Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
open access
Deze scriptie behandelt de constructie van gender en de manier waarop deze constructie verandert in Egypte door de Arabische Lente. Er is in Egypte veel ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Door...Show moreDeze scriptie behandelt de constructie van gender en de manier waarop deze constructie verandert in Egypte door de Arabische Lente. Er is in Egypte veel ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Door de Arabische Lente is de positie van de vrouw aangekaard. Ook vrouwen deden mee aan de protesten. Zij zetten zich niet alleen tegen de staat af maar ook tegen hun eigen huishouden. Zo willen zij gender in de dagelijkse praktijk, maar ook op staatsniveau veranderen. Op dagelijks niveau is de constructie van gender aangekaard en deels veranderd, maar op staatsniveau is dit nog niet behaald en het is maar de vraag of dit snel gaat lukken.Show less
Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
closed access
In deze scriptie is allereerst gekeken naar de sociaal historische context waaruit de Egyptische volksopstand van 2011 is ontstaan. Vervolgens ben ik ingegaan op de in de wetenschappelijke...Show moreIn deze scriptie is allereerst gekeken naar de sociaal historische context waaruit de Egyptische volksopstand van 2011 is ontstaan. Vervolgens ben ik ingegaan op de in de wetenschappelijke literatuur benoemde oorzaken waarom - juist nu - in het hedendaagse Egypte een opstand heeft kunnen plaatsvinden? Ik heb verduidelijkt dat de revolutie niet in een vacuüm plaatsvond, maar dat er jaren van protest aan vooraf gingen vanuit diverse segmenten van de Egyptische samenleving. Er zullen dus verschillende overlappende processen besproken worden die van belang waren rondom de totstandkoming van de revolutie. In het tweede gedeelte van de scriptie heb ik via inzichten vanuit het theoretisch kader van de scriptie duidelijk gemaakt dat de demonstranten het Tahrir-plein; een historisch geproduceerde ruimte die symbool stond voor militaire en politieke macht in Egypte, via revolutionaire en creatieve praktijken (revolutionaire kunst, liederen, leuzen, pamfletten, graffiti, toneel, muziek, etc.) hebben geclaimd en vervolgens getransformeerd, naar een betekenisvolle ruimte waar nieuwe politieke identiteiten gevormd konden worden tijdens de Egyptische revolutie van 2011. Verduidelijkt is via inzichten vanuit het theoretisch kader van Lefebvre (1991), dat demonstranten, via deze creatieve revolutionaire praktijken, het Tahrir-plein transformeerden van een ‘abstracte ruimte’; die decennia lang gedomineerd werd door de censuur, angst en repressiebeleid van onderdrukkende militaire regimes; tot een ‘representatieve ruimte’; die een duurzame massale conversatie mogelijk maakte en een indrukwekkende verandering van agency bewerkstelligde.Show less
