At the end of the Late Bronze Age, around 1200 BCE, a wave of destructions raged over the eastern-Mediterranean. Many theories argue that migrant populations, mainly from the Aegean sphere, are...Show moreAt the end of the Late Bronze Age, around 1200 BCE, a wave of destructions raged over the eastern-Mediterranean. Many theories argue that migrant populations, mainly from the Aegean sphere, are responsible for the devastations. In their journey, Cyprus was an important stop en route, making the island an important location to test these theories. However, in recent research the role that indigenous populations played in the destruction events is being emphasized. In this research, it is investigated whether the indigenous populations of Cyprus might in fact be responsible for many, if not all of the events of destruction on the island at the end of the Late Bronze Age. To investigate this hypothesis, Enkomi, Hala Sultan Tekke and Pyla-Kokkinokremos were studied diachronically. In the tumultuous period of the LBA Collapse, these sites were continuous, destroyed and newly founded respectfully. From their excavation reports, the presence of foreign elements is analysed using the concept of deep change to see whether the elements sufficiently constitute to a foreign presence or are merely the result of other modes of interaction (trade, raids). Additionally, a settlement model analysis of site development was applied to see whether internal dynamics, such as competition and rivalry, could have played a part in the destruction episode. From the analyses, it is clear that no large-scale migration to Cyprus had taken place. Aegean people were most likely present in the Cypriot sites, but this concerns small-scale populations and is unrelated to a large-scale migration event whatsoever. The events at Hala Sultan Tekke and Pyla might be better explained in relation to the nearby economically competing site of Kition. At Enkomi the evidence is ambiguous, neither being explained by the previously proposed migration theory, nor by internal dynamics. It is concluded that based on the evidence from the three sites, a large-scale Aegean migration is insufficiently supported. Rather, the workings of intra-insular dynamics between settlement systems appear more plausible as explanation. The Aegean traces, then, are the result of trade interaction and the presence of small groups of Aegean descent.Show less
Angsten en zorgen komen vaak voor tijdens medische behandelingen in de pediatrische zorg. Het is belangrijk manieren te vinden om deze negatieve gevoelens te verminderen en zo de zorg te...Show moreAngsten en zorgen komen vaak voor tijdens medische behandelingen in de pediatrische zorg. Het is belangrijk manieren te vinden om deze negatieve gevoelens te verminderen en zo de zorg te optimaliseren. Placebo-toepassingen zouden een potentiële oplossing kunnen zijn, maar ouders en zorgverleners moeten hiervoor open staan. Er is weinig onderzoek gedaan naar het gebruik van verschillende pediatrische placebo-toepassingen en de rol van kennis over placebo-effecten. Deze studie heeft als doel te onderzoeken of kennis over placebo-effecten samenhangt met de acceptatie van behandelversterkende en behandelvervangende placebo-toepassingen bij kinderen onder ouders en zorgverleners. Een online vragenlijst werd ingevuld door 11 ouders van een kind dat in het afgelopen jaar in het ziekenhuis is behandeld en 65 zorgverleners. Ouders en zorgverleners verschilden niet in hun (hoge) kennis over placebo-effecten en acceptatie van placebo-toepassingen (p>.090). Meer kennis over placebo-effecten werd geassocieerd met een hogere acceptatie van placebo-toepassingen door ouders (p<.001), maar niet door zorgverleners (p=.196). Na het lezen van beschrijvingen van specifieke pediatrische placebo-toepassingen nam de algemene acceptatie toe voor zowel ouders (p=.008) als zorgverleners (p=.011). De resultaten van deze studie moeten voorzichtig worden geïnterpreteerd, vanwege de kleine en niet generaliseerbare steekproef, maar indiceren dat kennis belangrijker is voor acceptatie van pediatrische placebo-toepassingen door ouders. Meer onderzoek is nodig naar de relatie tussen kennis over placebo-effecten en de acceptatie van de verschillende vormen van placebo-toepassingen. Uiteindelijk is het wellicht mogelijk om met de kennis uit deze studie ouders en zorgverleners beter te informeren over pediatrische placebo-toepassingen en zo hun acceptatie ervan te verhogen.Show less
Toenemend bewijs wordt geleverd voor de effectiviteit van open-label placebobehandelingen, waarbij de zorgverlener openheid geeft over de toepassing van een behandeling zonder specifieke effectieve...Show moreToenemend bewijs wordt geleverd voor de effectiviteit van open-label placebobehandelingen, waarbij de zorgverlener openheid geeft over de toepassing van een behandeling zonder specifieke effectieve componenten (placebo). Het is onbekend wat de opinies van ouders en zorgverleners zijn over open-label placebobehandelingen. Deze studie onderzocht het (verschil in) acceptabiliteit en verwachte effectiviteit van ouders en zorgverleners tegenover open-label placebobehandelingen in de pediatrische zorg, placebo-toepassingen als aanvulling op de reguliere behandeling en de mogelijke rol van ouder/zorgverlener-, kind- en behandelkenmerken. Elf ouders van een kind dat in het afgelopen jaar een ziekenhuisbehandeling heeft ondergaan en 55 pediatrisch zorgverleners hebben de online vragenlijst ingevuld tussen April en Mei 2021. Vergeleken met ouders toonden zorgverleners een hogere acceptabiliteit (M=7.28, SD=2.15 vs. M=5.67, SD=3.12; p=.04) en verwachtten positievere effecten (M=6.97, SD=1.97 vs. M=5.17, SD=2.76; p=.01), waarbij de acceptatie en verwachte effectiviteit sterk gecorreleerd zijn (p<.001). Alleen bij ouders was meer placebo-kennis (p=.02) en de eerste behandeling van het kind (p=.05) gecorreleerd met een hogere acceptabiliteit. Er zijn geen significante verbanden gevonden voor andere eigenschappen, voor verwachte effectiviteit, of voor de zorgverleners. Verborgenheid werd gezien als een vereiste voor placebo-effecten door 64% van de ouders en 51% van de zorgverleners. De doorgaans positieve opvattingen tegenover open-label placebobehandelingen in de pediatrische zorg bieden potentie tot implementatie, ondanks een lacune in kennis dat misleiding vereist is voor placebo-effecten. Factoren als placebo-kennis en de eerste behandeling van het kind spelen mogelijk een rol in de attitude van ouders en kunnen in acht worden genomen bij toekomstig onderzoek in grotere steekproeven.Show less
Cooperation and interpersonal synchronization are two diagnostic features of the human species. The relationship between these inherently social behaviours is interesting with regards to the...Show moreCooperation and interpersonal synchronization are two diagnostic features of the human species. The relationship between these inherently social behaviours is interesting with regards to the mechanisms that are able to explain how and why the relationship arose during our evolutionary history. Interpersonal synchrony increases the ease of prediction of the movements of the other person, creating a rewarding experience that can reduce the psychological distance between the interaction partners. The current thesis studied the influence of interpersonal orchestral synchronization (in the form of an online musical dyadic tapping task) on cooperative attitude change. This was done by examining the relationships between the mode of tapping, the objective and subjective measures of synchrony and the changes in the attitudes towards the interaction partner. The findings suggest that, when it comes to increasing cooperative attitude, the way the participants experience synchrony is more influential than the actual quality of synchronization. The perception of synchrony, enabled to a different extent by the mode of tapping, gave rise to differences in the attitudes of the interaction partner, which appear to be important in predicting cooperative attitude change as well. All in all, the perceptive cues of synchrony seem to be the ones to guide the person’s cooperative attitude to be influenced by the interaction. Beyond the improvement of cooperative attitude, the observed decline brings new considerations of the importance of the evaluation of the synchronization experience as a whole and should encourage synchronization research with higher ecological validity.Show less
Placebo-toepassingen in de pediatrie zijn schaars onderzocht en de kijk daarop vanuit zorgverleners is een belangrijke invalshoek. In deze studie is onderzocht welke kenmerken van placebo...Show morePlacebo-toepassingen in de pediatrie zijn schaars onderzocht en de kijk daarop vanuit zorgverleners is een belangrijke invalshoek. In deze studie is onderzocht welke kenmerken van placebo-toepassingen (behandelversterkend/behandelvervangend), het ziektebeeld (acuut/chronisch, oncologisch/cardiologisch/migraine), het kind (leeftijd en sekse) en de zorgverlener (kennis en gebruik van placebo-toepassingen) samenhangen met de acceptatie door drie typen zorgverleners (artsen/verpleegkundigen/medisch psychologen) van placebo toepassingen in de medische pediatrische zorg. Een online vragenlijst is afgenomen onder 62 pediatrisch zorgverleners. De placebo-kennis van de zorgverleners was groot (M = 6.31; SD = 0.71), met een hogere kennis bij artsen dan verpleegkundigen (p = .04). De typen zorgverleners verschilden niet (p-waarden ≥ .07) in hun gemiddeld hoge acceptabiliteit (M = 8.23; SD = 1.09) en gebruik (M = 7.42; SD = 1.77) van behandelversterkende placebo toepassingen. Bij een relatief laag gemiddeld gebruik van behandelvervangende placebo toepassingen (M =2.23; SD = 2.63) gebruikten psychologen dit meer dan artsen (p = .04). Voor geen van de zorgverleners hing placebo-kennis en gebruik van placebo-toepassingen samen met acceptabiliteit (p-waarden ≥ .11). Behandelversterkende placebo-toepassingen werden voor alle ziekte- en kindkenmerken acceptabeler gevonden dan behandelvervangende placebo-toepassingen (p-waardes < .001). Placebo-toepassingen werden als acceptabeler gezien voor chronische versus acute patiënten (p < .001), migraine versus oncologische/cardiologische aandoening (p < .001) en meisjes versus jongens (p = .01). Concluderend laten deze voorlopige data in een kleine steekproef zorgverleners zien dat het type placebo-toepassing en ziekte- en kindkenmerken een verschil kunnen maken in acceptabiliteit. In vervolgonderzoek zou de redenatie van de zorgverleners achter dit verschil in acceptabiliteit kunnen worden onderzocht.Show less
People had to adjust their daily lives as a result of the Coronavirus (Covid-19) pandemic, which emerged in December 2019, and was declared a pandemic in March 2020. Uncertainty about the future...Show morePeople had to adjust their daily lives as a result of the Coronavirus (Covid-19) pandemic, which emerged in December 2019, and was declared a pandemic in March 2020. Uncertainty about the future and social distancing rules had a significant influence on individual’s mental wellbeing. Previous research suggests that the pandemic is expected to have a consequential impact on mental health. This research looks at the complex relationship between the subjective feeling of loneliness and mental health variables among university bachelor students at Leiden University during the third wave of Covid-19 infections and its associated restrictions. The research began in late March 2021and started with a baseline assessment to acquire basic information of the participants. Over the course of 15 days an Ecological Momentary Assessment was used to measure the mental health of 66 students, four times a day. The surveys included questions from the DASS-21 and UCLA Loneliness scale. Through the use of a network analysis a vicious loop between mental health variables and isolation was discovered, as well as loneliness being a potential predictor for mental health problems. The study points out that loneliness is an important component when tackling mental health issues in students.Show less
