Maria Vlier, een Paramaribose niet-witte vrouw, en Julien Wolbers, een Nederlandse abolitionist, schreven kort voor de afschaffing van de slavernij in 1863 ieder een geschiedenis van Suriname. Hun...Show moreMaria Vlier, een Paramaribose niet-witte vrouw, en Julien Wolbers, een Nederlandse abolitionist, schreven kort voor de afschaffing van de slavernij in 1863 ieder een geschiedenis van Suriname. Hun boeken werden al gauw beschouwd als grondleggers van de geschiedenis van Suriname. Deze scriptie toont enerzijds hoe twee buitenstaanders van de gevestigde orde hun plek vonden in het zich nog ontwikkelende wetenschappelijke veld van koloniale kennis en geschiedschrijving. Anderzijds toont het hoe zowel de inhoud als de ontvangst van hun werk van elkaar verschilden door de verschillende achtergronden en opvattingen van de auteurs.Show less
Aan het begin van de twintigste eeuw was Nederland een vernieuwde staat. Er was een basis gelegd van wetten die een diepgaande verandering in de samenleving te weeg hadden gebracht. Zowel op het...Show moreAan het begin van de twintigste eeuw was Nederland een vernieuwde staat. Er was een basis gelegd van wetten die een diepgaande verandering in de samenleving te weeg hadden gebracht. Zowel op het gebied van belastingen, als vooral ook op het gebied van sociale wetten. Zo waren er onder andere een leerplichtwet, een woningwet en een ongevallenwet (allen 1901). Deze wetten (en voorgaande) verhoogde de algemene kwaliteit van leven en haalden de standaard van de allerarmste omhoog. De basis voor dit begin van de twintigste eeuw werd gelegd aan het eind van de negentiende eeuw. In deze scriptie is ingegaan op deze verandering die eind negentiende eeuw plaatsvond. Dit is gedaan aan de hand van de wet op kinderarbeid omdat dit de eerste sociale wet was waarna vele andere volgden, tot vandaag de dag aan toe. De hoofdvraag van deze scriptie luidt dan ook: “In hoeverre is de Kinderwet uit 1874 in Nederland het product van maatschappelijke druk geweest om sociale misstanden tegen te gaan?”Show less
‘One-nation’ was the notion of uniting the working poor with the richer elites along similar values and interests in nineteenth century Britain. It had a profound resonance on both the British...Show more‘One-nation’ was the notion of uniting the working poor with the richer elites along similar values and interests in nineteenth century Britain. It had a profound resonance on both the British Conservative and Liberal parties, and even among the wider political elite. In order to achieve the ideal of the ‘one-nation,’ political elites decided to use a form of nationalism that linked Britain’s imperial mission with British patriotism in the domestic political sphere. In essence, ‘one-nation’ became ‘one- empire’, although the term ‘one-empire’ as such was never used. The concepts of one-nation and one-empire and the way they functioned in Britain’s political culture is the topic of this research thesis. These idealistic concepts had a profound importance, as they were used as political instruments in order to attain and maintain power in British India and in domestic British politics. In short, whichever party could present themselves as the patriotic party and reinforce the ideals of ‘one-nation’ and the ‘one-empire’ could dominate British political life and shape the political culture. Following the logic of conservative ideology, one-empire became a sacred tradition that needed protecting, a contract not only between all parts of the empire, but also between those who are dead, those who are living, and those who were yet to born. Any political party or figure that deviated from this tradition would risk being beaten at elections and even considered to be treacherous. The successful employment of this notion was at the heart of the rise of conservatism, and the party and those who suffered most from deviating away from these concepts were radical Liberals and the Liberal party itself. Three case studies have been selected because together they exemplify, at key moments, when the concepts of one-nation and one-empire were implemented to solve particular crises in imperial and domestic policy. The three case studies include the collapse of liberal imperialism following the Mutiny and Revolt of 1857, events surrounding the Irish Home Rule Crisis of 1885-86, and the events surrounding the Boer War.Show less
