Historiography has characterised Roman North Africa as consisting of 'two worlds', a world of Roman cities on the one hand and indigenous rural hinterlands on the other. Using geographical analysis...Show moreHistoriography has characterised Roman North Africa as consisting of 'two worlds', a world of Roman cities on the one hand and indigenous rural hinterlands on the other. Using geographical analysis, survey archaeology and discourse analysis, this thesis researches the extent to which the marginal hinterlands (or 'shatter zones') of Late Antique North Africa were integrated into the wider Roman, Mediterranean state space. Despite the topographic difficulties for the Roman Empire to control the mountainous and steppe inland of the region, survey archaeology reveals a landscape that became thoroughly transformed under the later Roman Empire. Integration in the third to fifth centuries ended in the sixth century under the pressure of emperor Justinian's ideology of imperial renovatio.Show less
A research on the lack of candidates for the function of Vestal Virgin, one of the most important priesthoods in Ancient Rome. Seen from the perspective of elite competition, this thesis shows that...Show moreA research on the lack of candidates for the function of Vestal Virgin, one of the most important priesthoods in Ancient Rome. Seen from the perspective of elite competition, this thesis shows that religion and politics were completely intertwined and that the elite daughters were used by their families for the political games of elite competition.Show less
De mortaliteit in Rome tijdens de vroege keizertijd is onmogelijk kwantitatief in kaart te brengen, vanwege een gebrek aan demografische bronnen uit de oudheid. Aangezien de Romeinse mortaliteit...Show moreDe mortaliteit in Rome tijdens de vroege keizertijd is onmogelijk kwantitatief in kaart te brengen, vanwege een gebrek aan demografische bronnen uit de oudheid. Aangezien de Romeinse mortaliteit echter grotendeels gestructureerd werd door infectieziektes, is het door studie hiervan wél mogelijk om een kwalitatieve analyse te maken. De drie “great killers of antiquity” – malaria, tuberculose en buiktyfus – worden in deze scriptie daarom aan een onderzoek onderworpen. Aan de hand van historische kennis en hypothesen over de situatie in Rome enerzijds en moderne ideeën uit de medische wereld anderzijds, wordt een inschatting gemaakt van de invloed van deze drie ziektes op de Romeinse mortaliteit. Breed geaccepteerde ideeën over infectieziektes in Rome blijken niet voor alle ziektes in gelijke mate op te gaan. De rol van bevolkingsdichtheid, sociaaleconomische status en hygiëne verschilt sterk per besproken infectieziekte. Ook is het niet bij alle ziektes mogelijk om immuniteit te verwerven, waardoor immigranten niet per se in het nadeel waren, zoals soms wel wordt aangenomen. Het mortaliteitsregime in Rome was zeer verschillend van dat van ons; andere ziektes dan nu vormden de belangrijkste doodsoorzaken en de mortaliteit (vooral de kindersterfte) was zeer hoog. De rol van infectieziektes in de Romeinse mortaliteit is meer complex dan algemeen wordt aangenomen.Show less
