Master thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (MSc)
open access
De aanleiding voor deze scriptie was het artikel ‘The Cultural Repugnant Other’ (1991) van cultureel antropoloog Susan Harding. Haar artikel behandelt de manier waarop de ‘moderne’ academische...Show moreDe aanleiding voor deze scriptie was het artikel ‘The Cultural Repugnant Other’ (1991) van cultureel antropoloog Susan Harding. Haar artikel behandelt de manier waarop de ‘moderne’ academische wereld een representatie maakt van Protestants-christelijke fundamentalisten. Harding betoogt dat het Christendom en Christenen binnen de antropologie gestigmatiseerd worden als de ‘culturally repugnant Other’, oftewel de ‘cultureel afstotelijke Ander'. In deze scriptie vergelijk ik de manieren waarop antropologen in hun onderzoek naar religie hun eigen (geloofs)overtuigingen meenemen en de risico's en voordelen hiervan.Show less
Master thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (MSc)
open access
In mijn onderzoek onder Turkse Nederlanders kwam ik de tweeëndertigjarige Gül tegen. Zij vertelde mij dat zij voor de volle honderd procent Nederlands is en honderd procent Turks. Dit citaat roept...Show moreIn mijn onderzoek onder Turkse Nederlanders kwam ik de tweeëndertigjarige Gül tegen. Zij vertelde mij dat zij voor de volle honderd procent Nederlands is en honderd procent Turks. Dit citaat roept bij mij allerlei vragen op; wat maakt iemand honderd procent Nederlands? Is dit een genologisch gegeven? Of kunnen immigranten of kinderen van immigranten ook honderd procent Nederlander worden? Wat maakt iemand een Turk? Heeft het ‘Turk zijn’ effect op het ‘Nederlander zijn’? Deze vragen zijn allemaal vragen over de identiteit van Turkse Nederlanders . Deze vragen raken echter niet alleen maar aan de identiteit van Turkse Nederlanders. Deze vragen zijn ook al vele jaren onderwerp van het Nederlandse maatschappelijke en politieke debat en hebben op verschillende vlakken tot vragen rondom de Nederlandse identiteit geleid. Zo vindt de roep om het formuleren van een Nederlandse identiteit zijn oorsprong in de toegenomen culturele en etnische diversiteit. Een heldere definitie van de Nederlandse identiteit wordt nodig gevonden voor de binding tussen ‘allochtonen’ en ‘autochtonen’ en de verbinding van allochtonen met ‘Nederland’ op basis van de Nederlandse normen en waarden en de Nederlandse cultuur. Hoewel het onduidelijk is wat deze Nederlandse identiteit nu precies inhoudt, is het wel duidelijk dat hierin weinig ruimte is voor de eigen identiteit van allochtonen. Bovendien zijn velen van mening dat de Nederlandse identiteit op gespannen voet staat met de islamitische identiteit. Deze (negatieve) definiëring van de Nederlandse identiteit maakt het voor Turkse Nederlanders lastig om zich hierin thuis te voelen. Hoewel men in de literatuur ervan overtuigd is dat mensen zich met meer dan één land kunnen identificeren, worden banden met het land van herkomst in het huidige politieke en maatschappelijke debat door een groeiend aantal politieke partijen als een teken van disloyaliteit aan Nederland gezien. Voor Turkse Nederlanders is een band met Turkije vaak een vanzelfsprekendheid. Dit leidt vaak tot een situatie waar Turkse Nederlanders zich zo erg voor het blok voelen gezet om uitsluitend te kiezen voor één land, dat dit leidt een situatie waarbij zij zich eerder minder dan meer met Nederland identificeren. Om dit te onderzoeken heb ik onder drieëndertig Turkse Nederlanders met behulp van een semigestructureerde vragenlijst onderzoek gedaan met de volgende onderzoeksvraag In hoeverre identificeren Turkse Nederlanders zich met Nederland, de Nederlandse identiteit en Turkije? De resultaten hiervan heb ik op zowel kwantitatieve als kwalitatieve manier verwerkt. In dit onderzoek kwam ik dus de boven reeds aangehaalde Gül tegen. Zij gaf als antwoord op de vraag “Voelt u zich Nederlands?” aan dat zij zich 100% Nederlands en 100% Turks voelde. Dit antwoord verraad de drie belangrijkste conclusies van mijn onderzoek . In de eerste plaats verwoordt dit citaat duidelijk de sentimenten van mijn respondenten dat zij zich zowel Turks als Nederlands voelen. In deze scriptie zal ik laten zien dat mijn respondenten een duidelijke emotionele band met Turkije voelen maar dat deze wel anders wordt vormgegeven dan voorheen. Op Nederland zijn mijn respondenten wel trots maar zij hebben op de meeste vlakken geen sterke patriottische gevoelens bij Nederland. In de tweede plaats spreekt uit dit citaat dat mijn respondenten niet willen kiezen tussen het Turks zijn of het Nederlands zijn, maar dat zij het beide willen zijn. In deze thesis valt te zien hoe mijn respondenten er voor kiezen om bepaalde Nederlandse en Turkse normen en waarden wel internaliseren en andere niet. Zoals u wellicht al heeft opgemerkt, heb ik in de titel van deze scriptie het citaat van Gül aangepast door er een vraagteken aan toe te voegen. Deze minimale aanpassing in de interpunctie verraadt de derde belangrijke conclusie in mijn onderzoek. Deze conclusie is dat mijn respondenten het gevoel hebben dat hun keuze voor (hun manier van) het ‘Nederlander zijn’ niet wordt geaccepteerd door ‘de Nederlanders’ en de teleurstelling dat er weinig waardering is voor hun bijdrage aan Nederland.Show less
Master thesis | Cultural Anthropology and Development Sociology (MSc)
closed access
De staat-beweging dynamiek speelt een grote rol bij de ontwikkelingen van de Nederlandse en Amerikaanse homobewegingen. Door hard optreden van de Amerikaanse staat, door een gesloten politiek...Show moreDe staat-beweging dynamiek speelt een grote rol bij de ontwikkelingen van de Nederlandse en Amerikaanse homobewegingen. Door hard optreden van de Amerikaanse staat, door een gesloten politiek systeem en conservatief politiek klimaat heeft de homobeweging zich hier ontwikkelt tot een gefragmenteerde organisatie met een grote achterban en een strijdlustige, radicale houding. In Nederland heeft de verregaande samenwerking met de overheid binnen het open politieke systeem geleid tot een grote, nationale, professionele beweging met een behouden, voorzichtige houding tegenover de staat.Show less
