Background: The societal lockdown due to COVID-19 forced a change from in-person therapy to videoconferencing, which was introduced on March 16, 2020. Swift implementation of telehealth care was...Show moreBackground: The societal lockdown due to COVID-19 forced a change from in-person therapy to videoconferencing, which was introduced on March 16, 2020. Swift implementation of telehealth care was asked of therapists all over the country. Aim: To investigate whether the effects of treatment for personality disorders through videoconferencing were lower than through in-person therapy. Method: Patients who received treatment between January 2018 and May 2021 were divided into three groups, before (1), partially (2) and entirely during COVID-19 (3). With the ROM score OQ-45 SD as pre- and posttest measurements, a general linear model repeated ANOVA was conducted. We controlled for other variables that were potentially of influence on the achieved outcomes. Results: The hypothesis was not confirmed by the results. The results rather suggested that treatment through videoconferencing was more effective than treatment (predominantly) conducted through in-person. Conclusion: No evidence was found supporting the hypothesized diminished effects of treatment for personality disorder through videoconferencing. Videoconference therapy appeared non-inferior to face-to-face therapy for the treatment of personality disorders. The groups did not differ at the onset. However, treatments were shorter and the dropout rate was 15% higher in the videoconferencing group, which could have led to selection bias. Keywords: Personality disorder; COVID-19; treatment outcome; videoconference therapy; face-to-face therapy; observational design.Show less
The aim of this research was to test the test-retest reliability of two new indicators for quality of health care and compare these indicators with an indicator based on outcome of healthcare that...Show moreThe aim of this research was to test the test-retest reliability of two new indicators for quality of health care and compare these indicators with an indicator based on outcome of healthcare that has already been found reliable. These new indicators are based on the ratio between outcome and costs of treatment and the ratio between outcome and duration in days of treatment. The reliability of the three indicators is assessed with the Intra Class Correlation coefficient from data (N = 633) of a division of a mental health care institution specialized in the treatment of post-traumatic stress disorder. Outcome of the treatment was assessed with a pre- and posttest measurement of the severity of complaints, as measured with the symptomatic distress subscale of the Outcome Questionnaire 45.2. The reliability of the original indicator, based solely on outcome, was good (ICC = 0.613). The reliability of the indicator based on outcome and duration of treatment was fair (ICC = 0.549) and the reliability of the indicator based on outcome and costs was poor (ICC = 0.088). Presumably, these lower ICC values on the enriched indicators are a result of instability over time of the cost and duration components of the indicators in combination with a disproportionate increase of costs and days of treatment in comparison with outcome of treatment. The research suffered from low statistical power and this precludes definite conclusions about the statistical significance of differences in reliability among the indicators. For a better comparison of the test-retest reliability between the indicators with a statistical test, replication of this research with a larger set of evaluable treatments is necessary.Show less
Current mental health care systems evaluate the quality of care mainly based on the outcome of treatment. However, for patients, the time spent to achieve this outcome is a relevant factor which is...Show moreCurrent mental health care systems evaluate the quality of care mainly based on the outcome of treatment. However, for patients, the time spent to achieve this outcome is a relevant factor which is often overlooked in modern health care systems. For insurance providers, the incurred cost of treatment is an important criterion for quality of mental health care. In order to offer truly valuable care in the eyes of both of these parties, the result of treatment must measure up to its required effort, both temporal and financial. Including cost and duration in the evaluation of health care will ultimately benefit all parties involved. Therefore, the present study tests the validity of two new quality indicators based on the principle of value-based health care. Value here is defined as outcome relative to cost or outcome relative to duration. Data used was collected by Routine Outcome Monitoring at several outpatient clinics providing specialized mental health care in the Netherlands. MANOVA testing revealed that the two new quality indicators showed larger differences in quality of care than outcome alone. These results were supported by differences among clinics in the cost and duration of treatment per improved and recovered patient. Based on the results of this study, the use of quality indicators of value-based health care over outcome alone in the mental health care sector is advised.Show less
De huidige financiering van zorg stimuleert eerder tot het verlenen van meer zorg dan tot betere zorg. Bij het streven naar de best mogelijke zorg, zijn goede indicatoren nodig om de kwaliteit te...Show moreDe huidige financiering van zorg stimuleert eerder tot het verlenen van meer zorg dan tot betere zorg. Bij het streven naar de best mogelijke zorg, zijn goede indicatoren nodig om de kwaliteit te meten. Het doel van dit onderzoek is het bepalen en vergelijken van de testhertestbetrouwbaarheid van drie indicatoren voor het meten van kwaliteit van zorg bij persoonlijkheidsstoornissen: de uitkomst van de behandeling en twee nieuwe indicatoren: de uitkomst in verhouding tot kosten en tot duur. De gegevens zijn aangeleverd door het Nederlands Psychoanalytisch Instituut, onderdeel van Arkin. De test-hertestbetrouwbaarheid van de indicatoren is bepaald middels de Intraclass Correlatie Coëfficiënt (ICC) en is berekend door herhaalde verstelling van de kwaliteit bij 14 groepen die zijn gekozen op basis van locatie, het niveau van functioneren en pre-test ernstniveau. De betrouwbaarheid van de behandeluitkomst indicator ICC = ,494, de kostenindicator ICC = ,516 en duurindicator ICC = ,480. De ICC’s van de indicatoren verschilden niet significant van elkaar, vanwege de grote betrouwbaarheidsintervallen van de drie indicatoren, die onderling een aanzienlijke overlap vertoonden. Het verrijken van de uitkomst indicator met een kosten of een duur component hebben niet tot statisch significant betrouwbaardere indicatoren geleid. Vanwege het geringe aantal groepen waar kwaliteit van zorg bij kon worden vastgesteld was er onvoldoende statistische power voor een redelijke kans op het vinden van een significant verschil in betrouwbaarheid tussen de indicatoren. Vervolgonderzoek met meer evalueerbare behandelingen is nodig om te bepalen of het verrijken van de behandeluitkomst indicator tot een betrouwbaardere indicator leidt.Show less
Een veelgebruikte indicator van kwaliteit van zorg is de uitkomst van de behandeling. Dit geld ook zo in de GGZ. Afname van psychische klachten of verbeteren van functioneren, is ook het doel...Show moreEen veelgebruikte indicator van kwaliteit van zorg is de uitkomst van de behandeling. Dit geld ook zo in de GGZ. Afname van psychische klachten of verbeteren van functioneren, is ook het doel waarvoor cliënten in behandeling komen. Het is belangrijk voor de cliënt dat klachten zo snel mogelijk verminderen, en er zo snel mogelijk resultaat te zien is van de behandeling. Snel herstel impliceert gewonnen levensgeluk. Daarnaast zijn voor de financiers (zorgverzekeraar en de overheid) de kosten van een behandeling een belangrijk aspect van de kwaliteit van de zorg. Vanuit de waarde gedreven zorg beweging is er dan ook voor gepleit naast uitkomst ook de gepleegde inspanning en kosten op te nemen in de kwaliteitsindicator. Door de variabelen duur en kosten te betrekken in een indicator zou er een veel vollediger beeld van de kwaliteit van zorg ontstaan. Deze stelling wordt in dit onderzoek onderzocht: of de kwaliteitsindicatoren duur-efficiëntie en kosten-efficiëntie valide zijn. Duur-efficiëntie wordt hier gedefinieerd als uitkomst gedeeld door duur; kosten-efficiëntie als uitkomst gedeeld door kosten. De kwaliteitsindicatoren zijn valide wanneer ze duidelijker verschil aantonen tussen natuurlijke groepen cliënten die op verschillende locaties van een GGZ instelling zijn behandeld dan uitkomst alleen. Er is data gebruikt van de instelling Arkin in Amsterdam. MANOVA testen lieten zien dat door het toevoegen van kwaliteitsindicatoren er een groter verschil wordt gezien tussen de groepen. Uit de MANOVA bleek dat zowel de indicator gebaseerd op uitkomst alleen als de indicator voor kosten-efficiëntie onderscheid significant maakte tussen de diverse groepen; de groepen verschilden niet op de indicator voor duur-efficiëntie. Vervolgonderzoek is nodig, met betere indeling in te vergelijken groepen, om na te gaan of de toevoegingen van duur en kosten aan de kwaliteitsindicatoren tot betere indicatoren leidt.Show less
Het beoordelen van de prestatie van de aanbieders van geestelijke gezondheidszorg (GGZ) op alleen hun uitkomst (mate van genezing en herstel) is niet voldoende. Factoren zoals kosten en duur,...Show moreHet beoordelen van de prestatie van de aanbieders van geestelijke gezondheidszorg (GGZ) op alleen hun uitkomst (mate van genezing en herstel) is niet voldoende. Factoren zoals kosten en duur, zouden ook meegenomen moeten worden voor een zinvolle en allesomvattende beoordeling van de kwaliteit van deze zorg. Dit onderzoek richt zich op het vergelijken van de betrouwbaarheid van een kwaliteitsindicator op basis van behandeluitkomst met twee nieuwe kwaliteitsindicatoren; behandeluitkomst gedeeld door kosten en behandeluitkomst gedeeld door duur. Uitkomstgegevens van patiënten met een depressie of angststoornis van de organisatie PuntP zijn gebruikt. Met behulp van deze data is de test-hertest betrouwbaarheid vastgesteld door middel van de Intraclass Correlatie Coëfficiënt (ICC) en vergeleken tussen de al bestaande kwaliteitsindicator en de nieuwe kwaliteitsindicatoren. Uit de resultaten bleek dat de hoogste betrouwbaarheid werd gevonden bij de uitkomstindicator (ICC = .466); de duurindicator (ICC = .230) en de kostenindicator (ICC = .112) hadden een lagere test-hertest betrouwbaarheid. De betrouwbaarheidsindicatoren verschillen onderling niet significant van elkaar aangezien de betrouwbaarheidsintervallen overlappen. Oorzaak hiervan zou de aanzienlijke kans op een Type II fout kunnen zijn, vanwege een lage statistische power. Vervolgonderzoek met een groter aantal te evalueren groepen zal moeten uitwijzen of het verrijken van de behandeluitkomst indicator daadwerkelijk tot een hogere betrouwbaarheid leidt.Show less
Empathic accuracy and eye contact form the foundation of everyday human social interaction. Here, the association between the duration of eye gaze fixation of the perceiver on the eye region of the...Show moreEmpathic accuracy and eye contact form the foundation of everyday human social interaction. Here, the association between the duration of eye gaze fixation of the perceiver on the eye region of the target and the level of empathic accuracy when presented with dynamic emotional video stimuli was examined and it was determined whether gender plays a role in this association. In this study, 110 participants had their gaze behavior tracked while watching ten 180-seconds during videoclips of strangers telling an emotional autobiographical story. Participants had to rate the target’s feelings at the moment of recording the videoclip and their own feelings. It was hypothesized that people that spend more time fixating on the eye region of strangers have a higher level of empathic accuracy than people that spend less time fixating on the eye region of strangers and that this relationship differs between males and females. Linear regression analyses did not reveal significant evidence for a relationship between eye gaze behavior and empathic accuracy that is moderated by gender. Gaining more insight in the topic of eye gaze behavior, gender and empathic accuracy is still so valuable for the improvement in treatment for empathy-related difficulties and atypical gaze patterns that some individuals have to deal with in their daily life.Show less
