de Meso-Amerikaanse religie, maar ook binnen de ideeën over ziekte en gezondheid. Mens en Nahual delen hetzelfde lot, wat maakt dat wanneer iets met de één gebeurd, dit ook het geval is bij de ander. Mensen kunnen van zowel hun eigen Nahual als die van een ander (een vijand) ziek worden. Per cultuur zijn er verschillende rituelen en gebruiken om een persoon en zijn Nahual weer beter te maken, zoals bijvoorbeeld het uitvoeren van een limpia (een reiniging).Show less
Deze scriptie richt zich op de ontwikkeling van verschillende funderingstechnieken tijdens de middeleeuwen in West-Nederland. Er wordt getracht de ontwikkeling van de funderingstechnieken te...Show moreDeze scriptie richt zich op de ontwikkeling van verschillende funderingstechnieken tijdens de middeleeuwen in West-Nederland. Er wordt getracht de ontwikkeling van de funderingstechnieken te verklaren door funderingen uit drie verschillende steden met elkaar te vergelijken. Daarbij wordt gelet op het verschil in geologische ondergrond, de rijkdom van de bouwer, mogelijke funderingstradities en eventuele invloed door externe relaties. De gekozen steden zijn Alkmaar en Amsterdam in Noord-Holland en Dordrecht in Zuid-Holland. Nadat de analyse was afgerond was de conclusie dat de kwantiteit van de informatie onvoldoende was, al is hoogstwaarschijnlijk de geologische ondergrond het meest bepalend geweest voor de keuze van de funderingstechniek.Show less
