Bachelor thesis | Griekse en Latijnse taal en cultuur (BA)
closed access
De Orpheusfiguur uit de gedichten Orpheus I - VI (1970) van DDR-dichter Günter Kunert (1929-2019) past in een traditie van oudheidreceptie in de DDR, waar de klassieke talen geen deel uitmaakten...Show moreDe Orpheusfiguur uit de gedichten Orpheus I - VI (1970) van DDR-dichter Günter Kunert (1929-2019) past in een traditie van oudheidreceptie in de DDR, waar de klassieke talen geen deel uitmaakten van het onderwijs. De antieke mythen vormden voor kritische DDR-dichters, zoals Kunert, een vindplaats van analogieën voor de werkelijkheid, die zij niet ongecensureerd konden beschrijven. Het omdraaien van Orpheus, dat Kunert beschrijft als ‘verkeerd geduid’ omschrijft, nodigt uit tot een vergelijking met eerdere bewerkingen van dezelfde mythe. Kunerts Orpheus draait zich namelijk expres – en niet per ongeluk – om naar zijn geliefde Eurydice, zodat zij verdwijnt. Hij heeft zich beseft dat Eurydice, die hij van het regime in de zin van het socialistisch realisme als stralend toekomstbeeld moet presenteren, in werkelijkheid niet als zodanig kan worden voorgesteld. De individuele, menselijke dichter ziet zich geconfronteerd met een onpersoonlijke orde, die grote offers opeist. Dit was al bij Vergilius het geval, die zijn Orpheusmythe inbedt in Georgica IV, waar in eerste instantie een lofzang op zijn mededichter en mentor Gallus zou hebben gestaan. Nadat deze in conflict met Augustus was geraakt en gedwongen werd zelfmoord te plegen, moest de passage worden aangepast. In deze scriptie wordt aan de hand van een breder receptiebegrip en de analyse van topoi in de mythe van Orpheus geprobeerd Kunerts versie van de mythe te verbinden thematisch met versies uit de klassieke oudheid te vergelijken, om zo tot de overkoepelende thematiek van de mythe te komen. Centraal staan daarbij de motieven van de mythe van Orpheus, de mythische oerdichter, in de context van het debat over de verhouding tussen kunst en politiek.Show less
Master thesis | Classics and Ancient Civilizations (MA)
closed access
Seneca's tragedies contain quite a few horrifying scenes. Seeing such a spectacle, for instance a bloody ritual or a man chasing his offspring with an axe, would cause the spectator to experience...Show moreSeneca's tragedies contain quite a few horrifying scenes. Seeing such a spectacle, for instance a bloody ritual or a man chasing his offspring with an axe, would cause the spectator to experience horror and dread, logically speaking. However, the on-stage recipients of the horror have quite varying reactions to the scenes. This thesis aims to examine these scenes and the reactions to said scenes within a theoretical framework of 'delightful horror', which explains how horror can and should be enjoyed.Show less
