In 1775 bevond het Britse ministerie onder Lord North zich in een crisissituatie. De koloniën in Noord-Amerika waren in openlijke rebellie tegen het Britse Rijk en het Britse leger had onvoldoende...Show moreIn 1775 bevond het Britse ministerie onder Lord North zich in een crisissituatie. De koloniën in Noord-Amerika waren in openlijke rebellie tegen het Britse Rijk en het Britse leger had onvoldoende mankracht in het gebied om effectief tegen de opstand op te kunnen treden. Toen de Revolutie begon in april 1775, bevonden zich slechts 850 Britse soldaten in Canada en 8.000 in de opstandige koloniën. Verder was het kabinet onwillig om in de jaren daarvoor extra troepen naar Amerika te sturen. Koning George III herinnerde Lord North hieraan in hun correspondentie in de zomer van 1775. ‘I proposed early in the summer the sending beating orders to Ireland; this was objected to in the Cabinet; if it had then been adopted, the army would have been at least two or three thousand men stronger at this hour.’ Tussen 1770 en 1780 groeide het aantal soldaten in Britse dienst weliswaar van 24.000 naar 35.000 , maar daarvan waren de meeste troepen in Europa, West-Indië en Azië gestationeerd. De Britse ministers zochten wederom de oplossing bij de Europese grootmachten om soldaten te huren die namens de Britten de opstand konden neerslaan in Amerika. Deze huurlingen vonden ze voornamelijk in de Duitse vorstendommen.Show less
De politieke aanloop naar afscheiding en de daaruit volgende Burgeroorlog was in weinig staten zo tumultueus als in South Carolina. De Palmetto State, gekenmerkt door een haast volledig van...Show moreDe politieke aanloop naar afscheiding en de daaruit volgende Burgeroorlog was in weinig staten zo tumultueus als in South Carolina. De Palmetto State, gekenmerkt door een haast volledig van slavernij afhankelijke agrarische economie, kent gedurende het Antebellum een aantal toonaangevende politieke crises. De Nullification Crisis, de Crisis van 1850-1851 en de Secession Crisis vormden drie onlosmakelijk verbonden politieke oproeren die South Carolina in december 1860 tot afscheiding van de Verenigde Staten bewoog. Echter, de herhaaldelijk opspelende roep om secessie in deze staat betekende niet dat er geen gedegen tegengeluid bestond. De Unionists, een officieuze, enigszins ongeorganiseerde groep politici, trachtten gedurende alledrie deze crises de dreigende afscheiding te voorkomen. In deze scriptie staan de Unionists van South Carolina en hun politieke activiteiten in het Antebellum centraal, om een nuancerende bijdrage te leveren aan de bestaande historiografie over de aanloop naar de Burgeroorlog.Show less
Toen het territorium Wyoming in 1869 een wet aannam waarmee vrouwen nu mochten stemmen in dit gebied, was dit een grote inspiratiebron voor organisaties als de National American Woman Suffrage...Show moreToen het territorium Wyoming in 1869 een wet aannam waarmee vrouwen nu mochten stemmen in dit gebied, was dit een grote inspiratiebron voor organisaties als de National American Woman Suffrage Organisation. De suffragettes van deze organisaties hadden als doel om het vrouwenkiesrecht in te stellen in meer Amerikaanse staten en streden voor een landelijk amendement. Wyoming bleek essentieel in deze strijd. De suffragettes gebruikten Wyoming om te beredeneren dat het vrouwenkiesrecht zorgt voor een betere samenleving en dat de Verenigde Staten als geheel zou profiteren als vrouwen mochten stemmen in het hele land.Show less
This thesis measures to which extent the northern part of the United States was against slavery just before the outbreak of the American Civil War. It uses the attack of John Brown on Harpers Ferry...Show moreThis thesis measures to which extent the northern part of the United States was against slavery just before the outbreak of the American Civil War. It uses the attack of John Brown on Harpers Ferry in 1859 as a casestudy and takes into account the opinion of Northerners on this incident described in two newspapers, The Liberator and The New York Herald. The Union might not be as united on slavery as is suggested in the literature up until this point in time.Show less
We know black women struggled to obtain more rights; they did in abolitionism and they did in the suffrage movement. We know black suffragists existed – for example, Sojourner Truth, Ida B. Wells,...Show moreWe know black women struggled to obtain more rights; they did in abolitionism and they did in the suffrage movement. We know black suffragists existed – for example, Sojourner Truth, Ida B. Wells, or Harriet Tubman, yet they are left out of the picture. They were women who had to live under the same patriarchical structures as any other woman. But at the same time, these black women had to endure a second type of injustice, solely because of the colour of their skin. Race plays a crucial part in this, as it became an intricate barrier preventing wide-scale cooperation between black and white suffrage activists. How did race as a divisive factor become apparent in the women’s movement?Show less
