Een van de dingen die bijdraagt aan een goed functionerende democratie is het volgen van het nieuws. Een deel van onze samenleving zegt daarentegen ontevreden te zijn over de veelal negatieve...Show moreEen van de dingen die bijdraagt aan een goed functionerende democratie is het volgen van het nieuws. Een deel van onze samenleving zegt daarentegen ontevreden te zijn over de veelal negatieve berichtgeving in de media, omdat ze zich er somber, depressief en hopeloos door voelen. Sommigen kiezen er daarvoor zelfs voor om het nieuws te mijden. Constructieve journalistiek is stroming die iets wil doen aan die focus op negativiteit in de media. Eerder onderzoek laat veelbelovende resultaten zien op de effecten van constructieve journalistiek op de emoties van het publiek en op de betrokkenheid. Met een experiment is in dit onderzoek onderzocht of die resultaten opnieuw werden gevonden. Een groep volwassen respondenten (N = 96) tussen de 19 en 62 jaar las hiervoor nieuwsverhalen gemaakt door Omroep West. Het bleek dat de constructieve nieuwsverhalen zorgde voor meer positieve emoties, maar niet voor meer betrokkenheid. Dit onderzoek draagt bij aan de kennis over de effecten van constructieve journalistiek. Het biedt handvatten voor mediaorganisaties als Omroep West. Door als journalist constructieve elementen in nieuwsverhalen te gebruiken, zoals meer aandacht voor nuance, oplossingen en hoop, voelt het publiek zich positiever. Die positiviteit zou er uiteindelijk voor kunnen zorgen dat meer mensen het nieuws wel willen blijven volgen.Show less
Gedurende de negentiende eeuw zou de positie van rietsuikerproducenten in Nederlands-Indië ingrijpend veranderen. Verschillende invloeden zoals de suikercrisis, suikercongressen en de Nederlandse...Show moreGedurende de negentiende eeuw zou de positie van rietsuikerproducenten in Nederlands-Indië ingrijpend veranderen. Verschillende invloeden zoals de suikercrisis, suikercongressen en de Nederlandse politiek zouden ervoor zorgen dat de afzetmarkt voor rietsuiker uit Nederlands-Indië zich zou gaan verschuiven van Europa richting Azië. Door de groei van de beetsuikerproductie in Europa werden er nieuwe wetten aangenomen betreffende de accijns op suiker, deze wetten hadden daardoor ook direct invloed op de mogelijkheden van Indische producenten om hun rietsuiker af te zetten in Europa. In de tweede helft van de negentiende eeuw zouden deze nieuwe wetten ervoor zorgen dat bietsuiker bepaalde voordelen begon te genieten waardoor het nagenoeg onmogelijk werd voor de Indische rietsuiker op te concurreren op de Nederlandse, laat staan Europese markt. Aan het einde van de negentiende eeuw zag men dan ook een verschuiving ontstaan binnen de afzet van de Indische rietsuiker. Met name in de jaren negentig groeiden de relaties met Amerikaanse en Aziatische partners. Deze handelsrelaties zouden dusdanig sterk worden waardoor de Nederlandse overheid in 1902 haar verlies van de Indische rietsuiker moest erkennen. De Nederlandse staat begon met het subsidiëren van een scheepsvaartlijn richting Japan en China en daarmee was het ontstaan van de Java-China-Japan lijn een feit. De afzetmarkt van rietsuikerproducenten in Nederlands-Indië was gedurende de negentiende eeuw definitief verschoven van het Europese continent richting Azië.Show less
Veel kijkers van de Mulan-films die Disney heeft uitgebracht, hebben een bepaald beeld gevormd van enerzijds het verhaal van Mulan en anderzijds de Chinese cultuur die binnen dit verhaal naar voren...Show moreVeel kijkers van de Mulan-films die Disney heeft uitgebracht, hebben een bepaald beeld gevormd van enerzijds het verhaal van Mulan en anderzijds de Chinese cultuur die binnen dit verhaal naar voren komt. Een probleemstelling is: Deze films weerspiegelen niet altijd een even cultuurgetrouw beeld van de Chinese cultuur. Hoe zeer er sprake is van deze correcte dan wel foutieve interpretatie van Chinese cultuur bij de kijkers van de Mulan-films, is weinig onderzocht. De hoofdvraag in deze scriptie luidt: “In hoeverre is er sprake van culturele vertaling van de Chinese cultuur door Disney’s Mulan-films bij Nederlandse kijkers en Chinese kijkers, en wat is het verschil tussen hun receptie van normen en waarden uit de films?” Mijn hoofdhypothese is dat er sprake is van een foutieve culturele vertaling die Nederlandse kijkers interpreteren als Chinese cultuur. De gebruikte methoden zijn literatuuronderzoek en kwalitatief en kwantitatief onderzoek. Het belangrijkste resultaat is: er is inderdaad een discrepantie tussen de duiding van de Mulan-films binnen de Chinese cultuur en de daadwerkelijke Chinese cultuur, er is dus sprake van niet succesvolle culturele vertaling. Daarnaast is er een significant verschil tussen respondenten met een Chinese achtergrond en respondenten met een Nederlandse achtergrond. Disneyficatie blijkt uit de antwoorden van de respondenten waarin sprake is van foutieve culturele vertaling. Mijn conclusie: er is sprake van succesvolle culturele vertaling in verschillende gebieden van de films, die opgemerkt wordt door zowel kijkers met Chinese als Nederlandse achtergrond. Daarnaast is er sprake van niet succesvolle culturele vertaling, die met name zichtbaar wordt in de antwoorden van de Nederlandse respondenten. Vervolgonderzoek zou kunnen gaan over hoe begrip van cultuur juist vergroot kan worden door middel van film.Show less
