This thesis includes a technological and functional analysis of blades from the Late Uruk period settlement of Jebel Aruda in northern Syria. The settlement of Jebel Aruda has, together with...Show moreThis thesis includes a technological and functional analysis of blades from the Late Uruk period settlement of Jebel Aruda in northern Syria. The settlement of Jebel Aruda has, together with contemporary and neighbouring settlements like Habuba Kabira-süd, been interpreted as a southern Mesopotamian colonial emplacement in northern Mesopotamia, also known as ‘the Tabqa enclave’. Of these Jebel Aruda has been interpreted as a special administrative or religious centre, because of its unusual location and its large residential buildings centred around a temple. Together with the ‘Tabqa enclave’ many other southern Mesopotamian colonies have been discovered in northern Mesopotamia and on such a large scale that this phenomenon has been called an ‘Uruk expansion’. The underlying reasons for the Uruk expansion have been the subject of debate for many years. Among the theories seeking to explain the expansion, the ideas by Guillermo Algaze have been the most influential. According to Algaze the expansion was primarily motivated by the demand for important trade goods which were lacking in the south of Mesopotamia, through long-distance trade. Moreover in this view, the character of the expansion was one of a southern Mesopotamian dominance over the indigenous northern Mesopotamian communities, regarded as the periphery. The ‘Tabqa enclave’ specifically has always been regarded as unfit for agriculture, and dependent on trade for its survival. Interestingly, the Uruk period in northern Mesopotamia also saw the birth of a specialized and standardized blade product, the Canaanean blade. During the period immediately succeeding the Uruk expansion in northern Mesopotamia, the Ninevite V period, this blade type was produced specifically for the agricultural practice of threshing. The technological and functional analysis of the blades from Jebel Aruda indicate that the Canaanean blade also played a central role in agricultural activities during the Late Uruk period, functioning both as sickles and as threshing sledge implements. It further seems that the Canaanean blade was an important trade product already during the Late Uruk period. Its production was gradually intensified, and the blades were traded on a regional scale in the north. Not only has the functional analysis proven that agriculture was practiced around Jebel Aruda and at the ‘Tabqa enclave’, it seems to indicate that agriculture might have been the primary motivation behind the Uruk expansion. Finally, analysis of the blades suggests that Jebel Aruda’s lithic assemblage was very similar to other southern Mesopotamian colonies in the north, indicating that its character might not have been as different as assumed.Show less
Baelo Claudia is een Romeinse site in het zuiden van Spanje aan de Straat van Gibraltar. De site werd al bewoond voor de Romeinse expansie op het Iberisch schiereiland en kent een Iberische en...Show moreBaelo Claudia is een Romeinse site in het zuiden van Spanje aan de Straat van Gibraltar. De site werd al bewoond voor de Romeinse expansie op het Iberisch schiereiland en kent een Iberische en Phoenicische oorsprong. Het huidige aanzicht van de site wordt gekenmerkt door bebouwing uit de late 1e en 2e eeuw n.Chr. Baelo Claudia heeft een aantal typische Romeinse voorzieningen die passen bij een plaats met de status van een municipium. Het zijn echter de opvallende factoren die deze plaats zo interessant maken voor archeologisch onderzoek. Baelo Claudia lijkt grotendeels afhankelijk te zijn van de seizoensvisserij en heeft een goed bewaard gebleven industrieel terrein waar met name vis werd gezout en garum werd gemaakt. De voorzieningen op de site zelf lijken echter buiten proportioneel in verhouding met het geschatte aantal inwoners, iets wat mogelijk op seizoensarbeid wijst. In deze thesis is op verschillende manieren naar de site gekeken, om Baelo Claudia in een historisch en regionale context te plaatsen. Hiervoor is gebruik gemaakt van verschillende bestaande theorieën omtrent Romanisatie, urbanisatie, migratie en economie. Hierdoor is aan het licht gekomen dat Baelo Claudia een vrij dynamische geschiedenis heeft gekend die zich niet makkelijk door een enkele factor laat verklaren. De site heeft zeer verschillende karakters gehad onder de Romeinse republiek en het Romeinse keizerrijk, waar met name de economische en politieke factoren een grote rol hebben gespeeld. Onder de Romeinse republiek lijkt Baelo Claudia een zeer bescheiden economische rol te hebben gespeeld, waarbij de site waarschijnlijk door zijn geïsoleerde positie in het Spaanse landschap meer Mauretanisch was georiënteerd dan Romeins. Numismatiek onderzoek heeft uitgewezen dat Baelo Claudia nog lang het Phoenicische alfabet op munten gebruikte. Terwijl andere plaatsen in Baetica al waren overgestapt op het Latijnse alfabet. Vissausen werden in de regio van Baelo Claudia al vanaf de 6e eeuw v.Chr. geproduceerd voor een beperkte markt en vervoerd in lokaal aardewerk. Het is bekend dat in de late 1e eeuw v.Chr. Koning Juba II de productie van garum bevorderde, niet alleen als handelswaar maar ook in de vorm van belasting voor Rome. Studies naar amforen die werden gebruikt voor het vervoer van garum wijzen uit dat er in de 1e eeuw n.Chr. een sterke toename is van de Romeinse vraag naar dit luxe artikel. Iets wat in met combinatie van de verwerving van de status van municipium de monumentalisatie en de standaardisatie van het productieproces hebben beïnvloed. De productie moet hebben gezorgd voor een toename van werkgelegenheid, iets wat ook waarneembaar is in Mauretania. Hoe die seizoensarbeid werd georganiseerd is nog steeds onduidelijk, maar de expertise die nodig zijn om tonijn te vangen had niet iedereen voor handen. Een meer regionale samenwerking van vissers en productiecentra zou niet onlogisch zijn, hier is echter maar zeer beperkt bewijs voor. Handboeken over Iberische archeologie zullen Baelo Claudia vaak onderdelen bij sites als Italica en Gades, terwijl dit onrecht doet aan de feitelijke context van Baelo Claudia. De Mauretanische kust en de stad Tingi liggen namelijk veel dichterbij en kunnen ons meer vertellen over de regionale economie en de politieke situatie rond de Straat van Gibraltar. Politieke besluitvorming aan één kust beïnvloedde (in)direct ook de situatie aan de andere kant. En ook op het economische vlak blijken sites aan beide kanten van de Straat van Gibraltar dezelfde set visproducten te produceren voor de Romeinse markt. Waar de archeologie zich vaak primair toespitst op Iberische of Mauretanische archeologie, wordt vaak de feitelijke regionale context uit het oog verloren. De thesis nodigt ook uit tot verder onderzoek naar de relatie tussen de twee kanten van de Straat van Gibraltar.Show less
In this study the sexual dimorphism in canines of a human population from Medieval Delft is analyzed. The buccolingual diameter, mesiodistal diameter, crown height and total length of the canines...Show moreIn this study the sexual dimorphism in canines of a human population from Medieval Delft is analyzed. The buccolingual diameter, mesiodistal diameter, crown height and total length of the canines of 74 individuals were measured, as well as the maxilla-alveolar breadth and length. The sex of the specimen was known through earlier performed ancient DNA analysis. The measurements were analyzed in graphs and Student’s T Tests were performed. It was found that even though the maxillo-alveolar breadth and length did not show any significant differences between males and females, the buccolingual and mesiodistal diameter as well as the root length did show a significant difference. Sexual dimorphism in the dentins is an interesting topic and has been studied by several researchers. Most of these researchers find some sort of dimorphism between males and females. The amount of dimorphism, however, varies per population. To use the canines, or dentins in general, as a sex indicator the analysis has to be compared and verified by a different standard method of sex determination. This study confirms those findings.Show less
The Taíno peoples were discovered by Columbus in 1492, although for a long time he thought to have arrived at the islands surrounding the Japanese coast. He became very interested in the peoples he...Show moreThe Taíno peoples were discovered by Columbus in 1492, although for a long time he thought to have arrived at the islands surrounding the Japanese coast. He became very interested in the peoples he met and ordered Fray Ramón Pané to live among the people of two caciques. As a result one of the most important reports were written about the Taíno and the first ethnological work in the Americas. This work knows a history of many problems. These started during the writing period and ended with the disappearance of the original manuscript, after Fernando Columbus handled it. The term Taíno is used for almost all cultures found on the Greater Antilles, the Bahamas and a couple of the Lesser Antilles. However, this term, Taíno, should be used with great care. The area is not as homogeneous as first thought. There are differences is language, religion practices and sociopolitical structures and as of yet no element has found that characterizes this area as a whole. This term can be regarded as similar to the term Europe, a certain landmass that possesses several distinct cultural groups. The word Taíno is used here for the two communities in which Pané resided for a couple of years and where he wrote his reports. The Taíno were a society that showed great creativity and energy, they were the most developed in the Caribbean region. They had complex chiefdoms and lived in a hierarchical society. Their religion had evolved as well. Among others Pané wrote about the myths of the Taíno. Stevens-Arroyo has ordered these stories into two groups, creation myths and hero myths. All of these have larger themes and smaller elements in them, important for the community that acts and reacts on them. These themes will be compared to myths found on the mainland of South America to find out where the Taíno, according to the myths, could have originated from.Show less
The Aztecs, people living in the Valley of Mexico at the arrival of the Spaniards, are a well-discussed group which is believed to have had an elaborate ritual way of living in which sacrifices...Show moreThe Aztecs, people living in the Valley of Mexico at the arrival of the Spaniards, are a well-discussed group which is believed to have had an elaborate ritual way of living in which sacrifices took place. The Spanish Conquistadores have documented many rituals in which victims are described to have been decapitated after their still pumping hearts were ripped out of their chests. Being described as cruel acts of the Devil, sacrifice was not tolerated among the Europeans and caused a lot of commotion and highly exaggerated cases on which people tended to rely completely since there are no real Aztec primary sources. While so many things have been written about these ceremonies and the personality of the Aztecs themselves, one starts to wonder what really happened during Aztec reign since these Spanish texts seemed to be highly biased with the influence of Christianity. This was what researchers started to wonder a few decades ago when another perspective on the matter kicked in. Anthropologists started to view things in their own perspective, using the Aztec world view as their guideline. The Aztecs shared this great belief in their pantheon of gods and the fact that their deities had sacrificed themselves in order to create the fifth sun in which the Aztecs lived. In order to pay of their debts to the gods, the Aztecs sacrificed impersonators of their deity to show that they were willing to give up the most precious thing, namely the human body. To be able to state if this is really the best way to analyze human sacrifice and to be able to state that this really happened, archaeological evidence has been searched for and was found in the offering of a child which showed signs of sacrifice by the extraction of the heart. This showed that there is upcoming evidence on the actual happening of human sacrifice but this thesis also shows that nowadays not everyone is relying completely on the sources of the Conquistadores anymore. However some still do and should keep in mind that Spanish sources are not just to be taken for granted but should be read with great care and caution.Show less
De late oudheid was een bewogen periode voor Rome. Oude zekerheden stonden op de tocht en werden vervangen door andere. De stad had sterk geleden onder verschillende oorlogen en had haar status als...Show moreDe late oudheid was een bewogen periode voor Rome. Oude zekerheden stonden op de tocht en werden vervangen door andere. De stad had sterk geleden onder verschillende oorlogen en had haar status als hoofdstad verloren aan Constantinopel. Dit alles leidde tot een afname van de bevolking en de financiële draagkracht, met als gevolg een stedelijk landschap dat steeds verder aftakelde omdat de middelen voor onderhoud simpelweg niet meer voorhanden waren. Dit alles betekende ook een klap voor de identiteit van de bewoners van de eeuwige stad. Het leven ging echter door en men had zich te verzoenen met de nieuwe situatie. In deze zoektocht naar de bevestiging van eigenheid en identiteit van de Romeinse bevolking nam het stedelijke culturele erfgoed en de eeuwenoude geschiedenis van de stad een belangrijke rol in. Dit was alom vertegenwoordigd in het stedelijke landschap en de oude ambten en overheidsinstellingen en weerspiegelde een roemrijk verleden. Het uitgangspunt van dit onderzoek was het verkrijgen van inzicht in het gebruik van cultureel erfgoed, geschiedenis en een collectief cultureel geheugen in de vormgeving van een identiteit en zelfbeeld van de laat-antieke bewoners van Rome. Om dit inzicht te verkrijgen, werden uitingen van ‘’Erinnerungskultur’’, herinneringscultuur, onderzocht. Dit betreft een concept dat werd uitgewerkt in het boek: ‘’Das Kulturelle Gedächtnis’’ van Jan Assmann dat betrekking heeft op de rol van geschiedenis en herinnering op de vorming van identiteit. Binnen dit theoretisch kader werden het stedelijke landschap van Rome, de literatuur en de beeldende kunst van deze periode onder de loep genomen in de zoektocht naar uitingen van Erinnerungskultur. Dergelijke uitingen bleken alom vertegenwoordigd in deze categorieën. De omgang met het stedelijke landschap van de stad werd gekenmerkt door een sterke neiging tot restauratie en conservering van de oude situatie. Als afspiegeling van een roemrijk verleden werd het behoud van het stedelijke landschap op een lijn gesteld met het behoud van Rome’s oude luister. Identiteit en het culturele geheugen die deze vormgaf, werden onderhouden en versterkt door de conservering van de mnemotopen, de plaatsen van herinnering, die samen het stedelijke landschap vormden. Ook het gebruik van oude traditionele symbolen van Romeinse identiteit maakte een herleving door gedurende de late oudheid. De literatuur en beeldende kunst uit deze periode droegen op deze wijze sterk bij aan de verbreiding en instandhouding van het idee van het hebben van een gezamenlijk verleden en identiteit. Uit de bevindingen van het onderzoek kan worden opgemaakt dat gedurende de late oudheid de geschiedenis en het culturele erfgoed van Rome een belangrijke en actieve rol speelden in de vorming en bevestiging van identiteit en zelfbeeld van de Romeinen. Door middel van een actieve wisselwerking met dit erfgoed en deze geschiedenis waren ze in staat een identiteit vorm te geven die op verschillende manieren tot uitdrukking kwam. Deze uitingen, zoals de zorg voor het stedelijke landschap, het in stand houden van tradities en het gebruik van een specifiek Romeinse beeldtaal,waren niet enkel uitingen van deze identiteit maar functioneerden ook als vormende krachten achter deze identiteit. Het zijn getuigenissen van het verleden die herinneringen aan dit verleden oproepen en op die manier functioneren als drijvende krachten bij het tot stand komen van een collectieve culturele identiteit en geheugen binnen de Romeinse samenleving.Show less
