The philosophy of open access has an important role in the academic publishing world, as it wants to make access to scientific information less restricted to researchers. The reality of it is,...Show moreThe philosophy of open access has an important role in the academic publishing world, as it wants to make access to scientific information less restricted to researchers. The reality of it is, however, more complicated than it seems. The first step is to accept that we are not dealing with a single academic publishing field but with a number of different ones. Each field is highly influenced by the environments in which it emerged. This thesis wants to present two different approaches to the idea of open access to science, and how these approaches were influenced by their regional environments. The two regions analysed in this thesis are Latin America and the Global North. Even though open access has a global character, being part of an international establishment such as academic publishing, the two regions present a diverse development of the idea of open access. These were influenced by the different social, technological and historical environments that the two regions displayed when the ideas of open access were emerging. After presenting a general picture of how the publishing process works and the role of its agents, I analyse the reasons for the use of open access in the two regions and create two timelines portraying the main events, infrastructure, initiatives and regulations that took place and that shaped the two approaches in use today. These two approaches of open access developed at different tempos and they were driven by contrasting motivations. The relationship that the Global North and Latin America have as academic circuits is, however, responsible for the flow of interaction between the two connotations and implementations of open access. In this thesis, I argue that the uneven power dynamics between the two approaches of open access have been influenced by a historical relation between the two regions through a core-periphery perspective. This has created an asymmetrical flow of influences moving from one region to the other, and vice versa. After presenting how these convergences of interactions are experienced on a practical level by researchers and academics, I conclude by suggesting that the discussion should not be about an open access connotation prevailing over the other, but rather about initiating a dialogue and starting a conversation between the two approaches and accepting both perspectives as legitimate and valuable.Show less
In recent decades, our understanding of archives has evolved beyond the familiar, institutional archive carefully tended to by a small group of trained professionals. Movements such as...Show moreIn recent decades, our understanding of archives has evolved beyond the familiar, institutional archive carefully tended to by a small group of trained professionals. Movements such as postcolonialism and postcustodialism, combined with the digital turn, have allowed interest in other, less conventional forms of archiving to emerge. As such, the concept of an archival continuum (that is, the understanding of archives as evolving and participatory systems rather than fixed institutions) has been accepted by archival scholarship. This thesis investigates whether printed family memoirs that incorporate visual material from family archives can be placed along said archival continuum. Four such memoirs – The Hare with Amber Eyes (2010), In Memory of Memory (2018), Heimat: A German Family Album (2018), and Letters to Camondo (2021) – have been selected as case studies by which to examine their potential archival and evidentiary value. Each memoir is a work of postmemory – following Marianne Hirsch, the authors are processing generational trauma passed down as a result of the Holocaust. I argue that it is not only the narratives that lend them archival value, but also their inclusion of archival material. As I will show, understanding published memoirs as archives supports an expanded recognition of non-professional memory work as archival. Importantly, the increased accessibility of published memoirs to a general audience versus that of conventional archives allows for greater interaction with the preserved objects, and so aids in supporting the societal memorialization of the Holocaust. By focusing on the paper editions of the books, I am able to examine the unique benefits and challenges of the printed book as a form of accessible archive and memory object.Show less
This thesis is focused on the portrayal of Arabs and Muslims in post 9/11 war films and television shows. The case studies used to do research on this topic were the popular and mainstream...Show moreThis thesis is focused on the portrayal of Arabs and Muslims in post 9/11 war films and television shows. The case studies used to do research on this topic were the popular and mainstream productions: The Kingdom (2007), Lone Survivor (2013), and Homeland (2011). The aim of this research was to examine how Arabs and Muslims were depicted in these productions and identify the underlying causes of these portrayals. The analyzation reveals that the majority of Arab/Muslim characters were portrayed as violent and dangerous, reinforcing negative stereotypes that originated from orientalism and have been incorporated in films since the beginning of the twentieth century. The stereotypes that have been identified within the case studies include: the Islamic rage boy, the savage and violent terrorist, the sex-deprived Muslim, and the portrayal of Islam as a violent religion. In order to be as thorough as possible, the following sub-questions have been answered: (1) How was the connection between the U.S. Military and Hollywood constructed, and what did it entail before 9/11? (2) How did the combination of a jingoistic sense of national identity, desire for retribution and the relationship between Hollywood and the Ministry of Defense, create the ideal circumstances for the vilification of Arabs and Muslims in the wake of 9/11? (3) In which way were Arabs and Muslims depicted/portrayed in in post-9/11 war films and television such as The Kingdom, Lone Survivor and Homeland? The first sub-question has displayed why it was “normal” for Hollywood producers to meet up with the people from the U.S. government by describing the history of the relationship of Hollywood and the U.S. military. The second sub-question was focused on how the American society reacted towards the 9/11 attacks and what kind of rhetoric was popularized as a consequence. This rhetoric created the ideal circumstances for the vilification of Arabs and Muslims. In the last sub-question, analyzed scenes, visuals, and dialogue from the case studies showcase that Arab and Muslim characters were depicted in a negative light. The latter meant that the events of 9/11 still had a substantial influence on the productions and it showed that Matusitz, Bayraktaroğlu and Westwell were wrong by claiming that the tone of post 9/11 cinema had a turnaround from 2004 onwards as a result of the Abu Ghraib scandal, because the negative stereotypes were still very prominent within the case studies.Show less
In the course of the twentieth century, digital multimodal longform journalism has grown to become one of the most consequential genres of online writing. From being a peripheral genre in the 1990s...Show moreIn the course of the twentieth century, digital multimodal longform journalism has grown to become one of the most consequential genres of online writing. From being a peripheral genre in the 1990s, it is now an essential part of most news outlet’s digital platforms. The genre’s ascent, its connection with the digital advances of the last two decades, and its effect on readers has been closely followed and widely analyzed by media scholars. This thesis is especially concerned with the latter topic as it primarily explores what affordances of the digital multimodal longform genre contribute to immersion.Show less
De bron is van cruciaal belang voor de journalist. Alleen door gebruik te maken van betrouwbare bronnen, is de journalist in staat om het publiek te voorzien van betrouwbare en verifieerbare...Show moreDe bron is van cruciaal belang voor de journalist. Alleen door gebruik te maken van betrouwbare bronnen, is de journalist in staat om het publiek te voorzien van betrouwbare en verifieerbare informatie. De bron voorziet de journalist van de informatie waarop nieuwsverhalen zijn gebaseerd. Bronnen spelen daarnaast een rol in het werk van de journalist. Dat blijkt onder meer uit het feit dat geïnterviewde bronnen de kans krijgen om teksten na te lezen voor publicatie. Deze studie poogt bloot te leggen welke macht bronnen hebben in de lokale journalistiek. De leefwereld van de eindredacteur van de lokale krant is daarbij het uitgangspunt, gezien hij de kwaliteit van de krant dient te bewaken. Voor de kwaliteit van lokale journalistiek wordt al langere tijd gevreesd. Zo zorgen financiële tekorten sinds de digitalisering van het nieuws voor een redactiekrimp en een stijgende werkdruk. Het werk van de eindredacteur veranderde daardoor ook. Er bestaan in onderzoek zorgen over hoe dit ook het brongebruik in de lokale journalistiek beïnvloedt. Veelal zouden lokale kranten te weinig bronnen gebruiken, persberichten meteen doorplaatsen en moeizaam de lokale samenleving representeren. Dit heeft tot gevolg dat de lokale krant tekortschiet in het vervullen van haar drie functies: informeren, controleren en verbinden. Dat is onwenselijk, want lokale burgers moeten goed geïnformeerd zijn over de politiek zodat ze onder meer weloverwogen beslissingen maken bij de lokale verkiezingen. In eerder onderzoek naar bovenstaande problematiek spelen vier onderwerpen een grote rol. Deze zijn ook van belang voor deze studie: de bron, de lokale journalistiek, het nieuwsproductieproces en de eindredacteur als kwaliteitsbewaker. Om vast te stellen welke rol de bron speelt in het nieuwsproductieproces op lokale redacties volgens de eindredacteur, zijn twaalf interviews afgenomen met eindredacteuren bij lokale kranten in Zuid-Holland. Uit de resultaten kwam naar voren dat de macht van de bron groot is. De lokale inwoner is de belangrijkste bron van de lokale eindredacteur. Daaronder vallen de lezers, institutionele bronnen en mensen uit het verenigingsleven. Deze bronnen voorzien de lokale eindredacteur van veel nieuwsonderwerpen. Eindredacteuren selecteren wekelijks uit honderden mails en persberichten welke onderwerpen er in de krant komen. Bij deze ‘in-kant’ van het nieuws, zitten ook verzoeken tot interviews. Eindredacteuren bevestigen dat bronnen hen meestal benaderen voor een interview. Aan het einde van het nieuwsproductieproces krijgen bronnen de kans om artikelen voor publicatie na te lezen. Ze mogen suggesties doen om feitelijke onjuistheden aan te laten passen, maar gaan vaak een stap verder dan wat eindredacteuren verstaan onder ‘feitelijk onjuist’. Zo nemen bronnen uitspraken terug of herschrijven ze quotes. Daarbij geeft de eindredacteur niet-institutionele bronnen met persoonlijke verhalen meer vrijheid dan institutionele bronnen en mensen met belangen. Bronnen zijn ten slotte doorgaans bekenden van de eindredacteur. Dit komt doordat de eindredacteur zelf onderdeel uitmaakt van de lokale gemeenschap of doordat hij de bron eerder sprak voor een interview. De eindredacteur bij lokale media is namelijk verantwoordelijk voor het volledige nieuwsproductieproces van een krant, en neemt dus ook zelf interviews af. Echter, de eindredacteur vindt het belangrijk om verschillende bronnen in de gemeenschap te spreken om representatief te zijn. Daarnaast zou hij geen mensen uit zijn nabije omgeving interviewen in verband met belangenverstrengeling. Hoewel dus blijkt dat de macht van de bron groot is, blijft het voor de eindredacteur belangrijk om een onafhankelijke kwalitatieve krant te maken. Hierbij is het voor hen voornamelijk belangrijk dat de lokale journalistiek ‘voor en door bewoners’ wordt gemaakt.Show less
Genderneutraal en inclusief taalgebruik zijn vaak onderwerp van discussie op veel nieuwsredacties. Er bestaan verschillende studies over hoe de geschreven journalistiek hiermee omgaat. Er is nog...Show moreGenderneutraal en inclusief taalgebruik zijn vaak onderwerp van discussie op veel nieuwsredacties. Er bestaan verschillende studies over hoe de geschreven journalistiek hiermee omgaat. Er is nog geen onderzoek gedaan naar genderneutraal taalgebruik in de gesproken journalistiek zoals in presentatieteksten. Daarom focust dit onderzoek zich op Nederlandse televisienieuwsprogramma’s. Specifiek komen in deze analyse presentatoren en eindverantwoordelijken van twee publieke organisaties (NOS en EenVandaag) en twee commerciële partijen (RTL Nieuws/EditieNL en Hart van Nederland) aan het woord. Met hun inzichten wordt de hoofdvraag: ‘Hoe zeggen presentatoren en eindverantwoordelijken van Nederlandse televisienieuwsprogramma’s om te gaan met genderneutrale voornaamwoorden en neutrale beroepsaanduidingen?’ beantwoord. De deelvragen richten zich op genderneutrale voornaamwoorden en neutrale beroepsaanduidingen, de rol van nieuwsmedia en het gebruik van queer. Uit de literatuur komt naar voren dat de media een belangrijke rol spelen bij het vastleggen en veranderen van taalnormen, omdat de taal die de media gebruiken gezien wordt als de standaard (Van Poecke & Van den Bulck, 1991 – p. 83). Taal moet als het ware een spiegel zijn van de maatschappij waarbij de journalistiek verantwoordelijk is voor representatieve berichtgeving. De media kijken dan ook naar de (gender)neutrale taalontwikkeling over beroepsaanduidingen en voornaamwoorden voor non-binaire personen in het bijzonder. Daarnaast is queer als overkoepelende en meer neutrale term voor de lhbti+-gemeenschap, waar non-binaire personen onder vallen, opgenomen als taalontwikkeling, omdat queer vaker door organisaties wordt gebruikt. Uit de theorie blijkt dat een stijlboek met taalrichtlijnen een belangrijk hulpmiddel kan zijn voor nieuwsredacties om stereotypering en discriminatie tegen te gaan (De Jong, 2016 – p. 17; Sczesny et al. 2016 – p. 8). Uit de resultaten komt naar voren dat nieuwsredacties al veelvuldig gebruikmaken van neutrale beroepsaanduidingen en daarbij kiezen voor de neutrale vorm voor iedereen, bijvoorbeeld schrijver in plaats van schrijfster. Genderneutrale voornaamwoorden (hen/hun, die/diens) zijn nog niet bewust in een nieuwstekst voorgekomen en verdienen volgens de respondenten ook altijd een inleiding, omdat woorden die bij de kijker nog niet ingeburgerd zijn, uitleg nodig hebben. De begrijpelijkheid van een nieuwstekst staat voorop. Een term als ‘queer’ zal dan ook pas gebruikelijk worden als het woord in de samenleving breed gebruikt wordt. De deelnemers aan dit onderzoek vinden dat de media een voorbeeldfunctie hebben, maar in inclusief taalgebruik niet voorop moeten lopen. Over wanneer je in taalgebruik precies vooroploopt, verschillen de opvattingen. Zo neemt het ene medium bewust inclusieve stijlregels op en de andere niet. Maar elk nieuwsprogramma behandelt met respect dergelijke inclusieve casussen en kijkt altijd hoe het voor de kijker zo begrijpelijk mogelijk blijft.Show less
Deze studie dient als een wetenschappelijke verkenning van de voedseljournalistiek in Nederland. Daarbij heeft dit onderzoek als doel inzicht te bieden in de professionalisering van...Show moreDeze studie dient als een wetenschappelijke verkenning van de voedseljournalistiek in Nederland. Daarbij heeft dit onderzoek als doel inzicht te bieden in de professionalisering van voedseljournalistiek en de positionering van voedseljournalisten in hun dagelijkse praktijk. Een beter begrip van de professionalisering van de voedseljournalistiek kan het werk van voedseljournalisten ten goede komen. De onderzoeksvraag die in deze studie wordt beantwoord, luidt: ‘Hoe ervaren voedseljournalisten de professionalisering van de voedseljournalistiek in Nederland?’ Deze vraag wordt onderzocht aan de hand van twee concepten: ‘grenswerk’ en ‘rolopvattingen’. Dit onderzoek is kwalitatief van aard. Om antwoord te kunnen geven op de onderzoeksvraag zijn twaalf semigestructureerde interviews afgenomen bij Nederlandse voedseljournalisten. Deze zijn geanalyseerd en in verband gebracht met voorgaand onderzoek. Op deze manier is verkend hoe de respondenten hun beroep afbakenen en onderzocht hoe de respondenten hun rollen in de maatschappij percipiëren. Nederlandse voedseljournalisten zeggen het belangrijk te vinden om hun vakgebied af te bakenen voor aangrenzende actoren buiten (zoals foodinfluencers en -bloggers) en binnen (zoals restaurantrecensenten en voedselcolumnisten) het vakgebied. In de antwoorden van de respondenten zijn enkele grenswerktechnieken (zoals het benadrukken van de traditionele waarden van de journalist) en rolopvattingen (zoals het informeren van het publiek) herkend, waarmee zij dit (onbewust) zeggen te doen. Aangrenzende actoren worden echter noch geaccepteerd, noch definitief verstoten uit het vakgebied. De respondenten kijken namelijk naar hen voor inspiratie, werken met ze samen en nemen werkzaamheden van ze over. In die zin bewegen voedseljournalisten zich dicht bij de grenzen van de aangrenzende actoren, in plaats van andersom. De respondenten zeggen dat uitdagingen zoals de komst van nieuwe media het lastig maken om grip op de professionalisering van het vakgebied te houden. Zij beweren daarom constant de grenzen van het vakgebied te herdefiniëren. Voor vervolgonderzoek wordt er voorgesteld een inhoudsanalyse van voedsel journalistieke content uit te voeren, om te achterhalen of de voedseljournalisten de herkende rolopvattingen en grenswerktechnieken ook uitvoeren in de praktijk. Tot slot zal er meer vergelijkend onderzoek verricht moeten worden naar de professionalisering, grenswerktechnieken en rolopvattingen van voedseljournalisten in andere landen. Deze studie dient als pleidooi voor meer onderzoek naar de lifestylejournalistiek en legt de basis voor toekomstige studies naar de professionalisering van de voedseljournalistiek.Show less
