Internetmemes zijn door het enorme bereik en de actieve participatiecultuur eromheen niet meer weg te denken als online communicatiemiddel. Daarbij zijn memes regelmatig rijk aan culturele, sociale...Show moreInternetmemes zijn door het enorme bereik en de actieve participatiecultuur eromheen niet meer weg te denken als online communicatiemiddel. Daarbij zijn memes regelmatig rijk aan culturele, sociale, politieke en maatschappelijke boodschappen die snel onderdeel worden van het publieke leven. Deze boodschappen zijn overigens niet altijd constructief van aard en bestaan geregeld uit stereotyperende en racistische uitingen tegenover minderheden. Daarmee lijken memes hand in hand te gaan met het concept van othering, waarbij minderheden middels culturele stereotyperingen negatief worden weggezet. Dit fenomeen leeft vooral op tijdens crisismomenten, zo ook tijdens de COVID-19 pandemie. Vooral de Chinese gemeenschap krijgt te maken met culturele stereotyperingen met als doel: de schuld afschuiven op de gemeenschap. De stereotyperende tendens van internetmemes lijkt hand in hand te gaan met het concept van othering, maar die relatie blijft op wetenschappelijk gebied onder de radar. In dit onderzoek is deze relatie middels een kritische discoursanalyse onderzocht. Uit een analyse van een corpus internetmemes over de pandemie blijkt dat er drie categorieën van memes te onderscheiden zijn die het othering-discourse richting de Chinese gemeenschap reflecteren en daarnaast eigentijdse uitingen aan dit discours bijdragen. Daarnaast is er een vierde categorie van memes die niet zozeer aan het othering-discours bijdraagt, maar wel aan sociale stereotyperingen over de Chinese gemeenschap. Met het inzicht dat verkregen is in dit onderzoek groeit ook het bewustzijn van de mogelijke impact van memes. Gezien stereotyperende en racistische uitingen in memes nog altijd springlevend lijken, maar vaak verschuild gaan onder de vlag van humor, dienen zowel de makers als ontvangers van memes waakzaam te zijn voor deze subtiele en onsubtiele uitingen.Show less
We leven in een post-digitaal tijdperk, waarin het digitale en non-digitale volledig met elkaar is verstrengeld. Om in dit multimediale, open landschap te overleven, moet de journalistiek zich...Show moreWe leven in een post-digitaal tijdperk, waarin het digitale en non-digitale volledig met elkaar is verstrengeld. Om in dit multimediale, open landschap te overleven, moet de journalistiek zich scherper profileren. Dit vraagt om een aanscherping van de journalistieke expertise en roept vragen op zoals: hoe zien journalistieke nieuwsmedia het werkveld en op welke manier proberen ze de afbakening tussen professionele journalist en de burger scherp te houden? Deze scriptie is een replicatieonderzoek van het Amerikaanse onderzoek “Redefining Journalistic Expertise in the Digital Transformation: A content Analysis of Job Announcements”(Guo & Volz, 2019), maar dan gericht op de Nederlandse journalistiek. Gebaseerd op de expertise theorie, wordt journalistieke expertise in kaart gebracht aan de hand van een classificatiesysteem. Dit bestaat uit vier categorieën journalistieke expertise, waarmee onderzocht kan worden welke vormen van expertise terug te vinden zijn in Nederlandse journalistieke vacatures. Er is een dataset aangelegd van honderd vacatures en deze zijn onderworpen aan een kwantitatieve inhoudsanalyse. Op deze manier kan in kaart worden gebracht wat men verstaat onder expertise, met name journalistieke expertise, en hoe dit in vacatures van nieuwsmedia wordt gepresenteerd.Show less
