Isabella d’Este (1474-1539) verzamelde een representatieve universele collectie naturalia en artificialia en stelde deze in haar collectieruimten, de grotta en de studiolo, voor diplomatieke...Show moreIsabella d’Este (1474-1539) verzamelde een representatieve universele collectie naturalia en artificialia en stelde deze in haar collectieruimten, de grotta en de studiolo, voor diplomatieke doeleinden ten toon. Vanaf 1490 tot 1520 in haar woonvertrekken in de Castello di San Giorgio in Mantua; erna in de Appartemento della Grotta in de Corte Vecchia, waar de studiolo inmiddels was gaan dienen als anticamera voor de grotta. Het onderhavige onderzoek betrekt, in aanvulling op eerder verricht onderzoek naar haar kunstpatronage, de perceptie van de beschouwer in de vraag naar de betekenis en functie van collectie en collectieruimten voor Isabella d’Este als politiek bestuurder, en stelt tevens de vraag naar herkomst en betekenis van de naam grotta. Gebleken is dat de grotta representatieve betekenis en een belangrijke diplomatieke functie heeft gehad. In relatie tot de bestuurlijke positie van deze vorstin en de haar als vrouw opgelegde deugden, kan alleen aan de grotta dezelfde politieke betekenis worden verleend, als aan de studiolo van de vorst. De naam grotta voor de plaats waar de natuur haar zeldzame en kostbare producten samenbrengt, voor de mens om kennis te vergaren, bracht haar de reputatie van de wijze vorstin, zonder risico van afbreuk aan haar vrouwelijke deugden.Show less
In dit onderzoek komen topografische voorstellingen van de stad Bergen op Zoom aan de orde. De nadruk ligt op het ontstaan en de ontwikkeling van topografische beeldtradities van de stad. Van...Show moreIn dit onderzoek komen topografische voorstellingen van de stad Bergen op Zoom aan de orde. De nadruk ligt op het ontstaan en de ontwikkeling van topografische beeldtradities van de stad. Van iedere beeldtraditie heb ik geprobeerd vast te stellen met welke voorstelling de traditie aanving en welke stadsgezichten daar in de eeuwen erna op werden gebaseerd. Het onderzoek zal uiteindelijk leiden tot een groter inzicht in het ontstaan en de historische ontwikkeling van verschillende topografische voorstellingen en beeldtradities van Bergen op Zoom. In het onderzoek worden o.a. tekeningen, prenten en schilderijen van kunstenaars als Albrecht Dürer, Hans Bol en Cornelis Pronk besproken.Show less
In my search to find reasons for cultural aloofness and art only being appreciated visually, I found theories, which suggest that throughout cultural associations these lost meanings can be...Show moreIn my search to find reasons for cultural aloofness and art only being appreciated visually, I found theories, which suggest that throughout cultural associations these lost meanings can be recovered. This masters thesis explores the church of Saint Johann Nepomuk (Asamkirche, 1733-46) as created by Egid and Cosmas Asam as a product of its contemporary culture, which is dominated by theatricality. The theories of emblem studies and rhetoric in art provide a basis for this analysis as paralleled by literature and theatre studies, in the form of two texts, which relate theatre to the eighteenth century art. Through a historical presentation on the artists and the building, followed by a descriptive overview of the space and the culture in which it developed, and ending in an application of emblem studies and rhetoric: a theatrical language. The essay concludes that Asamkirche is a theatrical space where meaning can be found through interdisciplinary comparisons. Even though culture has changed there are ways back through relics such as, literature, documents and other art works to understand not just the iconography of art but the cultural rhetoric of art. It is my hope that more interdisciplinary exchange, especially between the literature studies and art history disciplines, can derive more meaning from art and architecture in the future. Asamkirche is rhetorical, and emblematic not simply iconographic, there is a complicated language of theatre that exists a long side of the simplistic reading.Show less
Latin American modernism(s) has always attracted the attention of art historians because of its historical context of colonialism and highly syncretized culture. Its arts show how different forces,...Show moreLatin American modernism(s) has always attracted the attention of art historians because of its historical context of colonialism and highly syncretized culture. Its arts show how different forces, intrinsic or extraneous, converge and interact to result in what is deemed Latin American modern art today. Haiti, being a Creole-speaking country which is mainly composed of African descendants, cannot always find an appropriate place within this discussion. The two historical accounts of modern art - that of Latin America and that of the Caribbean - intersect but do not collaborate to form a coherent narration. What is the more urgent problem here is that Haitian modern art is hardly defined or described. This thesis examines the art of Haiti after the 1930s and arrives at the conclusion that the ethos of community could be utilized to characterize the idiosyncrasy of Haitian modern culture. Community permeates in every aspects of Haitian modern life: from society, economics, to politics and religion. The artworks of Préfète Duffaut (1923-2012) and Laurent Casimir (1928-1990) reveal how community is depicted in oil paintings and how this theme is related to the social and economic life of Haiti. The participatory art of Joëlle Ferly (1970- ) and the photographic series of Josué Azor (1987- ) show how community is established in the religious life of Haiti. The theory of the ethos of modernism by American art historian Esther Gabara, the concept of “other modernisms” by Australian art historian John Clark and the theory about participatory art by Claire Bishop are examined here and form the general analytical structure of this thesis. The research is based on a careful reading of the historical documents and scholarly works which explain the significance of community for Haiti and on a series of art historical literature which visualize the development of Haitian art from the 1930s until recent years.Show less
This Master Thesis is written for the master Arts and Culture at Leiden University, with the specialization Early Modern and Medieval Art. In 2013, the canals of Amster-dam celebrated their 400th...Show moreThis Master Thesis is written for the master Arts and Culture at Leiden University, with the specialization Early Modern and Medieval Art. In 2013, the canals of Amster-dam celebrated their 400th birthday, a fact that inspired several authors in publishing books on this subject, most of them discussing several houses on the canals. This Thesis focuses on one canal house in Amsterdam, with address Amstel 218. This specific canal house is nowadays the location of one of Holland's largest and most important private art collections, the Six Collection. This collection has been located on Amstel 218 since 1915, and this study handles the period before this time. The chosen period is 1665-1800, from the moment the house was built until the end of the eighteenth century. This focus on the eighteenth century derives from, first of all, the fact that the Dutch seventeenth century or Golden Age has been rewarded much more attention in the existing (art)historical literature. Next to this, in the literature that does focus on the eighteenth century, a strong opinion is visible deeming this century less interesting from cultural historical viewpoint than its predecessor. This Thesis aims to bring focus to this period and hopefully uncover the lives of the people that owned a canal house in Amsterdam. The aim is to find out who lived in such a house, and to complete the face of these people, questions are asked such as: what did these people do professionally, were they born in a rich milieu or were they self made rich? What did their social surrounding look like, both professionally and in terms of family and friends and what were their interests, what did they do for recreation and education. To answer these questions, original eighteenth century archival documents are investigated to see what these home-owners did and what possessions they had. The goal of this Thesis is to give a face to these people, and see how the studied per-sons fit into the view that exists in current literature on the eighteenth century. This study will be carried out with the help from terms as formulated by French sociologist Pierre Bourdieu. These three terms are introduced in his book 'Distinction', that mainly deals with the topic of social stratification. The formulated terms are social, cultural and economic capital and are important in distinguishing a persons personal properties on a social, cultural and economical level. Abbreviated, social capital consists of the entire social network that a person has, both professionally and personally. Cultural capital is the collection of ones educational properties, together with for instance musical or creative talents, or the ability to speak different languages. Economic capital is the entire concrete possession of money, property and other goods or affairs that can instantly be translated into monetary value. These three terms are inextricably connected, because the growth in one specific area can influence that of the others. For example, expansion of economic capital can provide the owner with more social status. The other way around, social status or connections can provide jobs or other financial support and thus influence the economic capital. The first chapter elaborated these terms further, as well as it discussed Bourdieus influence on (art)historical literature. It also discussed the work of histori-ans Maarten Prak and Thera Wijsenbeek-Olthuis, whose literature on the Dutch eighteenth century is very important in this Thesis’ aim to draw an image of the lives of people in this period. ` The second chapter discussed the house itself and the entire history of its inhabitants. Amstel 218 was built in circa 1665, and archival documents show who owned the house from that day until today. As well as the history of the inhabitants, the chapter discussed all known architectural adjustments that the house has seen through the ages. This chapter unveiled that there were large differences in the duration of the ownership. Some owners stayed for six years, while others could last for thirty. In terms of the architectural history of the house, the extent to which the owners made adjustments to the house also differed greatly. The third chapter presented all the information found in archival documents, per owner. It discussed marriage, children, professional functions and religion of these owners, all discovered in original sources. Differences became clear in all aspects. While everyone got married, some families remained childless where others had five children. Amongst the owners were roman-catholics, Calvinists and a Baptist. The chapter discussed what these religious viewpoints meant at the time, as well as what their jobs represented. Several of the inhabitants were merchants, others had functions with the VOC and one of them worked as an auctioneer. This chapter also reviewed the information about their financial situation, derived from testaments or other financial documents. The fourth chapter discussed the lives of these people in their social historical context, guided by Bourdieus terms. In this chapter, it becomes clear that these people are exemplary of the social historical context, as formulated by different historians. The eighteenth century was defined by interest in science, a great divide between the poor and the rich, a longing for peace and quiet outside of the city and a great care for the exposition of status. Based on the original sources is concluded that these owners probably suited their time. This Thesis has tried to sketch an image of the lives of the people that lived in a grand canal house in Amsterdam, in the eighteenth century. Based on archival documents, we have learned what these people did for a living, what their social net-work could look like and what they had in terms of possessions. Although these people came from different social standings, they all owned the same house at some point. The sources disclosed that these people had more in common than just the house, for they shared some of the same interests and possessions, such as almoner ship, literature, religion, a love for the countryside and, most of all, the tendency to show off their social, cultural and economical status.Show less
Architectuur is, meer dan elk ander cultureel medium, een uitdrukking van haar tijd. Aangezien duurzame ontwikkeling en duurzaam design naar voren zijn gekomen als een niet te stuiten fenomeen in...Show moreArchitectuur is, meer dan elk ander cultureel medium, een uitdrukking van haar tijd. Aangezien duurzame ontwikkeling en duurzaam design naar voren zijn gekomen als een niet te stuiten fenomeen in de architectuur van onze tijd, zowel in de maatschappij als in de politiek, is het belangrijk om de veranderingen die hebben plaatsgevonden in het architecturale werkgebied te onderzoeken. In dit onderzoek zal allereerst worden besproken wat de termen “ecologisch”, “duurzaam” en “groen” betekenen in de architectuur. Naar aanleiding van deze duurzame ontwikkeling zal worden besproken wat de rol van architecten is in dit fenomeen en hoe zij kunnen bijdragen aan een groenere toekomst. Voor dit onderzoek heb ik besloten om de architectuur en visies van de zogenaamde “stararchitects” te analyseren, omdat zij dé grote spelers zijn in de huidige architectuurwereld. Naast sterarchitecten zal ik ook een aantal wat minder bekende, maar zeker niet minder belangrijke architecten bespreken. We zullen zien dat deze groep architecten de basis heeft gelegd voor het verkennen van grootschalige milieuvriendelijke bouwtechnieken. Tot slot zal worden geanalyseerd of er sprake is van een bepaalde esthetiek binnen de concepten ‘ecologisch’ en ‘duurzaam’.Show less
Abstract In this thesis an analysis of the social impact of ethnological museums in a multicultural society is presented. It discusses how exhibitions can act as agents of mutual understanding...Show moreAbstract In this thesis an analysis of the social impact of ethnological museums in a multicultural society is presented. It discusses how exhibitions can act as agents of mutual understanding between adult visitors of various cultural and ethnic backgrounds. It specifically analyzes different methods of display and incorporated learning strategies used in temporary exhibitions in the two major ethnological museums, Longing for Mecca in Museum Volkenkunde in Leiden and Black&White in the Tropenmuseum in Amsterdam. These exhibitions engage past and current issues concerning Muslim and black citizens respectively - ethnic groups that are largely represented in Dutch society. The first chapter argues that current debates about integration and racial discrimination in the Netherlands often lack a reasonable and respectful approach that is based on mutual understanding and could be fostered by museums. It furthermore illustrates the difficult legacy of ethnological museums as creators of master-narratives that promoted colonial policy and racial stereotypes. Museums are shown to have advanced from oppressive and elitist structures of the past and developing towards more democratic institutions that recognize not only visitors of various backgrounds but also increasingly search for cooperation with cultures whose heritage they exhibit. It will be illustrated that currently, temporary exhibitions appear to bear greater potential to involve and cater to diverse audiences and offer room for individual interpretations than permanent displays that often still bare traces of colonial thinking. The following chapter will argue that contemporary museums, that attempt to facilitate inclusion and mutual understanding, first of all have to enable practical accessibility and present themselves as worthwhile and inviting institutions. Next, barriers that might prevent intellectual or cultural access to museums are revealed and museums are shown to be aware of and responsive to the big impact that cultural frameworks have on interpretation processes. The chapter makes an argument for the use of multi-sensory and interactive displays that cater to different learning types. The final theoretical section of this thesis elaborates on the notion that museums are understood as institutions that can increase the visitor’s knowledge and affect his values, attitudes and worldview. A large-scale visitor study, combining quantitative and qualitative data, carried out by the Research Center for Museums and Galleries (RCMG) at the University of Leicester is presented as a beneficial approach for detecting potential learning outcomes. The five categories of interconnected Generic Learning Outcomes (GLOs), emerging from this study serve as a framework for the analysis of possible visitor experiences in the case studies. It is stated that museums need to undertake more large-scale visitor research that also considers individual experiences, in order to learn which exhibition strategies result in the most desirable learning outcomes. Both analyses of the case studies illustrate that the museums cooperate with the communities they cater to and present their exhibitions in a way that connects to the experiences of the people whose cultural heritage or present-day situations are represented while enabling all visitors to draw connections to their own realm of experience. The outline of the exhibitions, the practical, cultural and intellectual accessibility, the use of objects, the impact of narratives and personal stories, possibilities for physical engagement and the potential learning outcomes are thoroughly analyzed. It will be argued that by showing many personal stories and displaying various perspectives alongside each other, the museums dedicate themselves to a democratic manner of exhibition making and enable the visitors to get into indirect or direct contact with people and viewpoints they might not encounter in their daily lives. The museums themselves provide information, establish contact between these parties and open up a forum for exchange in which mutual understanding can begin. Black&White will be presented as an outstanding example for an exhibition that facilitates mutual understanding by preventing misunderstanding and acts as the moderator of a reasonable discussion. It will be concluded that while it appears that museums can direct their exhibitions to such broad outcomes as ‘understanding’, they do not have the potential to predict specific long-term results for all visitors since they bring various learning styles, motivations and interpretive frameworks to the museum. Some shortcomings are found in the educational units of Longing for Mecca that appear to not take full advantage of their educational potential. The thesis closes with a call for a thorough modernization of all exhibitions in the museums in order to create fully inviting environments for the diverse audiences of the 21st century.Show less
Musea moeten tegenwoordig niet alleen concurreren met vrijetijdsinstellingen, maar door de digitalisering van de samenleving, ook met het internet. Dankzij onder andere musea zelf is het mogelijk...Show moreMusea moeten tegenwoordig niet alleen concurreren met vrijetijdsinstellingen, maar door de digitalisering van de samenleving, ook met het internet. Dankzij onder andere musea zelf is het mogelijk om de beroemdste schilderijen digitaal en in detail te bekijken. De toegang tot kunst is hiermee laagdrempelig geworden. De mogelijkheden om kunstobjecten van dichtbij te bekijken en om ze aan te raken zijn in het museum beperkt. Hierdoor zou men zich kunnen afvragen wat tegenwoordig de toegevoegde waarde nog is van een museumbezoek, wanneer alle werken ook online te zien zijn.Om er achter te komen wat de toegevoegde waarde van een museumbezoek is, spelen drie aspecten een grote rol in een kunstbeleving, namelijk: de rol van de toeschouwer, de rol van het kunstobject en de rol van authenticiteit.Show less
In deze masterscriptie is onderzoek gedaan naar de beeldtraditie van het mythologische verhaal van het offer van Iphigenia. De belangrijkste onderzoeksvraag was hoe dit verhaal in de Noord...Show moreIn deze masterscriptie is onderzoek gedaan naar de beeldtraditie van het mythologische verhaal van het offer van Iphigenia. De belangrijkste onderzoeksvraag was hoe dit verhaal in de Noord-Nederlandse schilderkunst van de zeventiende eeuw is uitgebeeld en hoe het verhaal in deze periode werd geïnterpreteerd.Show less
Er zijn weinig publicaties te vinden waarin zelfportretten van vrouwen uit de zeventiende eeuw dieper worden geanalyseerd. Vrijwel de enige uitzondering hierop vormt het artikel van Celeste Brusati...Show moreEr zijn weinig publicaties te vinden waarin zelfportretten van vrouwen uit de zeventiende eeuw dieper worden geanalyseerd. Vrijwel de enige uitzondering hierop vormt het artikel van Celeste Brusati uit 1990 getiteld 'Stilled Lives: Self-Portraiture and Self-Reflection in Seventeenth-Century Netherlandish Still-Life Paintings.' In dit artikel analyseert zij echter alleen 'verborgen' zelfportretten die zijn verwerkt in stillevens. Behalve dat dit artikel al enkele jaren oud is, worden hier dus ook niet de zelfstandige zelfportretten van vrouwen besproken. Dit is iets dat ontbreekt binnen de huidige studies naar vrouwelijke zelfportretten. Er zijn nog veel vragen die onbeantwoord zijn, zoals: wat willen vrouwen precies uitdrukken met hun zelfportretten? Zijn er overeenkomsten tussen mannelijke en vrouwelijke zelfportretten? Zijn zelfportretten van vrouwen gebaseerd op een mannelijke traditie? Is er sprake van een specifieke thematiek binnen zelfportretten van vrouwen? Dit zijn allemaal vragen die ik in deze thesis hoop te beantwoorden. In mijn onderzoek wil ik naast 'verborgen' zelfportretten die te zien zijn in de weerspiegeling op glanzende oppervlakken van objecten op schilderijen ook de zelfstandige zelfportretten van vrouwelijke schilders onderzoeken. Hierbij zal ik mij beperken tot de zelfportretten van een viertal vrouwen die voor kortere of langere tijd van schilderen hun beroep hebben gemaakt, namelijk: Catharina van Hemessen (1528 - ca. 1567), Clara Peeters (ca. 1594 - onbekend), Judith Leyster (1609 - 1660) en Maria van Oosterwijck (1630 - 1693).Show less
Lajos Kassák (1887-1967) was tijdens zijn verblijf in Wenen in de jaren twintig van de vorige eeuw een spil binnen het avantgarde netwerk. Hij maakte beeldende kunst, was aanvoerder van de...Show moreLajos Kassák (1887-1967) was tijdens zijn verblijf in Wenen in de jaren twintig van de vorige eeuw een spil binnen het avantgarde netwerk. Hij maakte beeldende kunst, was aanvoerder van de Hongaarse avantgarde, richtte het avantgarde tijdschrift MA op en had contacten met avantgarde kunstenaars in West-Europa, waaronder Theo van Doesburg en László Moholy Nagy. Kassák was een netwerker en had een neus voor wat er gaande was in de kunstwereld op dat moment; Buch neuer Künstler is daar een bewijs van. In Nederland werden eind 2013 twee werken Kassák tentoongesteld tijdens de tentoonstelling Utopia 1900-1940 Visies op een Nieuwe Wereld in de Lakenhal. Ook bezit het Gemeentemuseum Den Haag enkele stukken van Kassáks hand. Ondanks dat werk van Kassák enkele malen in ons land is tentoongesteld blijft hij hier vrij onbekend. In mijn ogen onterecht, want met zijn verdiensten binnen de historische avantgarde is een betere plaats voor Lajos Kassák in het tijdgewricht zeker gerechtvaardigd.Show less
In dit eindonderzoek voor de Master Arts&Culture aan de Universiteit Leiden worden de vroege glas-in-lood ramen in kerkenbouw, vervaardigd door kunstenaar Jan Dijker (1913-1993), in de periode...Show moreIn dit eindonderzoek voor de Master Arts&Culture aan de Universiteit Leiden worden de vroege glas-in-lood ramen in kerkenbouw, vervaardigd door kunstenaar Jan Dijker (1913-1993), in de periode na de Tweede Wereldoorlog (1940-1960) als uitgangspunt genomen. De onderzoeksvraag ‘Hoe kunnen de stilistische ontwikkelingen in de vroege glas-in-lood ramen (periode 1940-1960) gemaakt door kunstenaar Jan Dijker, worden gepositioneerd in de wederopbouwperiode en de kerkelijke architectuur?’ staat centraal. Met de behandeling van een theoretisch kader waarin de relatie tussen monumentale kunst en architectuur uiteen wordt gezet, de achtergrond van de kunstenaar Jan Dijker, het technische procedé van het glas-in-lood raam, de kerkenbouw en de positie van de Rooms-katholieke kerk en drie case-studies, wordt toegewerkt naar een uiteenzetting van de hoofdvraag. De glas-in-lood ramen vervaardigd in de wederopbouw voor kerkenbouw hebben betrekking op de zoektocht van kunstenaar Jan Dijker naar zijn plaats als monumentaal kunstenaar.Show less
