Disgust, rooted in human evolutionary history, serves as a vital defense mechanism against pathogens, manifesting in varied behaviors. This paper explores the intricate relationship between disgust...Show moreDisgust, rooted in human evolutionary history, serves as a vital defense mechanism against pathogens, manifesting in varied behaviors. This paper explores the intricate relationship between disgust and visual attention, employing the eye-tracking method. Drawing insights from primate studies, habituation, and human facial expressions, the research aims to address three key questions: Does gaze aversion occur in humans when exposed to disgusting stimuli, extending avoidance behavior into the visual domain? Do individuals exhibit prolonged attention to facial area, indicating a social imperative to assess the risk of pathogen contamination? How does gaze aversion change with repeated exposure to disgust-inducing stimuli? The study employs three conditions, including scenes of feces ingestion in the test condition, to assess total looking time. Results reveal significant gaze aversion towards feces as compared to control conditions, supporting the hypothesis of avoidance behavior. Participants displayed prolonged attention to faces during non-disgusting conditions, challenging assumptions about social necessity for risk assessment. Repeated exposure across trials to disgust-inducing stimuli did not significantly alter gaze behavior, highlighting the nuanced nature of responses to aversive stimuli. Discussion of the findings and implications are also addressed.Show less
Door een groeiende aandacht voor langdurig vasten, zowel in een medische als niet-medische context, is een diepgaand begrip van de effecten ervan cruciaal. Dit onderzoek richt zich op het effect...Show moreDoor een groeiende aandacht voor langdurig vasten, zowel in een medische als niet-medische context, is een diepgaand begrip van de effecten ervan cruciaal. Dit onderzoek richt zich op het effect van 72 uur vasten op de cognitieve flexibiliteit, gemeten aan de hand van een wisseltaak. Een vastengroep (n = 25) en een controlegroep (n = 20) voerden op drie verschillende momenten een online wisseltaak uit. Het effect van 72 uur vasten op wisselkosten op een wisseltaak, evenals specifiek de reactietijd en accuratesse op incongruente wisseltrials, is geanalyseerd door middel van Repeated Measures ANOVA’s. De resultaten tonen aan dat participanten na 72 uur vasten lagere wisselkosten hebben (p = .034). Dit suggereert een verbeterde cognitieve flexibiliteit na 72 uur vasten, mogelijk verklaard door verhoogde ketonniveaus in het lichaam. Verder zijn er geen significante effecten van vasten gevonden op de reactietijd en accuratesse op incongruente wisseltrials. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat deze specifieke wisseltrials geen geschikte meeteenheid vormen voor het evalueren van cognitieve flexibiliteit. Dit onderzoek draagt bij aan het begrip van cognitieve flexibiliteit na vasten en benadrukt de behoefte aan vervolgonderzoek. De resultaten suggereren niet alleen potentiële voordelen van 72 uur vasten voor cognitieve flexibiliteit, maar benadrukken ook de noodzaak om de meetinstrumenten voor cognitieve flexibiliteit kritisch te evalueren.Show less
Het effect van vasten (tot 72 uur) op mentale scherpte is onderzocht door gerapporteerde mentale energie en prestatie op een taakwisselparadigma te analyseren. Een vastengroep (N = 17) en...Show moreHet effect van vasten (tot 72 uur) op mentale scherpte is onderzocht door gerapporteerde mentale energie en prestatie op een taakwisselparadigma te analyseren. Een vastengroep (N = 17) en controlegroep (N = 30) namen naast vragenlijsten een taakwisselparadigma af op drie testmomenten: 24 uur voor de vast (of voorbereidingsfase), 24 uur in de vast en 72 uur in de vast. De volgende onderzoeksvragen zijn onderzocht: 1) Zijn er verschillen tussen de zelfrapportage van mentale energie over de tijd heen tijdens vasten? 2) Is er een samenhang tussen zelfrapportage van mentale energie en reactietijd (RT) en error (ER) op een taakwisselparadigma? en 3) Is er een effect van vasten op de wisselkosten tijdens een wisseltaak? Er is geen effect gevonden van tijd op mentale energie tijdens vasten. Daarnaast is er gekeken naar samenhang van RT en ER (beide op wissel- en herhaaltrials) en mentale energie waarbij er geen correlaties werden gevonden. Om het effect van vasten op wisselkosten te analyseren is naar de verschilscores van RT en ER gekeken. Hier werd enkel een effect van tijd en groep op RT gevonden (p < 0,05), er is in dus geen verschuiving van de snelheid accuratesse trade-off gevonden. Enkele niet-significante trends in deze scriptie suggereren dat de vastengroep mogelijk verbeterde mentale scherpte ervaart. Dat er geen significante relaties zijn gevonden tussen vasten en mentale scherpte is mogelijk het gevolg van tekortkomingen, zoals een kleine experimentele groep, in de huidige studie.Show less
