Deze scriptie wordt gekeken naar het begrip van filosofie van de twee filosofen Derrida en Heidegger aan de hand van het boekje van Derrida De l'esprit: Heidegger et la question. Er wordt gekeken...Show moreDeze scriptie wordt gekeken naar het begrip van filosofie van de twee filosofen Derrida en Heidegger aan de hand van het boekje van Derrida De l'esprit: Heidegger et la question. Er wordt gekeken naar het Geist begrip van Heidegger door zijn werk heen. Hierop wordt gekeken naar Derrida's kritiek op het gebruik van het begrip Geist. uiteindelijk wordt hieruit gedetermineerd hoe beide filosofen kijken naar het gebruik en begrip van filosofie. waaruit zal blijken dat Heidegger bepaalde volgens hem gerechtvaardigde axioma's stelt, die naar zijn zijnsanalyse leiden, terwijl Derrida beschrijft hoe er geen mogelijkheid is om een adequate zijnsanalyse te creëren.Show less
Deze bachelorscriptie betreft een directe vergelijking van Heidegger en Rousseau. In navolging van het vermoeden dat die twee methodisch sterker verwant zijn dan algemeen is aangenomen, worden er...Show moreDeze bachelorscriptie betreft een directe vergelijking van Heidegger en Rousseau. In navolging van het vermoeden dat die twee methodisch sterker verwant zijn dan algemeen is aangenomen, worden er verschillende overeenkomsten gezocht in hun beider benadering van het onderwerp ´Oorsprong´.Show less
Deleuze en Guattari hebben de ontwikkeling van de samenleving onderzocht met het oog op de verschillende rollen van fluxen en verlangenproductie. Op basis van hun onderzoek verdelen zij...Show moreDeleuze en Guattari hebben de ontwikkeling van de samenleving onderzocht met het oog op de verschillende rollen van fluxen en verlangenproductie. Op basis van hun onderzoek verdelen zij samenlevingsvormen onder in een primitieve, despotische en kapitalistische samenleving. In de despotische samenleving zijn de verlangenproducties van de mensen door de Despoot in slavernij gedwongen. De Despoot onderwerpt de verlangenproductie door het te coderen en het in banen te leiden. Hoewel slavernij tegenwoordig formeel is afgeschaft, concluderen Deleuze en Guattari dat de huidige kapitalistische samenleving toch een bepaalde vorm van slavernij behelst. Nog steeds wordt de verlangenproductie van de moderne samenleving beheerst, zij het door de kenmerkende axiomatiek van het kapitalisme. De vrijheid van verlangen is in het geding. Voor de bevrijding uit deze slavernij stellen Deleuze en Guattari een bepaald soort anarchie voor. Deze anarchie houdt een ‘absolutie deterritorialisatie’ in. Dat wil zeggen: de verlangenproductie en fluxen moet hun volkomen vrije beloop krijgen. Hoe deze samenlevingsvorm concreet gestalte krijgt, beschrijven zij aan de hand van de ‘oorlogsmachine’ en de ‘nomadensamenleving’. De nomaden zetten zich af tegen het Kapitalisme/de Staat, die als overkoepelende macht verlangenproductie aan zich onderwerpt. De nomaden en de Staat zijn continu met elkaar in oorlog en zij verbinden zich zo met de oorlogsmachine. Maar als een nomade van buitenaf tegen de Staat vecht, werkt de nomade de Staat in de hand. De Staat ontleent zijn bestaansgrond aan de oorlog die tegen hem gevoerd wordt. Men moet daarom van binnenuit de Staat de macht van de Staat weerstreven. Hoe? Door binnen de Staat een nomadische levenswijze, een ‘nomadisch burgerschap’ uit te oefenen. Door zich van binnenuit te onttrekken aan de Staatsmacht, breekt de mens de ketenen die het opgelegd heeft gekregen. Een continue onttrekking aan de Staatsmacht levert een bepaald soort anarchie op. Meerdere concepten en ideeën van Deleuze en Guattari zijn waarschijnlijk geïnspireerd geweest door het (politiek) antropologische onderzoek van Pierre Clastres naar bepaalde indianenstammen. Meerdere indianenstammen kenmerkte Clastres als ‘samenlevingen tegen de Staat’ (Societies against the State). Voor een helderder en concreter begrip van wat Deleuze en Guattari bedoelen met hun idee van een anarchistische samenleving, onderzoek ik in hoeverre de anarchistische samenleving samenhangt met de indiaanse samenlevingsvormen die Clastres onderzocht heeft.Show less
In deze scriptie wordt Derrida's opvatting over taal en betekenis nader bekeken. Hierbij wordt vooral gepoogd duidelijk te krijgen wat taal betekenis geeft. Derrida's eigen opvatting wordt...Show moreIn deze scriptie wordt Derrida's opvatting over taal en betekenis nader bekeken. Hierbij wordt vooral gepoogd duidelijk te krijgen wat taal betekenis geeft. Derrida's eigen opvatting wordt duidelijk door zijn kritiek op de traditionele opvattingen over taal en betekenis die veelal een eenduidige betekenis vooronderstellen. Derrida rekent af met deze vooronderstelling en stelt daarvoor de différance in de plaats, die de grondslag vormt voor taal en betekenis.Show less
