In een poging tot het verwezenlijken van een indruk van het Israëlische volk werkte Brenner van 1978 tot 2003 aan een fotoproject wat resulteerde in het fotoboek Diaspora: Homelands in Exile (2003)...Show moreIn een poging tot het verwezenlijken van een indruk van het Israëlische volk werkte Brenner van 1978 tot 2003 aan een fotoproject wat resulteerde in het fotoboek Diaspora: Homelands in Exile (2003). In dit onderzoek wordt een van de foto’s uitgelicht om de relatie tot het herdenken van de Holocaust te onderzoeken. Het gaat hierbij om Survivors (1991): een portretfoto van vier Holocaustoverlevenden. Zij staan gericht met hun getatoeëerde identificatienummers uit het concentratiekamp Auschwitz in beeld. Binnen de traditie van Holocaustherdenking worden er verschillende media ingezet. Israëlische nabestaanden herdenken hun voorouders door diens identificatienummers ook te laten tatoeëren. Hiermee wordt de huid als nieuw medium voor herdenking geïntroduceerd. Wat betekent dit voor een foto als Survivors? Het doel van dit onderzoek is inzichtelijk maken welke positie de foto binnen de traditie van de Holocaustherdenking inneemt.Show less
In deze scriptie is onderzocht of er nieuwe inzichten ten aanzien van het beeld Usagi Kannon (2012)van de Japanse kunstenares Leiko Ikemura konden worden verkregen door het te relateren aan het...Show moreIn deze scriptie is onderzocht of er nieuwe inzichten ten aanzien van het beeld Usagi Kannon (2012)van de Japanse kunstenares Leiko Ikemura konden worden verkregen door het te relateren aan het moderne geëngageerd boeddhisme. De bodhisattva Kannon vervult een belangrijke symboolfunctie voor deze stroming. Om bovengenoemde vraag te beantwoorden is onderzoek gedaan naar de beeldtraditie van Kannon met behulp van de Lotussoetra in combinatie met secundaire literatuur en interviews met Leiko Ikemura. De Lotussoetra is het belangrijkste geschrift van het Mahayana boeddhisme met betrekking tot Kannon. Het onderzoek heeft uitgewezen dat de Usagi Kannon in hoge mate een autonoom kunstwerk is waarin Leiko Ikemura universele principes heeft willen uitdrukken. Ze heeft dit gedaan met gebruikmaking van elementen uit de boeddhistische beeldtraditie die ze op een nieuwe manier met elkaar heeft gecombineerd. In hoeverre ze zich hierin onderscheidt van andere moderne kunstenaars die teruggrijpen op boeddhistische kunst zou nader onderzoek moeten uitwijzen.Show less
In deze scriptie wordt de zichtbaarheid van de zwarte vrouw in Forbidden Fruit Picker door Wangechi Mutu bestudeerd in relatie tot de iconografie van het zwarte vrouwelijke lichaam en de...Show moreIn deze scriptie wordt de zichtbaarheid van de zwarte vrouw in Forbidden Fruit Picker door Wangechi Mutu bestudeerd in relatie tot de iconografie van het zwarte vrouwelijke lichaam en de iconografie van Eva. Er zal worden aangetoond dat de representatie van het zwarte vrouwelijke lichaam bestaat uit een visuele en symbolische zichtbaarheid waarbij voorbij wordt gegaan aan het menselijke aspect. Mutu gebruikt de iconografische attributen van Eva en elementen van collage om een bredere achtergrond van betekenisvorming neer te zetten en de contextuele toe-eigening van het zwarte lichaam te belichten. Geconcludeerd zal worden dat Mutu in Forbidden Fruit Picker een iconografische huls weergeeft als verwijzing naar de vele interpretaties die aan het zwarte vrouwenlichaam verbonden zijn. Een representatie die verbonden is met het verleden, in plaats van met de toekomst.Show less
In dit artikel wordt de activistische poging tot diefstal van een Congolees grafbeeld in het Afrika Museum door Emery Mwazulu Diyabanza en consorten van het collectief Unité, Dignité, Courage...Show moreIn dit artikel wordt de activistische poging tot diefstal van een Congolees grafbeeld in het Afrika Museum door Emery Mwazulu Diyabanza en consorten van het collectief Unité, Dignité, Courage geanalyseerd en vergeleken met de positie van het museum omtrent de omgang met koloniale collecties. Door deze gebeurtenissen een plek te geven in het maatschappelijke, politieke en academische debat over de restitutie van koloniale collecties wordt aangetoond dat beide partijen uiteindelijk hetzelfde doel nastreven: de rechtvaardige restitutie van onrechtvaardig verkregen voorwerpen. Toch houden zij er verschillende tactieken op na om hun doel te verwezenlijken, die passen bij hun rol als activist en museum.Show less
Deze scriptie onderzoekt het multimediale museumproject Het Museum van Nederland, dat resulteerde in een gelijknamige expositie over Nederland in de Kunsthal in Rotterdam. Er wordt beargumenteerd...Show moreDeze scriptie onderzoekt het multimediale museumproject Het Museum van Nederland, dat resulteerde in een gelijknamige expositie over Nederland in de Kunsthal in Rotterdam. Er wordt beargumenteerd dat Het Museum van Nederland culturele diversiteit celebreert in dienst van het samenbrengen van een divers museumpubliek in de tentoonstelling. Hierbij wordt specifiek gekeken naar de rol van objecten die verwijzen naar intercultureel contact tussen de Nederlandse cultuur en andere culturen. Deze scriptie onderscheidt drie aspecten, die naar voren komen uit de manier waarop Het Museum van Nederland het exposeren van Nederland benadert. Allereerst wordt gesteld dat de tentoonstellingsmakers in hun blik op de Nederlandse geschiedenis, intercultureel contact positioneren als verrijking van de Nederlandse cultuur. Ten tweede blijkt de tentoonstelling een contactmoment tussen verschillende culturele bevolkingsgroepen onder het museumpubliek te faciliteren. Tenslotte blijkt hoe Het Museum door middel van een tweeledige benadering van de Nederlandse geschiedenis de mogelijkheid voor reconciliatie tussen verschillende culturele groepen creëert.Show less
Deze scriptie onderzoekt de culturele, sociale en politieke complexiteiten rondom het restitutiedebat van de Verenhoofdtooi (de Penacho) met de focus op de aangevoerde argumenten vóór eigenaarschap...Show moreDeze scriptie onderzoekt de culturele, sociale en politieke complexiteiten rondom het restitutiedebat van de Verenhoofdtooi (de Penacho) met de focus op de aangevoerde argumenten vóór eigenaarschap van zowel Mexico als Oostenrijk. Hierbij wordt ingegaan op enkele fenomenen die van belang zijn geweest voor dit restitutiedebat, zoals het Mexicaans cultureel erfgoedbeleid en de Europese collectiecultuur, waarna de moeilijkheden van het achterhalen van afdoende provenance en de mythes rondom de Penacho als ‘Moctezuma’s verentooi’ verder blootleggen waarom dit specifieke restitutiedebat zo complex is. Deze scriptie biedt een kritisch onderzoek van zowel Mexico als Oostenrijk en hun gepresenteerde argumenten, en beargumenteerd dat in de context van een koloniaal verleden en historisch asymmetrische machtsrelaties, de politieke en culturele noties dermate hebben beïnvloedt en gevormd, dat het een haast onoverkoombare impasse creëert in de voortgang van het restitutiedebat.Show less
Aan de hand van primaire bronnen wordt een beeld geschetst van de activiteiten van de Franse schilder, docent en kunstcriticus André Lhote in Nederland in de periode 1919-1929. In de academische...Show moreAan de hand van primaire bronnen wordt een beeld geschetst van de activiteiten van de Franse schilder, docent en kunstcriticus André Lhote in Nederland in de periode 1919-1929. In de academische wereld is reeds aandacht besteed aan de relatie tussen Lhote en Zweden, Turkije, Egypte, India en Brazilië, maar niet aan die met Nederland. Uit archiefstukken en Nederlandse nieuwsbladen blijkt dat Lhote op verschillende niveaus verbonden was met het Nederlandse kunstwezen. Hij was pleitbezorger van het Genootschap Nederland-Frankrijk, verspreidde zijn kunsttheorie middels voordrachten die hij vaak combineerde met tentoonstellingen in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam, onderwees Nederlandse studenten aan L’Académie André Lhote in Parijs en kwam op voor de belangen van Nederlandse kunstenaars, zoals blijkt uit het Bob Rooker Proces. Om inzicht te verschaffen in de relatie tussen André Lhote en Nederlandse kunstenaars wordt een vergrootglas gelegd op twee van zijn Nederlandse studenten: Charlotte van Pallandt en Julie van der Veen.Show less
