Are Green parties part of a counter-hegemony, and, in how much do fundamentalist and pragmatists influence this? This question is addressed by the content analysis of 14 election manifestos of...Show moreAre Green parties part of a counter-hegemony, and, in how much do fundamentalist and pragmatists influence this? This question is addressed by the content analysis of 14 election manifestos of Green parties situated in the Global North. In these documents the the economic policy proposals, as well as ideological standpoints in regards to ecologism were examined. By the analysis it has become clear that Green parties do propose alternatives within the capitalist economy, yet no plans to overturn this system. Therefore, the expectation that Green parties are part of a counter-hegemony is unfounded.Show less
Het volgende onderzoek zal pogen verheldering te geven over het uitblijven van militaire actie na de Syrische schending van de rode lijn gesteld door de Amerikaanse president Barack Obama in 2013....Show moreHet volgende onderzoek zal pogen verheldering te geven over het uitblijven van militaire actie na de Syrische schending van de rode lijn gesteld door de Amerikaanse president Barack Obama in 2013. Het gebruik van chemische wapens van Syrië tegen haar eigen burgers vormde voor Obama (2012b) een rode lijn. Met het stellen van de rode lijn committeerde de president zichzelf tot actie bij overschrijding ervan. Bij het wel of niet nakomen hiervan zijn zowel externe als interne gevolgen aan verbonden. De literatuur kan geen verklaring geven waarom Obama, ondanks de externe gevolgen, geen gehoor gaf aan zijn eigen rode lijn. Het neoklassiek realisme kan met interveniërende variabelen verklaring geven waarom de binnenlandse omstandigheden het voor Obama niet mogelijk maakte zijn rode lijn na te komen. Door aan te tonen welke binnenlandse actoren invloed hadden op het gevoerde buitenlandbeleid na de schending van de lijn, kan dit onderzoek voorgaande literatuur aanvullen en een handvat bieden voor verdere uitwerking van deze theorie op vergelijkbare cases. Geconcludeerd wordt dat de visie van de president, oorlogsmoeheid in de publieke opinie, economische beperkingen en tegenstellingen binnen het Congres ervoor zorgde dat er voor een diplomatieke oplossing werd gekozen i.p.v. een militaire interventie.Show less
This paper investigates whether participants in the October 2014 protests in Burkina Faso were a cross-section of the population, using social movement theory. For previous Burkinabe protests,...Show moreThis paper investigates whether participants in the October 2014 protests in Burkina Faso were a cross-section of the population, using social movement theory. For previous Burkinabe protests, qualitative research has shown that the protests were representative of society. Using data from Afrobarometer Round 6, a logistic analysis is conducted to research whether a quantitative analysis leads to the same conclusion. The analysis shows that each social movement perspective has a small explanatory effect on protest participation, indicating that protest participants indeed represented a cross-section of the population. Community membership was associated with higher participation in the October 2014 protests. This suggests that protestors were brought together and mobilized through communities, even though protestors had different motivations to participate. One motivation that protestors shared, was the aversion to the amendment to the constitution and possible re-election of president Blaire Compaoré.Show less
