Voor het verkrijgen van een legitieme status deden pressiegroepen in het laatantieke Romeinse rijk een beroep op verschillende officiële kanalen: via het formele stelsel van het traditionele gezag...Show moreVoor het verkrijgen van een legitieme status deden pressiegroepen in het laatantieke Romeinse rijk een beroep op verschillende officiële kanalen: via het formele stelsel van het traditionele gezag en door middel van officiële religieuze en juridische documenten. Zowel donatisten als katholieken konden gebruikmaken van de mogelijkheden die het petition-response model bood: tegenstrijdige belangen konden via dezelfde kanalen hun weg vinden. Daarnaast boden textual communities mogelijkheden aan belangengroepen om hun eigen identiteit te vormen. Tegelijkertijd was er binnen deze groepen nog sprake van wisselende standpunten en inzichten omdat het donatisme en katholicisme nog in ontwikkeling waren. Dit zorgde voor een zekere speelruimte voor zowel de keizer als de katholieken en de donatisten. Verder was het de vraag hoe interne conflicten moesten worden opgelost. Er was wel een standaardroute beschikbaar via het petition-response mechanisme, maar dat was zelf veelvormig, en het was niet vanzelfsprekend dat het überhaupt werd gebruikt. Het lijkt erop dat de vorming van identiteit door een textual community en het aangaan van een juridische strijd bij de totstandkoming van wetgeving elkaar ondersteunden. Door een juridische zaak aan te gaan was identiteit nodig ter onderbouwing. Tegelijkertijd werd door de juridische onderbouwing de identiteit steeds meer afgebakend. Daarom wordt in dit onderzoek de volgende hoofdvraag gesteld: hoe gebruikten de verschillende partijen in het donatistische schisma het formele juridische bestel en identiteitsformatie om hun bestaansrecht te legitimeren?Show less
This thesis looks at the use of the Roman imperial alimenta which was established by the emperor Trajan at the turn of the second century AD. The alimenta sought to provide subsistence in the form...Show moreThis thesis looks at the use of the Roman imperial alimenta which was established by the emperor Trajan at the turn of the second century AD. The alimenta sought to provide subsistence in the form of small cash payments to aid parents in providing for their children. While such schemes had existed for some time in the form of private endowments, one must wonder why Trajan should choose to establish a much larger system stretching across Italy. The scale of such an undertaking had never been performed exclusively for children in the past and one must wonder how their place and role in society had changed by this time to make their investment worthwhile. As such this thesis looks at the demographic, economic and symbolic value's to be found in children and the value of such investment to the stability of Trajan's rule.Show less
Het petition-and-response-model van Fergus Millar is jaren lang een leidraad geweest in historiografische debatten omtrent de rol van de Romeinse keizer met betrekking tot besluitvorming. Het model...Show moreHet petition-and-response-model van Fergus Millar is jaren lang een leidraad geweest in historiografische debatten omtrent de rol van de Romeinse keizer met betrekking tot besluitvorming. Het model betoogt dat de keizer hierin een passieve houding aannam, in plaats van dat hij actief beleid maakte en op de lange termijn te verwezenlijken doelen nastreefde. Deze theorie is door de jaren heen niet onomstreden gebleven en is van een ruime hoeveelheid kritiek voorzien. In dit onderzoek wordt aan de hand van drie primaire bronnen uit de regeerperiode van keizer Tiberius (14-37 n. Chr.) geanalyseerd in hoeverre het petition-and-response-model verenigbaar is met besluitvorming in het Romeinse Rijk. Het eerste hoofdstuk gaat in op het model zelf en behandelt tevens de geleverde kritiek van onder anderen Hopkins, Buraselis, Osgood, Ando en Edmondson. De overige drie hoofdstukken behandelen respectievelijk een edict uit 14/15 n. Chr. omtrent de verordening van transport; een senatus consultum voor eerbetonen aan de overleden Germanicus uit 19-20 n. Chr.; een brief van Tiberius aan de gemeenschap van Gytheion naar aanleiding van aan hem geschonken eerbewijzen uit 15 n. Chr.Show less
Dit werk poogt een bijdrage te leveren aan onze kennis over de rol die Rome kende na het invoeren van de tetrarchie en de rol die uiteindelijk voor haar overbleef in het Rijk van Constantijn....Show moreDit werk poogt een bijdrage te leveren aan onze kennis over de rol die Rome kende na het invoeren van de tetrarchie en de rol die uiteindelijk voor haar overbleef in het Rijk van Constantijn. Hierbij wordt gekeken naar de opkomende steden, de senaat en de monumentalisering van de tetrarchen.Show less
De regeerperiode van de Adoptiekeizers werd door Edward Gibbon als ´The Happiest in all of Human History´ beschreven, maar waren de successiepraktijken van deze ´Adoptiekeizers´ werkelijk zo anders...Show moreDe regeerperiode van de Adoptiekeizers werd door Edward Gibbon als ´The Happiest in all of Human History´ beschreven, maar waren de successiepraktijken van deze ´Adoptiekeizers´ werkelijk zo anders dan die van hun voorgangers?Show less
De heerschappij van Theoderik heeft in de historiografie veel aandacht gekregen en ook het Laurentiaans Schisma is, zij het in mindere mate, aan grondig onderzoek onderworpen. Als Theoderiks rol in...Show moreDe heerschappij van Theoderik heeft in de historiografie veel aandacht gekregen en ook het Laurentiaans Schisma is, zij het in mindere mate, aan grondig onderzoek onderworpen. Als Theoderiks rol in het schisma wordt besproken, gebeurt dit echter tussen neus en lippen door en staat dit altijd in dienst van het verhaal uit klerikaal perspectief. Het doel van dit onderzoek is daarom het perspectief om te draaien: de behandeling van het schisma zal in dienst staan van een onderzoek naar Theoderik in plaats van andersom. Er wordt gekeken welke binnenlandse en buitenlandse belangen Theoderik had om te handelen zoals hij handelde. In zijn overwegingen speelden de relaties met de Kerk, de Italische aristocratie, de keizer in Constantinopel en de 'barbarenkoningen' in het Westen een rol. Theoderiks houding wordt vaak verklaard vanuit zijn beleid van religieuze tolerantie, maar dit onderzoek laat zien dat van een tolerant en neutraal langetermijnbeleid in het Laurentiaans Schisma helemaal geen sprake was of in ieder geval dat dit beleid niet noodzakelijkerwijs moet hebben bestaan om Theoderiks acties te kunnen verklaren. Theoderik is veel beter te plaatsen in de traditie van reactieve heersers, zoals de Romeinse keizers ook waren.Show less
Een onderzoek naar het beleid van Constantijn de Grote inzake het bekeren van het Romeinse leger. Is het aannemelijk dat Constantijn, als de eerste christelijke keizer, het leger bekeert? Aan de...Show moreEen onderzoek naar het beleid van Constantijn de Grote inzake het bekeren van het Romeinse leger. Is het aannemelijk dat Constantijn, als de eerste christelijke keizer, het leger bekeert? Aan de hand van vier verschillende type bronnen wordt dit onderzocht.Show less
Dit onderzoek behandelt de verhouding tussen de Gotische en Romeinse (etnische) identiteit in Ostrogotisch Italië, en hoe die beïnvloed werd door de Gotische oorlogen (535-554). Aan de hand van...Show moreDit onderzoek behandelt de verhouding tussen de Gotische en Romeinse (etnische) identiteit in Ostrogotisch Italië, en hoe die beïnvloed werd door de Gotische oorlogen (535-554). Aan de hand van sociaalwetenschappelijke theorieën wordt zowel het historiografisch debat als het primaire bronnenmateriaal geanalyseerd (met name Procopius en Cassiodorus). Er blijkt een spanningsveld te zijn tussen de ideologische lading van het primaire bronnenmateriaal, en de ‘wereld achter de tekst’. Hier wordt een situationalistische lezing van etniciteit aangedragen als middenweg binnen de historiografische discussie. De betekenis en het belang van ‘Gotische’ of ‘Romeinse’ identiteit was context-afhankelijk.Show less
In dit onderzoek wordt gekeken wat de invloed is van de etniciteit van slaven tijdens de slavenopstand tussen 140 en 70 voor Christus op Sicilië en Zuid-Italië. Er wordt gekeken naar bronnen van...Show moreIn dit onderzoek wordt gekeken wat de invloed is van de etniciteit van slaven tijdens de slavenopstand tussen 140 en 70 voor Christus op Sicilië en Zuid-Italië. Er wordt gekeken naar bronnen van antieke auteurs en materiële bronnen geproduceerd door de opstandelingen zelf. We zien hoe met weinig bronnenmateriaal grote claims worden gedaan over deze opstanden.Show less
This paper seeks to give a plausible range of population figures for second century A.D. Antioch in Roman Syria. The first chapter estimates the physical extent of the city and its suburbs. The...Show moreThis paper seeks to give a plausible range of population figures for second century A.D. Antioch in Roman Syria. The first chapter estimates the physical extent of the city and its suburbs. The second chapter studies the size and productivity of Antioch’s territory. On the basis of urbanisation rates, urban and rural population densities and ‘carrying capacity’ various scenarios are sketched to determine more and less likely figures. In the final chapter several ideas are considered towards explaining the population of Antioch and its hinterland.Show less
The study of the relation between acculturation and identity in the Roman world has come a long way in the last couple of decades. The renewed emphasis on exploring discrepant experiences has...Show moreThe study of the relation between acculturation and identity in the Roman world has come a long way in the last couple of decades. The renewed emphasis on exploring discrepant experiences has enabled us to better appreciate the myriad ways in which the empire’s inhabitants where part of a single political continuum, yet each partaking in its ongoing creation on their own terms, adapting elements from their own cultural matrices in the face of imperial realities, duties, possibilities and limits. As a result - although we are somewhat freed from the overly simplistic paradigm of ‘Romanisation’ - studying the formulation of identity in the Roman Empire has become an ever more complex business. One discrepant experience which we are familiar with is the one lived by the author Lucian of Samosata. He was one of the main exponents of the cultural movement known as the Second Sophistic, a period of cultural revival and renewed self-awareness throughout the Greek east - now subjugated but unified by Rome. Like many of his contemporaries, his intimate attachment to Greek culture and its classical heritage did not exclude him from recognizing himself as a loyal and engaged citizen of the empire, enjoying the securities and chances the larger Roman world had to offer. That being said, his The Wisdom of Nigrinus remains one of Lucian’s more obscure works - in more ways than one. At face value, the words of his fictional philosopher could be viewed as those of a dissenter, forming a rousing anti-Roman pamphlet, a philosophical treatise that is potentially legible as a sophist’s rallying cry for Greek resistance against Roman rule and imperial society. However, considering Lucian’s notorious penchant for satire, the authoritative tone of the dialogue’s main voice doesn’t sit well with our expectations of the author. All things considered, the ambiguous Nigrinus dialogue yields important information about the state of the intercultural dialogue between Rome and the Greek east. At the same time, the dialogue stands as a testament to Lucian’s skill in imitating and experimenting with classical formats of literature, tying his reflections on high imperial society to the large repository of images of the classical world, creating a narrative universe in which contemporary satire is injected with a dose of cultural heritage that adds a sense of purpose and history to it. It is the general aim of this essay to map the multiple avenues available to construct a cohesive sense of identity within the Roman Empire in the second century C.E., specifically as they are explored by Lucian. Aside from evaluating the dialogue’s subject-matter, I have sought to dissect the lineage and effect of the form and style which Lucian has used in its composition. To this end, I have drawn from the various theoretical models that have been formulated in an attempt to reinvigorate the recent debate on Roman culture and the conterminous formulation of identity. In the same spirit of eclecticism displayed by influential scholars such as Jane Webster, Greg Woolf and Tim Whitmarsh, I have endeavoured to illuminate how its specific composition reflects its mixed literary heritage, to recognize the significance of the ways Lucian has chosen to comment on imperial culture and society, and in what sense his creative negotiation between cultures in literature reflects the ongoing transformation of imperial Roman culture in his day. In turn, Lucian grants us an opportunity to adjust our newest assumptions, and further refine our perception of Roman history.Show less