Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
open access
Veiling, het bedekken van het vrouwelijk lichaam, wordt vaak verbonden met het Midden Oosten. Vrouwen worden geacht zich op een kuise manier te bedekken zodat zij niet opvallen voor het mannelijke...Show moreVeiling, het bedekken van het vrouwelijk lichaam, wordt vaak verbonden met het Midden Oosten. Vrouwen worden geacht zich op een kuise manier te bedekken zodat zij niet opvallen voor het mannelijke geslacht. Veiling is een breed begrip met een andere betekenis in een andere situatie. Het beleid omtrent veiling verschilt per land en is niet altijd constant geweest. Door veranderingen binnen de nationale overheden van landen in het Midden Oosten bestaat er een rijke geschiedenis van het uiterlijk van de vrouw binnen de samenleving. Het doel van deze scriptie is het naast elkaar leggen van twee verschillende landen binnen het Midden Oosten en het bekijken van het beleid omtrent veiling op nationaal niveau. Iran is een land waar strenge kledingvoorschriften bestaan, vooral voor de vrouwen. De revolutie van 1979 heeft grote veranderingen gebracht in het straatbeeld van Iran. Tijdens de revolutie stonden gesluierde en ongesluierde vrouwen naast elkaar in het verzet tegen het regime. Mensen met verschillende achtergronden namen deel aan de revolutie en dit bracht hoop op een gelijke samenleving met zich mee (Sedghi 2007: 203). Kort na de val van het oude regime verdween deze hoop op gelijke rechten na de instelling van reveiling (her-sluieren). Ayatollah Khomeini verplichtte de Iraanse vrouw een hijab te dragen (Sedghi 2007: 201). In de periode na de revolutie werd er gestreefd naar een Islamitische identiteit. Het symbool van de staatsopbouw in Iran werd de vrouw, en vooral de verhulling van haar lichaam. Hiernaast werden gender segregatie en ongelijkheid integraal aan de staatsopbouw, waar niet iedereen het mee eens was (Sedghi 2007: 201). De situatie voorafgaand aan de revolutie was verdwenen en om dit vast te houden werd met harde hand controle gehouden. Na een periode van ‘unveiling’ (ontsluieren) werden Iraanse vrouwen geacht zich te houden aan het ‘reveiling’ (her-sluieren) beleid. Het land wat ik naast Iran wil gaan leggen is een westers georiënteerd land dat meegerekend wordt bij het Midden Oosten: Turkije. Het land is een parlementaire democratie en het heeft een seculiere staatsinrichting. In Turkije is secularisatie gericht op het scheiden van de openbare en religieuze sfeer (Barras 2009: 1240). Het is een nieuwe regeling die de staat aanneemt als onderdeel van het beleid waar zij controle uitoefenen op religie binnen de samenleving (Barras 2009: 1238). Turkije heeft de staat openlijk bestuurd aan de hand van de Islam door middel van zijn ‘State Directorate of Religious Affairs’ (‘Diyanet’) (Barras 2009: 1241). Dit houdt in dat er controle wordt gehouden op islamitische religieuze educatie en de aanstelling van religieuze ambtenaren; er is geen sprake van een duidelijke scheiding van de kerk en de staat. Turkije richt zich op het verwijderen van religieuze symbolen uit de publieke ruimtes. Het wil een samenleving creëren die geen religieuze symbolen bevat en dit leidt in 1981 tot een verbod op het dragen van een hoofddoek (Barras 2009: 1241). In de ogen van Turkije hoort het dragen van een hoofddoek niet bij het idee van secularisatie.Show less
Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
open access
In deze scriptie wordt de rol van twee instituties onderzocht in de heropbouw van sociale gemeenschappen in Site II. Site II is een grenskamp in Thailand waar Cambodjanen leefden die gevlucht waren...Show moreIn deze scriptie wordt de rol van twee instituties onderzocht in de heropbouw van sociale gemeenschappen in Site II. Site II is een grenskamp in Thailand waar Cambodjanen leefden die gevlucht waren na de val van de Rode Khmer. De instituties die centraal staan in mijn analyse zijn het huwelijk en het patroon-cliëntsysteem. Door middel van het structuur-agencydebat heb ik deze analyse uitgevoerd.Show less
Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
closed access
Western societies are affluent. Yet, the question is raised whether this affluence has made Western societies more happier. Sadly, this is not the coincidence and a critical look is being given as...Show moreWestern societies are affluent. Yet, the question is raised whether this affluence has made Western societies more happier. Sadly, this is not the coincidence and a critical look is being given as to why this is. Within, a partial look is given at nature relatedness and the claim is made that Western societies could be happier if there would be a disbanding of the human-nature dichotomy, and instead a recognition of our communion with nature would take place.Show less
Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
open access
Dit onderzoek geeft een antropologische duiding van eerwraak onder Turken in Turkije en Nederland. In Turkije staan ongelijke genderrollen en een patriarchale samenleving centraal als het gaat om...Show moreDit onderzoek geeft een antropologische duiding van eerwraak onder Turken in Turkije en Nederland. In Turkije staan ongelijke genderrollen en een patriarchale samenleving centraal als het gaat om eerwraak. In Nederland speelt de migratiecontext een rol in hoe eerwraak vandaag de dag in Nederland geduid wordt. Onder andere door deze context wordt eerwraak in het publieke debat geplaatst, namelijk of eerwraak een religieuze of culturele traditie is. Doordat de hele context van eerwraak geanalyseerd wordt (zowel in Turkije als in Nederland), kan eerwraak onder Turken in haar geheel begrepen worden.Show less
Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
open access
Deze scriptie behandelt de constructie van gender en de manier waarop deze constructie verandert in Egypte door de Arabische Lente. Er is in Egypte veel ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Door...Show moreDeze scriptie behandelt de constructie van gender en de manier waarop deze constructie verandert in Egypte door de Arabische Lente. Er is in Egypte veel ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Door de Arabische Lente is de positie van de vrouw aangekaard. Ook vrouwen deden mee aan de protesten. Zij zetten zich niet alleen tegen de staat af maar ook tegen hun eigen huishouden. Zo willen zij gender in de dagelijkse praktijk, maar ook op staatsniveau veranderen. Op dagelijks niveau is de constructie van gender aangekaard en deels veranderd, maar op staatsniveau is dit nog niet behaald en het is maar de vraag of dit snel gaat lukken.Show less
Bachelor thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (BSc)
closed access
In deze scriptie is allereerst gekeken naar de sociaal historische context waaruit de Egyptische volksopstand van 2011 is ontstaan. Vervolgens ben ik ingegaan op de in de wetenschappelijke...Show moreIn deze scriptie is allereerst gekeken naar de sociaal historische context waaruit de Egyptische volksopstand van 2011 is ontstaan. Vervolgens ben ik ingegaan op de in de wetenschappelijke literatuur benoemde oorzaken waarom - juist nu - in het hedendaagse Egypte een opstand heeft kunnen plaatsvinden? Ik heb verduidelijkt dat de revolutie niet in een vacuüm plaatsvond, maar dat er jaren van protest aan vooraf gingen vanuit diverse segmenten van de Egyptische samenleving. Er zullen dus verschillende overlappende processen besproken worden die van belang waren rondom de totstandkoming van de revolutie. In het tweede gedeelte van de scriptie heb ik via inzichten vanuit het theoretisch kader van de scriptie duidelijk gemaakt dat de demonstranten het Tahrir-plein; een historisch geproduceerde ruimte die symbool stond voor militaire en politieke macht in Egypte, via revolutionaire en creatieve praktijken (revolutionaire kunst, liederen, leuzen, pamfletten, graffiti, toneel, muziek, etc.) hebben geclaimd en vervolgens getransformeerd, naar een betekenisvolle ruimte waar nieuwe politieke identiteiten gevormd konden worden tijdens de Egyptische revolutie van 2011. Verduidelijkt is via inzichten vanuit het theoretisch kader van Lefebvre (1991), dat demonstranten, via deze creatieve revolutionaire praktijken, het Tahrir-plein transformeerden van een ‘abstracte ruimte’; die decennia lang gedomineerd werd door de censuur, angst en repressiebeleid van onderdrukkende militaire regimes; tot een ‘representatieve ruimte’; die een duurzame massale conversatie mogelijk maakte en een indrukwekkende verandering van agency bewerkstelligde.Show less
