Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
Pausin Johanna is een figuur die al eeuwenlang een plaats inneemt in het westerse culturele domein, met name onder de Engelse naam Pope Joan. Ondanks het gegeven dat de legende van de pausin wijst...Show morePausin Johanna is een figuur die al eeuwenlang een plaats inneemt in het westerse culturele domein, met name onder de Engelse naam Pope Joan. Ondanks het gegeven dat de legende van de pausin wijst op interessante spanningen binnen het feminisme ten aanzien van religie, zijn er niet veel lezingen die een specifiek feministische benadering aanhouden. Relatief recentelijke ontwikkelingen die plaats hebben gevonden binnen het feminisme bieden echter nieuwe potenties voor deze figuur. De zogenoemde postsecular turn in het feminisme belicht hoe het Europees feminisme gekenmerkt wordt door een zeker atheïsme en het pleit voor een discourse die rekening houdt met religieuze, feministische stemmen. Deze scriptie bestudeert meerdere representaties van de legende en achterhaalt hoe de figuur van pausin Johanna en de mogelijke betekenisgeving van verschillende representaties door de tijd heen transformeert in relatie tot de post-seculiere feministische theorie. Dit gebeurt aan de hand van analyses van drie verschillende representaties met het oog op hoe pausin Johanna vorm krijgt. De drie representaties die worden besproken zijn: The Female Prelate, Being the History of the Life & Death of Pope Joan a Tragedy: as It Is Acted at the Theatre Royal geschreven door Elkanah Settle (1680), Emmanuel Royidis’ Pope Joan (1866) (vertaald en geadapteerd door Lawrence Durrell vanuit het Grieks in 1954) en ten slotte Donna Woolfolk Cross’ Pope Joan: A Novel (1996). Hierbij wordt enerzijds aangetoond dat het theoretisch kader van het post-seculier feminisme voor nieuwe interpretatieve mogelijkheden zorgt die de spanning tussen feminisme en religie binnen de figuur van pausin Johanna niet alleen benaderbaar maar tevens inzichtelijk maken. Anderzijds vormt pausin Johanna een belichaming van de complexiteit van de intersectie van gender en religie en een model om verschillende post-seculiere theorieën mee op de proef te stellen in literaire context. Het blijkt dan ook dat de figuur van de vrouwelijke paus, die al zo vroeg als de 13e eeuw voor het eerst in documenten is verschenen, een unieke relevantie heeft voor het hedendaagse post-seculiere bewustzijn binnen het feminisme.Show less
