Young adults are continually confronted with instability and crises, as well as traumatic events at large. Considering that literature, and Young Adult literature specifically, can be seen as a...Show moreYoung adults are continually confronted with instability and crises, as well as traumatic events at large. Considering that literature, and Young Adult literature specifically, can be seen as a reflection of the lived experience, it is expected that the existence of such trauma influences the novels written. The ability of Young Adult literature to reflect the lived experience, and the necessity for it to do so, is also discussed by columnist and author Michael Cart in 2016, literature researcher Bruce Carrick in 2017 and literature studies researcher Amy Elliot in 2015. However, they do not specifically note on the place of trauma in this reflection. This thesis considers how trauma affects the narrator’s voice. To do so, Canadian author Sebastien de Castell’s fantasy Young Adult novels Way of the Argosi and Spellslinger were taken as a case study. Ferius and Kellen, the respective protagonists of the aforementioned novels, are confronted with traumatic experiences, such as torture and genocide. Due to perceived commonalities in the situations of the protagonists, and their communities, to that of Indigenous communities, knowledge of the latter is used to make sense of the former. Similarly, knowledge of the Holocaust was used to contemplate the fictional narrative. Knowledge on trauma in these real world communities was gained from articles by, among others, psychologists Sarah Panofsky et al. (2021) and social worker Elizabeth Fast and psychologist Delphine Collin-Vézina (2010). Due to the influence trauma can have on the lived experience, there was a need for discussing the reliability of the narrator of each novel. As a result, this thesis looked to the articles on unreliable and fallible narrators by religious studies professor Catherine Caufield, published in 2021, and cultural studies researcher Greta Olson, published in 2003. A close reading of the novels found trauma to affect not only the narratorial style, such as through narrative fragmentation, but also the narrator’s reliability and tone of voice. Though the narrators of Way of the Argosi and Spellslinger were not affected similarly in narratorial style, with the former’s narration being more fragmented as opposed to the linear narration of the latter, the tone of voice is comparable. In both cases, there is a clear influence of fear and resentment on the narrator’s voice. The reliability of the respective novels narrators is also similarly fallible, though due to different reasons. The insight provided by the novels to the readers allow for a fostering of understanding between different real-life cultures, histories and life-journeys.Show less
Framing is het proces waarbij een maatschappelijk concept via een specifieke invalshoek aan het publiek wordt gepresenteerd in het nieuws. De manier waarop een concept door de journalist geframed...Show moreFraming is het proces waarbij een maatschappelijk concept via een specifieke invalshoek aan het publiek wordt gepresenteerd in het nieuws. De manier waarop een concept door de journalist geframed wordt in het nieuws beïnvloedt de manier waarop het publiek een mening vormt bij maatschappelijke problemen. Door middel van een kwalitatieve inhoudsanalyse van framing van de ziekten cholera (1866), de Spaanse griep (1918) en het coronavirus (2020) is een framingmatrix met framing devices en reasoning devices opgesteld. Naar aanleiding daarvan is een vergelijking gemaakt tussen de verschillende vormen van framing om zo tot een antwoord te komen op de vraag: “Hoe is de crisisberichtgeving van epidemieën uit het Leidsch Dagblad geëvolueerd?”Show less
Genderneutraal taalgebruik is een onderwerp waar veel om te doen is in Nederland. Dit soort taalgebruik is onder andere bedoeld om mensen die zich niet identificeren als man of vrouw, oftewel non...Show moreGenderneutraal taalgebruik is een onderwerp waar veel om te doen is in Nederland. Dit soort taalgebruik is onder andere bedoeld om mensen die zich niet identificeren als man of vrouw, oftewel non-binaire personen, erkenning te kunnen geven middels taalgebruik. Genderneutrale persoonlijke voornaamwoorden, bijvoorbeeld ‘hen’ en ‘die’, kunnen dan gebruikt worden om te verwijzen naar non-binaire personen. Ook kan ervoor gekozen worden om geen aparte beroepstermen meer te gebruiken voor mannen en vrouwen die dezelfde functie bekleden. Verschillende nieuwsmedia spelen hierop in door een stijlboek op te stellen, waarin regels zijn vastgelegd met betrekking tot de toepassing van genderneutraal taalgebruik door journalisten. Echter, voor zover bekend zijn er voor de radio niet zulke stijlboeken. Daarom heb ik onderzocht op welke manier radiopresentatoren van landelijke radiozenders omgaan met genderneutraal taalgebruik. Ik heb acht radiopresentatoren van NPO 3FM, NPO Radio 5, Qmusic, Radio 538 en Radio Veronica casussen voorgelegd met daarin situaties die mogelijk in hun radioprogramma’s zouden kunnen voorkomen, en hen gevraagd een uiting te formuleren zoals zij deze ook in hun radioprogramma zouden formuleren. Op deze manier heb ik getracht zo dicht als mogelijk bij teksten in een echt radioprogramma te komen. Deze data heb ik geanalyseerd aan de hand van een korte inhoudsanalyse. Ook heb ik semi- gestructureerde interviews afgenomen bij de radiopresentatoren, welke geanalyseerd zijn aan de hand van de grounded theory approach. Uit het onderzoek is gebleken dat genderneutraal taalgebruik bij de meeste respondenten niet direct gebruikt wordt. Radiopresentatoren vinden het belangrijk dat iedereen zich betrokken voelt bij het radioprogramma, en daarom geven zij aan het belangrijk te vinden zich aan te passen aan de behoeftes van personen, dus ook wat de manier van aanspreken betreft. Daarentegen vinden de radiopresentatoren genderneutraal taalgebruik ingewikkeld. Een deel van hen weet genderneutrale uitingen te formuleren, wanneer zij praten met of over een non-binair persoon. Echter, de radiopresentatoren geven aan hier nog niet aan gewend te zijn. Toch verwachten zij dat genderneutraal taalgebruik in de toekomst meer ingeburgerd is, en dat dit soort taalgebruik dan ook op de radio te horen is. De meeste radiopresentatoren hebben hierbij niet het idee dat de radio 5 hierbij een voorbeeldfunctie heeft. De radio zou eerder het taalgebruik volgen dat in de maatschappij wordt gehanteerd.Show less
True crime is een van de populairste podcastgenres, zowel in Nederland als internationaal. Het publiek aan luisteraars van truecrimepodcasts bestaat voor het merendeel uit vrouwen en sommigen...Show moreTrue crime is een van de populairste podcastgenres, zowel in Nederland als internationaal. Het publiek aan luisteraars van truecrimepodcasts bestaat voor het merendeel uit vrouwen en sommigen beweren zelfs dat het huidige true crime feministisch is. In het internationale academische veld is de laatste jaren een discussie gaande over de al dan niet feministische aard van true crime. Enkele academici stelden criteria op waar feministische true crime aan zou moeten voldoen, in het bijzonder op het gebied van karakterisering van vrouwen als slachtoffer. Internationaal is er al veel literatuur geschreven over discours en framing met betrekking op vrouwen als slachtoffer in true crime en in truecrimepodcasts. In Nederland is het onderzoek naar true crime zeer gering. Er is dus ook nog geen onderzoek gedaan naar discours met betrekking tot vrouwen als slachtoffers in Nederlandse truecrimepodcasts. Het onderzoek in deze MA-eindscriptie beoogt bij te dragen aan het opvullen van deze leemte, door onderzoek te doen naar het discours met betrekking op de slachtoffers in de podcast Vrouwenmoord. In deze scriptie wordt naar aanleiding van de wetenschappelijke discussie over feministische true crime de volgende onderzoeksvraag beantwoord: Welk discours wordt gebruikt in de Nederlandse truecrimepodcast Vrouwenmoord bij het spreken over de slachtoffers? Deze onderzoeksvraag wordt beantwoord aan de hand van een kritische discoursanalyse op basis van Fairclough (2001). Aan de hand van de resultaten van deze inhoudsanalyse wordt ook getoetst of Vrouwenmoord voldoet aan de door het academische veld opgestelde criteria voor feministische true crime. Uit de analyse is gebleken dat de podcast Vrouwenmoord relatief veel feministische elementen bevat. Zo besteedt de podcast uitgebreid aandacht aan het leven van de vermoorde vrouwen en wordt het seksisme aangekaart dat ten grondslag ligt aan dodelijk huiselijk geweld tegen vrouwen. Vrouwenmoord voldoet niet aan alle criteria voor feministische true crime, vooral het gebrek aan etnische diversiteit doet af aan het feministische karakter van de podcast. De resultaten van dit onderzoek nodigen ook uit tot verschillende vervolgonderzoeken naar karakterisering van vrouwen als slachtoffers in true crime.Show less
Recent developments in adaptation studies have found influence in poststructuralist studies, and prioritise a non-hierarchical, open approach to adaptations, rather than the previous comparative...Show moreRecent developments in adaptation studies have found influence in poststructuralist studies, and prioritise a non-hierarchical, open approach to adaptations, rather than the previous comparative approaches that determined the framework for adaptation studies. This new perspective, in line with the poststructuralist de-emphasis of the figure of the literary author, diminishes the role of the literary author in the meaning of a literary text. This allows the adaptation to be examined in relation to the adapted text. Which aids the acknowledgement of their interconnection, without discrediting the adaptation, and encourages the examination of the respective cultural and social contexts of the adapted text, and the adaptation. However, images of literary authors return throughout pop culture, even in cinematic adaptations. This thesis is concerned with the portrayal of literary authors in cinematic adaptations of their literary works. In relation to Barthes' 'The Death of the Author' and other theories on literary authorship, this thesis examines the potential function of a representation of the literary author in an adaptation of their literary text.Show less
Sentiment analysis is the method of computationally recognising opinions stated in a piece of text, particularly to identify if the writer has a positive, negative, or neutral attitude towards a...Show moreSentiment analysis is the method of computationally recognising opinions stated in a piece of text, particularly to identify if the writer has a positive, negative, or neutral attitude towards a given topic. Although sentiment analysis is commonly used to analyse short texts on social media platforms, its application in literary research has gained traction in recent years. The emergence of sentiment analysis tools, such as Syuzhet, has notably expanded the research possibilities in this field. However, despite these advancements, there remains a need to further explore and understand the strengths and limitations of sentiment analysis in the context of literary analysis. The aim of this thesis is to further the body of knowledge about the use of sentiment analysis as a technique for plot extraction. Throughout this thesis, I experiment with a modified form of the social media analysis tool VADER. While this method proofs to work as an effective tool for extracting sentiment from linear stories, it still shows limitation on a sentence-to-sentence basis. Moreover, I use this tool to replicate an often-cited study by Reagan et al., where it was stated that the majority of stories can be categorized in six basic ‘plot shapes’. I argue that while most of these shapes can still be identified using an alternative sentiment analysis technique, this technique occasionally classifies a story into a different shape than Reagan et al.’s analysis did. I conclude by giving a critical evaluation of sentiment analysis as a tool for plot extraction. Since the ‘plot’ of a story is a multifaceted concept, we cannot simply argue that a sentiment analysis graph displays the progression of plot. Nonetheless, modifications can be made to get a fuller understanding of the narrative of a story.Show less
In recent decades, our understanding of archives has evolved beyond the familiar, institutional archive carefully tended to by a small group of trained professionals. Movements such as...Show moreIn recent decades, our understanding of archives has evolved beyond the familiar, institutional archive carefully tended to by a small group of trained professionals. Movements such as postcolonialism and postcustodialism, combined with the digital turn, have allowed interest in other, less conventional forms of archiving to emerge. As such, the concept of an archival continuum (that is, the understanding of archives as evolving and participatory systems rather than fixed institutions) has been accepted by archival scholarship. This thesis investigates whether printed family memoirs that incorporate visual material from family archives can be placed along said archival continuum. Four such memoirs – The Hare with Amber Eyes (2010), In Memory of Memory (2018), Heimat: A German Family Album (2018), and Letters to Camondo (2021) – have been selected as case studies by which to examine their potential archival and evidentiary value. Each memoir is a work of postmemory – following Marianne Hirsch, the authors are processing generational trauma passed down as a result of the Holocaust. I argue that it is not only the narratives that lend them archival value, but also their inclusion of archival material. As I will show, understanding published memoirs as archives supports an expanded recognition of non-professional memory work as archival. Importantly, the increased accessibility of published memoirs to a general audience versus that of conventional archives allows for greater interaction with the preserved objects, and so aids in supporting the societal memorialization of the Holocaust. By focusing on the paper editions of the books, I am able to examine the unique benefits and challenges of the printed book as a form of accessible archive and memory object.Show less
The era of Western colonialism and slavery has ended, but racism and discrimination still exist and the privileged position that White people still have in Western society makes it difficult for...Show moreThe era of Western colonialism and slavery has ended, but racism and discrimination still exist and the privileged position that White people still have in Western society makes it difficult for people of colour to trust them, no matter these White people’s often good intentions. Similarly, but also in a more visibly extreme way, the struggle against racism in South Africa did not end with the abolition of Apartheid. Scholars think differently about what the appropriate response would be of White South Africans to their dark history. Should they withdraw in silence and humility? Alternatively, should they play an active role in the future of the country? And how? From her position as a White Dutch woman, Zijlstra has explored the issues of race, identity and progressive change in South African literature. For White South African authors, silence was never an option, but they were nonetheless aware of their ambiguous position. With the analysis of three novels from such authors (Burger’s Daughter (1979) by Nadine Gordimer, The Rights of Desire (2000) by André Brink, and The Promise (2021) by Damon Galgut), this thesis aims to contribute to a nuanced view on both the controversy around the position of well-intentioned White people in a position of privilege, and their possibilities to take responsibility. The theorists who inform the analysis are Michael Rothberg (2019) with his concept of the implicated subject, Melissa Steyn (2001) with her research on the fragmentation of White identity in South Africa after Apartheid, Shannon Sullivan (2006) with her theory on unconscious racial habits, and Zoë Wicomb (2018) with her critical eye on myths of traditional culture and identity, as well as on the responsibility of literary authors.Show less
