This study aims to empirically assess the influence of K-pop music on the perception of South Korea as a desirable travel destination among foreign K-pop fans. Investigating the multifaceted...Show moreThis study aims to empirically assess the influence of K-pop music on the perception of South Korea as a desirable travel destination among foreign K-pop fans. Investigating the multifaceted factors that attract visitors, including the roles of government initiatives and corporate efforts, the research explores the significance of K-pop within the broader context of influences on foreign K-pop fans’ decisions to visit South Korea. Through survey data collected from 1751 K-pop fans, the results demonstrate that K-pop has a substantial impact on their perception of South Korea, contributing positively to the country's image as a tourist destination. Furthermore, the research underscores the continued value of government and corporate efforts to attract visitors, particularly through the creation of K-pop-related locations for fan visits. While K-pop does not emerge as the primary motivational factor for half of the respondents, it emerges as the most influential factor shaping the intention to visit South Korea.Show less
This research is concerned with the dynamics of infrastructure investments between China’s Belt and Road Initiative (BRI) and Japan’s Partnership for Quality Infrastructure (PQI). It explores the...Show moreThis research is concerned with the dynamics of infrastructure investments between China’s Belt and Road Initiative (BRI) and Japan’s Partnership for Quality Infrastructure (PQI). It explores the past and present political and economic relationship between the two countries, how both initiatives came into being, and contextualizes them within the contentious political relations between the two countries. Where most literature on the topic adopts a zero-sum confrontational approach, this research uses a comparative case study analysis and explores the overlapping strategies, seeking whether competition or cooperation is present in Japanese and Chinese infrastructure investments. As the BRI has received more attention in recent years, the primary focus of this research is thus on Japan’s PQI. Furthermore, it answers the question if cooperation is viable, depending on either party’s interests. The cases discussed are primary regions in the formulations of both the BRI and PQI and include Pakistan, the Greater Mekong subregion, and Kenya. Based on the findings of this research it concludes that cooperative outcomes are possible through the initiatives’ complementarity and by making use of both country’s comparative advantages in the recipient countries. Comparative advantages mainly present themselves by China’s large-scale, risky, and high investments vis-à-vis Japan’s technical knowledge and cost-benefit assessments. Competition is in turn rarely evident, but the potential for aligning the two initiatives remains untapped.Show less
As Korea has globalized, so too has its discourse surrounding Korean transnational adoptees. Globalization of the issue can be seen in media portrayal of this group, where their canon of portrayal...Show moreAs Korea has globalized, so too has its discourse surrounding Korean transnational adoptees. Globalization of the issue can be seen in media portrayal of this group, where their canon of portrayal in Korean film and television is now accompanied by non-Korean works of visual media. Through a case study of Return to Seoul, a 2022 film by non-adoptee, non-Korean director Davy Chou, the thesis argues the following. While Return to Seoul as an independent foreign film on transnational Korean adoptees is in some capacity aware of Korea’s national wound and discourse, it is not meant to fit into existing Korean representations or answer to political incentives. Conversely, it is exactly through its divergence from existing portrayals that foreign film on the topic has the potential to resonate with its global audience, and create productive discourse on Korean-ness and foreign-ness.Show less
The Korean Wave, or Hallyu (한류), has captivated global audiences through the popularity of K-pop artists, Korean dramas like ‘Squid Game’, and films such as ‘Parasite’. This phenomenon has boosted...Show moreThe Korean Wave, or Hallyu (한류), has captivated global audiences through the popularity of K-pop artists, Korean dramas like ‘Squid Game’, and films such as ‘Parasite’. This phenomenon has boosted South Korea’s soft power, motivating people to become fans. This thesis investigates whether K-pop, as a soft power tool, has a similar effect on audiences in the Netherlands. An open-ended questionnaire was sent to 12 K-pop fans and 11 non-fans as a control group. Thematic analysis reveals that the K-pop fan group shows they are motivated to seek out more Korean-related content and have a more positive perception of South Korea. In contrast, the non-fan group acknowledges South Korea’s growing positive reception but express uncertainty. A theoretical framework to analyze soft power has been established. The study suggests K-pop can positively influence perceptions of South Korea, contributing to its soft power, though this is more the case for people who are already K-pop fans as opposed to those who are non-fans.Show less
In formal peace negotiations, women often do not get a seat at the table. However, the growing field of everyday peacebuilding argues that peacebuilding does not only take place at the negotiation...Show moreIn formal peace negotiations, women often do not get a seat at the table. However, the growing field of everyday peacebuilding argues that peacebuilding does not only take place at the negotiation table, but also in everyday interactions between “normal” people. In order to find out how everyday peacebuilding works, this research project uses the case study of women in Lebanon to explore in what ways women in Lebanon contribute to peacebuilding in informal and non-organised ways. Hereby this study fills a significant research gap, as no research has yet been done on women and everyday peacebuilding in Lebanon. Through carrying out and analysing qualitative interviews with Lebanese women, this study concludes that the women contribute to everyday peacebuilding by avoiding conflicts and expressing unity and solidarity between groups in Lebanese society. The women recognise these actions as important parts of peacebuilding, and do not see a gendered element in their actions.Show less
This paper opens a discussion into sustainable practices and their influences on museums. It specifically examines how museums have used fashion and textile exhibitions to advocate for...Show moreThis paper opens a discussion into sustainable practices and their influences on museums. It specifically examines how museums have used fashion and textile exhibitions to advocate for sustainability while further presenting suggestions on how museums can proceed with sustainable goals in mind. Understanding that sustainability in museums needs collaborative and international aid to be implemented successfully, this research hopes to deepen scholarly pursuits in this subject by analysing how European museums have fostered environmental awareness and how they have used collective action to educate audiences on the interplay of materials and sustainability ethics.Show less
De metafoor is een dankbaar argumentatiemiddel in de politiek. Een metafoor dient ertoe een complex concept te bezien in termen van een concreter concept. Zodoende worden bepaalde eigenschappen...Show moreDe metafoor is een dankbaar argumentatiemiddel in de politiek. Een metafoor dient ertoe een complex concept te bezien in termen van een concreter concept. Zodoende worden bepaalde eigenschappen benadrukt, terwijl andere eigenschappen worden verdrongen. Hierdoor heeft de metafoor een sturende werking. In navolging van de Conceptuele Metaforentheorie (CMT) wordt in dit onderzoek ervan uitgegaan dat metaforen alomvattend en systematisch zijn. Metaforen zijn volgens deze theorie verbonden met het menselijk conceptueel systeem. Mensen zouden in hun hoofd conceptuele metaforen hebben, waar systematisch talige metaforen uit voortvloeien. In deze kwalitatieve studie is exploratief onderzocht op welke manier links-progressieve politici metaforen als argumentatiemiddel hebben ingezet in het debat over de Spreidingswet in vergelijking met rechts-conservatieve politici; zij hebben verschillende opvattingen over het onderwerp migratie. Hierbij is onderzocht of dit leidt tot verschillend metafoorgebruik. Dit onderzoek is relevant omdat in reeds uitgevoerd onderzoek naar migratiemetaforen gegevens ontbreken over links-progressief en Nederlands gebruik hiervan. Reeds uitgevoerd onderzoek naar migratiemetaforen identificeerde rechts-conservatief gebruik van metaforen dat ertoe diende om migranten te dehumaniseren en mensen bang te maken voor migranten, om zo het standpunt te ondersteunen dat het land waarin zij wonen minder of geen migranten moet opnemen. De onderzoeksvraag van dit onderzoek luidt: ‘Hoe maken Kati Piri en Jasper van Dijk gebruik van metaforen om hun standpunten te verdedigen in het debat over de Spreidingswet, in vergelijking met Ruben Brekelmans en Gidi Markuszower?’ Ter beantwoording van de onderzoeksvraag is voor de identificatie van talige metaforen geput uit de Metaphor Identification Procedure (MIP, na uitbreiding aan de Vrije Universiteit (VU) verworden tot MIPVU) die ertoe dient om het identificatieproces objectiever, systematischer en generaliseerbaarder te maken, waar behoefte aan was vanuit onderzoekers die kritisch waren over deze aspecten bij toepassing van de CMT. Met deze methode zijn transcripten van het Spreidingswetdebat in de Tweede Kamer geanalyseerd. Voor de ontwarring van conceptuele metaforen bestaat geen systematische analysemethode. Dat analyseonderdeel blijft inherent interpretatief en subjectief. Uit de analyse blijkt dat de links-progressieve politici Kati Piri en Jasper van Dijk enkel migratiemetaforen inzetten met betrekking tot het doeldomein ‘migranten’, met als doel om empathie voor migranten op te wekken ter ondersteuning van het standpunt dat de Spreidingswet moet worden aangenomen zodat migranten op een meer humane manier kunnen worden opgevangen. Zij bezien migranten in termen van water, objecten en dieren. Deze metaforen zijn oorspronkelijk geïdentificeerd als metaforen die rechts-conservatieve anti-migratieretoriek ondersteunen, maar Piri en Van Dijk zetten deze in om links-progressieve pro-migratiestandpunten te ondersteunen. De metaforen van Piri en Van Dijk zijn overwegend niet-opzettelijk en hebben daarom geen sterke sturende werking. De rechts-conservatieve politici Ruben Brekelmans en Gidi Markuszower bezien migranten als water en objecten om hen te dehumaniseren, om zo empathie voor migranten te minimaliseren om een streng migratiebeleid te rechtvaardigen. Zij bezien de Spreidingswet in termen van een ‘magneet’ voor migranten en een ‘kerstcadeau’ voor gemeenten om de standpunten te ondersteunen dat de Spreidingswet leidt tot meer migratie naar Nederland en dat deze wet te willekeurig kan worden toegepast. De argumentatie van Brekelmans en Markuszower is dat het invoeren van de Spreidingswet leidt tot een onwenselijke situatie in Nederland. Zij bezien Nederland daarom in termen van een asielzoekerscentrum, en bezien een land met veel migranten als de hel en een land met weinig migranten als de hemel. Alle geïdentificeerde metaforen van Brekelmans en Markuszower zijn potentieel opzettelijk en hebben daarom een sterke sturende werking. Piri en Van Dijk zetten dus niet bij alle doeldomeinen metaforen in, Brekelmans en Markuszower wel. Piri en Van Dijk sturen daarbij bovendien minder sterk met metaforen dan Brekelmans en Markuszower. Door een discrepantie in het corpus en vraagtekens bij de representativiteit van de politici voor hun flank is vervolgonderzoek naar meer politici van beide flanken nodig.Show less
