This objective of this thesis is to discuss how an interface can give access to digitalized museum collections. In order to achieve this research objective, this thesis discusses the research...Show moreThis objective of this thesis is to discuss how an interface can give access to digitalized museum collections. In order to achieve this research objective, this thesis discusses the research question How does the interface of Google Arts&Culture give the user access to the oeuvre of Claude Monet? By using the three principles of Information Flaneur Model, this thesis critically examines Claude Monet’s (1840-1926) collection interface provided by Google Arts&Culture from the perspectives of Exploration, Orientation and Playfulness. The analysis shows the importance of a browsing-based interface concerning the improvement of visitors’ exploratory experience and the significance of building up a media visualization interface overview with a clear navigation structure. Additionally, this thesis also discusses the advantage of providing interactive, playful and creative digital approaches for the visitors to view museum collections online.Show less
Martin Schongauer's schilderij Die Geburt Christi wordt in dit werkstuk onderzocht op drie verschillende gebieden, namelijk het schilderij zelf, wat staat erop? Als tweede een vergelijking met de...Show moreMartin Schongauer's schilderij Die Geburt Christi wordt in dit werkstuk onderzocht op drie verschillende gebieden, namelijk het schilderij zelf, wat staat erop? Als tweede een vergelijking met de prenten van Schongauer zelf, welke elementen zijn herkenbaar of juist verschillend van aard vergeleken met het schilderij? Als derde enkele inspiratiebronnen van Schongauer, wie waren dit, zijn er elementen uit deze werken terug te vinden in Schongauer's werk? Zo ja, hoe en welke elementen?Show less
Het Rijksmuseum te Amsterdam heeft in haar collectie welgeteld 72 theebussen uit de zeventiende en achttiende eeuw. Deze collectie heeft gedurende mijn onderzoek als basis gediend om de visuele...Show moreHet Rijksmuseum te Amsterdam heeft in haar collectie welgeteld 72 theebussen uit de zeventiende en achttiende eeuw. Deze collectie heeft gedurende mijn onderzoek als basis gediend om de visuele kant te koppelen aan de theecultuur. Theebussen worden weinig genoemd in onderzoeken naar de zeventiende en achttiende eeuwse theecultuur waar de focus eerder op theeserviezen ligt. In dit onderzoek worden de stijl ontwikkelingen van de theebus gekoppeld aan de theecultuur en de groei van de interesse in Aziatische producten. Deze producten werden door de Vereenigd Oost-Indische Compagnie naar de Republiek gebracht. Één van de belangrijkste producten was thee en dit, samen met de groeiende interesse in Chinees en Aziatisch aardewerk uit zich in de stijlontwikkeling van de theebus. Niet alleen een gebruiksobject, maar ook uiterst verzamelbaar. Pottenbakkers en zilversmeden droegen met hun eigen vervaardigingen hier aan bij. Hiermee voldeden zij aan de smaak van de elite. De gebruiksobjecten werden vervaardigd met een decoratief doeleinde en was op deze manier een theebus zonder gebruiksnut. Het nut van het tentoonstellen van theebussen op een schouw en het nuttigen van thee is dat het beiden een statussymbool is voor welvaart en kennis.Show less
Subsequent to Allende’s death, Augusto Pinochet lead a military dictatorship, and political violence in Chile resulted in “more than 3,000 killed, 30,000 tortured, and 80,000 incarcerated.” The...Show moreSubsequent to Allende’s death, Augusto Pinochet lead a military dictatorship, and political violence in Chile resulted in “more than 3,000 killed, 30,000 tortured, and 80,000 incarcerated.” The 1973-1990 coup d’état transformed Chilean democracy into an atrocious dictatorship. In post- conflict periods of the 19th and early 20th centuries, political reconciliation within the country depended on resistance to impunity, following a quest for justice in the name of social peace and governability. This Chilean approach to political reconciliation promoted a multiparty system spanning the political spectrum, enforcing the participation of conservatives, communists and socialists. The Museum of Memory and Human Rights was created to make known the systematic human rights violations by the Chilean state, and to promote ethical reflection about memory and human rights so that ‘Never Again’ will these events that attack human dignity be repeated. In order to unveil visitor’s experience of memory reparation at the MMHR, this research aims to provide a comprehensive overview of the interplay of the architectural elements of design at the MMHR. The interaction of elements at the MMHR: its form, extensive use of glass, structural systems, design of the exhibition allowing for the inclusion of different modes of display of multimedia within the exhibit, will bring forth how their combination elicits a regime of memory experience and remembrance on museum visitors.Show less
In deze scriptie wordt de zichtbaarheid van de zwarte vrouw in Forbidden Fruit Picker door Wangechi Mutu bestudeerd in relatie tot de iconografie van het zwarte vrouwelijke lichaam en de...Show moreIn deze scriptie wordt de zichtbaarheid van de zwarte vrouw in Forbidden Fruit Picker door Wangechi Mutu bestudeerd in relatie tot de iconografie van het zwarte vrouwelijke lichaam en de iconografie van Eva. Er zal worden aangetoond dat de representatie van het zwarte vrouwelijke lichaam bestaat uit een visuele en symbolische zichtbaarheid waarbij voorbij wordt gegaan aan het menselijke aspect. Mutu gebruikt de iconografische attributen van Eva en elementen van collage om een bredere achtergrond van betekenisvorming neer te zetten en de contextuele toe-eigening van het zwarte lichaam te belichten. Geconcludeerd zal worden dat Mutu in Forbidden Fruit Picker een iconografische huls weergeeft als verwijzing naar de vele interpretaties die aan het zwarte vrouwenlichaam verbonden zijn. Een representatie die verbonden is met het verleden, in plaats van met de toekomst.Show less
This thesis presents the icon of Godzilla as a case study in how meaning becomes ‘volatilized’ by repetition. Given the repetitive nature of the Godzilla franchise (36 films and counting) the...Show moreThis thesis presents the icon of Godzilla as a case study in how meaning becomes ‘volatilized’ by repetition. Given the repetitive nature of the Godzilla franchise (36 films and counting) the monster became a ‘floating signifier’; he can mediate a variety of interpretations within his representation, a compounding of signification that makes the Godzilla icon somewhat illegible. Godzilla (1954) being the ‘the primary text’ was a mediation of trauma Japan suffered from the war, displaying previously suppressed perspectives. The film became a global success, which elicited repetition. The property remained Japanese and is considered an exercise of soft-power for Japanese culture, but its transformation into a Godzilla-themed spectacle eroded the signification that spawned the icon which became self-referential for its audience. What sets the original and its sequels apart was its inception: in 1954 the production presented a narrative based on shared experiences. In 2016 came a Godzilla-film with similar aspirations, a case of ‘circular signification’ (returning to meaning despite volatilization). How does Godzilla as a volatile icon engage in circular signification and why is this exceptional?Show less
This research considers the manners in which the social value of two photographs can be understood in relation to their placement as part of an album in 1905 and part of the Nederlands Nationaal...Show moreThis research considers the manners in which the social value of two photographs can be understood in relation to their placement as part of an album in 1905 and part of the Nederlands Nationaal Archief in 2021. Through a varied conceptual framework, visual analysis of the photographs, historical research, and archival research, different uses, presentations and spheres of circulation are shown to have influence on the way these photographs are valued. The study concludes with a critical reflection of these photographs as objects of historical study and leaves an open ended conclusion for the dispute and addition of further research.Show less
De serie Image Objects (2011) van de schrijver en kunstenaar Artie Vierkant bevindt zich op de grens van de fysieke en de onlinewereld. Ieder object uit de serie bestaat uit drie delen: het...Show moreDe serie Image Objects (2011) van de schrijver en kunstenaar Artie Vierkant bevindt zich op de grens van de fysieke en de onlinewereld. Ieder object uit de serie bestaat uit drie delen: het originele bestand, het gefabriceerde object en de afbeeldingen die circuleren van dit object (afb.1). In dit essay zal de vraag, in hoeverre Image Objects past binnen de bestaande theorieën over online en offline omgevingen, centraal staan. Om deze vraag te beantwoorden zal een objectbeschrijving van Image Objects worden gegeven en worden de verschillen en overeenkomsten tussen fysieke en digitale tentoonstellingen nader bestudeerd. Vervolgens wordt dieper ingegaan op cyberspace, post-internetkunst en ‘the New Aesthetic’, omdat in casestudies die naar voren komen in de literatuur die daarbij hoort duidelijk wordt dat de digitale en fysieke wereld overlappen. Dit artikel betoogd dat tussen fysieke objecten en online objecten geen onoverbrugbare kloof zit. De digitale ruimte is slechts een voortzetting van de museum- en kunstgeschiedenis. Artie Vierkant laat met Image Objects zien dat kunst ook tussen deze werelden kan laveren door expliciet te spelen met de contrasten tussen deze schijnbaar aparte plekken.Show less
This paper uses two related case studies to critique emerging gender relations with particular reference to the influence of institutional conventions (the art academy). It utilises the theoretical...Show moreThis paper uses two related case studies to critique emerging gender relations with particular reference to the influence of institutional conventions (the art academy). It utilises the theoretical frameworks of Linda Nochlin, Alice Walker, Bell Hooks and Eliza Steinbock in order to interpret the gender relations represented by Narges Mohammadi and Quentley Barbara while still students at The Royal Academy of Art The Hague. Through the objective analysis of ‘How to Travel Safe’ (2016) and ‘Myself and I’ (2016) this paper will demonstrate how the artworks are of particular importance as representations of an emerging inclusivity within gender relations. The results and conclusions of these analysis show a movement away from the masculine ‘greatness’ observed by Nochlin (1971), toward an emerging inclusive ‘greatness’.Show less
In 2017 the exhibition The Birth of the Indonesian youth movement travelled between the Dutch National Archive and the Indonesian National Archive. Part of the exhibition are photographs...Show moreIn 2017 the exhibition The Birth of the Indonesian youth movement travelled between the Dutch National Archive and the Indonesian National Archive. Part of the exhibition are photographs documenting the rise of these movements. This thesis seeks to analyze the narrative at work in the photographs and the framing of the exhibition and how these relate to one another. The photographs are analyzed in the context of the growing independence movement in the Dutch East Indies. This thesis argues that a shift in agency of the people in the Indies realizes a transcultural narrative in the photographs. Moreover, it argues that, by isolating the photographs from further historical context, the photographs are reduced to only one object and therefore largely loose their political importance. Ultimately, this thesis acknowledges the complexity in the depiction of a contested colonial past and analyzes the ways in which this is exhibited.Show less
De presentatie en representatie van māhū en raerae in Kehinde Wileys tentoonstelling Tahiti (2019) bevragen de complexe koloniale narratieven en visualiseringen die tot op de dag van vandaag...Show moreDe presentatie en representatie van māhū en raerae in Kehinde Wileys tentoonstelling Tahiti (2019) bevragen de complexe koloniale narratieven en visualiseringen die tot op de dag van vandaag bepalend zijn voor Tahiti en haar bevolking. Specifiek de vormen van transgenderisme die zich bevinden op het eiland zijn nog altijd onbegrepen en gekleurd door de koloniale basis van de moderniteit en het Tahitiaanse oeuvre van Paul Gauguin. Wiley ontwricht dit sociale en visuele narratief door deze te dekoloniseren en de māhū en raerae te assisteren in het (re)presenteren van zichzelf in een nieuw visueel en emancipatorisch narratief. Door gezamenlijk en visueel narratieven van authenticiteit, agency en aanwezigheid te introduceren bij de bezoekers van de tentoonstelling wordt in elk geval bij hen de koloniale, primitieve, normatieve, binaire en westerse kijk op Tahiti gedeconstrueerd, gedekoloniseerd en ontwricht. Het individuele genderbestaan van māhū en raerae wordt hiermee door Wiley op genuanceerde wijze verbeeld, erkend en geaccepteerd.Show less
This thesis examines whether repetition and reproduction have an effect on the value of art and what role society plays in value acquisition. The purpose of the analysis is to understand the extent...Show moreThis thesis examines whether repetition and reproduction have an effect on the value of art and what role society plays in value acquisition. The purpose of the analysis is to understand the extent of the power repetition has on the arts. As well as whether social media and most importantly Instagram, can be considered post-museums that accelerate repetition and digital mass-reproduction of the art. Moreover, the second chapter of the thesis focuses on the notion of post-museum and how it can acts as a platform for mass production and repetition. In order to investigate the subject, the thesis will centralise on contrasting opinions of Walter Benjamin and Andy Warhol. Benjamin argues that repetition and reproduction take away the aura of the artwork, while Warhol argues that it provides authority. The result of the analysis shows that repetition and reproduction have immense power over the value of the arts within post-museums. It can either elevate an artwork in terms of its significance, power, and valuation, yet at the same time, it can be the reason why another artwork becomes nearly invisible.Show less
Ode aan het Varken is een reizend kunstwerk van de Nederlandse kunstenaar Jantien Mook (1976). Op het eerste gezicht straalt het kunstwerk positiviteit uit. Achter dit vrolijke varken schuilt...Show moreOde aan het Varken is een reizend kunstwerk van de Nederlandse kunstenaar Jantien Mook (1976). Op het eerste gezicht straalt het kunstwerk positiviteit uit. Achter dit vrolijke varken schuilt echter een verdrietige boodschap. Met dit kunstwerk wil Mook in samenwerking met het Europees burgerinitiatief “End the Cage Age” de onzichtbare slechte behandeling van varkens zichtbaar maken. Dit doet zij op een andere manier dan bij ander beeldmateriaal uit de campagne. Het kunstwerk heeft invloed op de publieke ruimte zoals een site-specific kunstwerk, maar het is niet gebonden aan een plek, het reist juist rond. De boodschap komt door al deze tegenstrijdigheden op een andere manier binnen. Hoe deze verschillende verbanden bijdragen aan de betekenis van het kunstwerk, wordt in dit artikel onderzocht.Show less
Pieter van Laers (1599-1642) merkwaardige Zelfportret met heksenattributen (c. 1635 – 1637), waarop duivelse klauwen het magische ritueel van de schilder verstoren, werd tot op heden vaak verklaard...Show morePieter van Laers (1599-1642) merkwaardige Zelfportret met heksenattributen (c. 1635 – 1637), waarop duivelse klauwen het magische ritueel van de schilder verstoren, werd tot op heden vaak verklaard vanuit een persoonlijke belangstelling van deze Bentvueghel voor magie en occultisme. De overweldigende gelijkenis tussen het schilderij, ontstaan tijdens Van Laers verblijf in Rome, en de Necromancers van Angelo Caroselli (1585-1653) en Pietro Paolini (1603-1681) maakt echter duidelijk dat het afbeelden van een specifiek type magiër: de necromancer, een Romeinse traditie was. Deze Necromancers waren in trek bij de Romeinse clientèle en kwamen terecht in de collecties van belangrijke kardinalen, die de schilderijen verzamelden vanwege hun spottende en vermanende ondertoon. Een analyse van de Romeinse context laat zien dat magie alomaanwezig was in de Eeuwige Stad, maar er is geen bewijs dat Van Laer er zelf bij betrokken was. Tijdgenoten merkten bij Van Laer geen bijzondere belangstelling voor magie op, maar wel een humoristische inslag. Deze humor is terug te zien in het schilderij; Van Laer dreef de spot met zichzelf, andere schilders en de schilderkunst in het algemeen door zich af te beelden als falende magiër. Het Zelfportret als necromancer, zoals het werk zou moeten heten, sloot dus eerder aan bij een algemene magische trend dan bij een persoonlijke belangstelling van de schilder.Show less
Hoewel voor hedendaagse toeschouwers gezichten op portretten uit de zeventiende eeuw vaak onbekend zijn, kunnen bepaalde elementen op schilderijen informatie over de geportretteerde figuren geven....Show moreHoewel voor hedendaagse toeschouwers gezichten op portretten uit de zeventiende eeuw vaak onbekend zijn, kunnen bepaalde elementen op schilderijen informatie over de geportretteerde figuren geven. In dit onderzoek staat het kind op een schilderij van Adriaen Cornelisz. Beeldemaker uit 1666, behorend tot de Collectie Six, centraal. Allereerst wordt in het eerste hoofdstuk de kleding van kinderen uit de zeventiende eeuw onderzocht. Aan de hand van de kleding, sieraden en haardracht wordt in dit hoofdstuk getracht het geslacht van het geportretteerde kind te achterhalen. Daarna ligt in het tweede hoofdstuk de focus op iconologisch onderzoek. Door de ‘allegorische’ bijwerken op het schilderij van Beeldemaker te bestuderen, wordt in dit hoofdstuk getracht de oorspronkelijke culturele en sociale achtergrond van het kind op het schilderij te onderzoeken.Show less
In dit artikel wordt de activistische poging tot diefstal van een Congolees grafbeeld in het Afrika Museum door Emery Mwazulu Diyabanza en consorten van het collectief Unité, Dignité, Courage...Show moreIn dit artikel wordt de activistische poging tot diefstal van een Congolees grafbeeld in het Afrika Museum door Emery Mwazulu Diyabanza en consorten van het collectief Unité, Dignité, Courage geanalyseerd en vergeleken met de positie van het museum omtrent de omgang met koloniale collecties. Door deze gebeurtenissen een plek te geven in het maatschappelijke, politieke en academische debat over de restitutie van koloniale collecties wordt aangetoond dat beide partijen uiteindelijk hetzelfde doel nastreven: de rechtvaardige restitutie van onrechtvaardig verkregen voorwerpen. Toch houden zij er verschillende tactieken op na om hun doel te verwezenlijken, die passen bij hun rol als activist en museum.Show less
