De ontwikkeling van de emotieregulatie bij kinderen is belangrijk en heeft invloed op het dagelijks functioneren. Niet alleen eigenschappen van het kind spelen bij het ontwikkelen van de...Show moreDe ontwikkeling van de emotieregulatie bij kinderen is belangrijk en heeft invloed op het dagelijks functioneren. Niet alleen eigenschappen van het kind spelen bij het ontwikkelen van de emotieregulatie een rol, maar ook extrinsieke factoren. De interactie tussen moeder en kind kan worden onderzocht met behulp van de still-face procedure, die in dit onderzoek gebruikt wordt. Enerzijds werd er onderzocht of de fysiologische en gedragsmatige stressreactie van kinderen van zes maanden tijdens de still-face procedure overeenkomt; nemen negatief affect en hartslag toe en neemt positief affect af tijdens de stressvolle situatie. Anderzijds werd er onderzocht of het gedrag van de moeder van invloed is op de reactie van het kind tijdens deze procedure. Er deden in totaal 144 moeders met hun zes maanden oude baby’s mee, in de leeftijd van 17 tot 27 jaar oud. De samenhang tussen sensitiviteit en intrusiviteit en de stressreacties (negatief affect, positief affect en hartslag) werd door middel van correlaties onderzocht. Vervolgens werden deze relaties onderzocht met herhaalde metingen ANOVA’s. Uit dit onderzoek komt naar voren dat als negatief affect verhoogd is, de hartslag ook verhoogd is en dat positief affect juist verlaagd is. Ook nemen hartslag en negatief affect significant toe van de play episode naar de reunion episode in de still-face procedure. De mate van sensitiviteit die de moeder vertoont, is van invloed op positief en negatief affect van het kind. Dit onderzoek geeft een belangrijke link tussen moederlijke sensitiviteit en regulatie van het kind tijdens een stressreactie.Show less
Sleep deprivation and disturbances are a common problem among children (prevalence of 25-40 percent) and have impact on executive functioning, such as inhibition. Studies in adults demonstrated...Show moreSleep deprivation and disturbances are a common problem among children (prevalence of 25-40 percent) and have impact on executive functioning, such as inhibition. Studies in adults demonstrated that temperament influences this association. This study examined extraversion as a moderator of the association between sleep duration and inhibition in 401 school-aged children (183 boys and 218 girls) aged 9 to 12 years old. Children filled out the Early Adolescent Temperament Questionnaire-Revised (EATQ-R) and completed a three minute version of a revised Psychomotor Vigilance Task Go/No-Go. Their parents kept a sleep log for one week. ANCOVA results showed no significant association between average sleep duration on weekdays and inhibition, neither a significant association between extraversion and inhibition. No significant interaction effect was found for average sleep duration on weekdays with extraversion on inhibition. To conclude, no relationship between sleep duration and inhibition was found. Extraversion can’t be seen as a moderator for the association between sleep duration and inhibition. In order to enhance the knowledge concerning sleep deprivation, future research should focus on the association between sleep deprivation or sleep difficulties and executive functioning, as well as temperamental traits moderating this relation.Show less
Sleep duration and chronotype are known to have an influence on inhibitory control in adolescents. To date, there are no studies that have looked into this relationship in in school age children ....Show moreSleep duration and chronotype are known to have an influence on inhibitory control in adolescents. To date, there are no studies that have looked into this relationship in in school age children . The question in this research is, is the relationship between chronotype and inhibition mediated by sleep duration in children between the age of 9 and 11 years old? The sample included 594 children between 9 and 11 years old (M=10.48, SD=.82). There were 227 boys and 263 girls (from 104 children gender was unknown). Three instruments have been used; the first instrument was the Children's ChronoType Questionnaire (CCTQ). This questionnaire measures whether the child would a morning type or an evening type. The second instrument was a sleep diary. This sleep diary measures different elements of sleep, for this study the average sleep duration was used. The last instrument that was used, was the inhibition Psychomotor Vigilance Task GoNogo (PVT GoNogo). This instrument measures inhibition with the percentage of correct Nogo's. In this study, chronotype did not serve as a significant predictor for inhibition. In addition, chronotype did not serve as a significant predictor for sleep duration. However, sleep duration did serve as a significant predictor for inhibition (β =.12, t(459) = 2.48, p =.014). Longer duration of sleep was correlated to better inhibition. There was no evidence for sleep duration as a mediator between chronotype and inhibition in children between the age of 9 and 11 years old. Information on the influence of sleep on inhibition problems can be valuable to both professionals and parents. Sleeping problems should also be considered, when there are inhibition problems.Show less
Deze studie heeft onderzoek verricht naar de relatie tussen roken tijdens de zwangerschap en agressie bij het kind, met Theory of Mind (ToM) als mediërende factor. Participanten (N = 345) zijn...Show moreDeze studie heeft onderzoek verricht naar de relatie tussen roken tijdens de zwangerschap en agressie bij het kind, met Theory of Mind (ToM) als mediërende factor. Participanten (N = 345) zijn geworven via peuterspeelzalen, kinderdagverblijven en basisscholen in Nederland. Prenataal roken en agressie zijn bij de ouders van de participerende kinderen geïnventariseerd aan de hand van vragenlijsten (algemene vragenlijst, aangepaste variant CBCL 1½ - 5). Bij de kinderen (gemiddelde leeftijd: 5.31, SD 0.64) zijn diverse taken afgenomen, waaronder zes taken gericht op het meten van Theory of Mind. Uit het onderzoek blijkt dat roken tijdens de zwangerschap meer agressie voorspelt bij het kind, een beter ontwikkelde ToM voorspelt daarentegen een afname in agressief gedrag. Wanneer beide worden opgenomen in het regressiemodel ondervangt prenataal roken het effect van ToM, waarmee roken tijdens de zwangerschap een onafhankelijke voorspeller blijft van agressie. Wegens scheefheid van de data is nader onderzoek op dit vlak gewenst.Show less
In onderhavig onderzoek wordt de relatie tussen het ontwikkelingsniveau en probleemgedrag van laagfunctionerende kinderen met een autismespectrumstoornis onderzocht. De kinderen zijn tussen de 3;6...Show moreIn onderhavig onderzoek wordt de relatie tussen het ontwikkelingsniveau en probleemgedrag van laagfunctionerende kinderen met een autismespectrumstoornis onderzocht. De kinderen zijn tussen de 3;6 jaar en de 14;10 jaar oud. De onderzoeksgroep bestaat uit 43 jongens en 14 meisjes. Ouders hebben de Vragenlijst over Ontwikkeling en Gedrag (ouderversie) ingevuld en bij de kinderen is de Psycho-Educational Profile Revised afgenomen. Binnen het ontwikkelingsprofiel is imitatie gemiddeld het minst ontwikkeld en grove motoriek het meest. Wat betreft probleemgedrag komen alle probleemgedragingen vaak voor, communicatiestoornissen lijken het meest voorkomend te zijn. Het ontwikkelingsprofiel en de verschillende probleemgedragingen blijken disharmonisch te zijn. Een hogere ontwikkelingsleeftijd hangt samen met meer probleemgedrag. Leeftijd blijkt niet van invloed op deze relatie. Vervolgonderzoek kan herhalingsonderzoek zijn of comorbide stoornissen meenemen in onderzoek naar de relatie tussen ontwikkelingsniveau en probleemgedrag. Behandeling en begeleiding kan zich richten op communicatiestoornissen en dient rekening te houden met het disharmonische ontwikkelingsprofiel.Show less
Het terugplaatsen van pleegkinderen naar hun gezin van herkomst verloopt niet altijd positief. Ongeveer één derde van deze kinderen wordt na terugplaatsing opnieuw uit huis geplaatst. Het opnieuw...Show moreHet terugplaatsen van pleegkinderen naar hun gezin van herkomst verloopt niet altijd positief. Ongeveer één derde van deze kinderen wordt na terugplaatsing opnieuw uit huis geplaatst. Het opnieuw uit huis plaatsen van kinderen kan negatieve gevolgen hebben voor hun ontwikkeling. Besluitvorming speelt een cruciale rol bij het wel of niet terugplaatsen van kinderen naar hun gezin van herkomst. In dit onderzoek is aan de hand van de gegevens uit 130 cliëntdossiers bij Bureau Jeugdzorg Rotterdam, Eindhoven en Amsterdam de besluitvorming rondom het terugplaatsen van pleegkinderen geanalyseerd. Uit de resultaten komt naar voren dat zowel aan een uithuisplaatsing als aan een terugplaatsing hoofdzakelijk ouder- en gezinsfactoren ten grondslag liggen. Kindfactoren en daarmee ook de interactie tussen de ouder(s) en het kind spelen slechts een zeer beperkte rol in de besluitvorming. Ook is er sprake van verschillen tussen de criteria die verschillende Bureaus Jeugdzorg in den landen hanteren. Daarnaast blijkt dat kinderen die, na terugplaatsing, opnieuw uit huis geplaatst worden relatief korter in hun eerste pleeggezin hebben gewoond, dan kinderen die niet opnieuw uit huis geplaatst worden. Ook blijkt dat kinderen die bij één ouder teruggeplaatst zijn, gemiddeld vaker uit huis geplaatst worden, dan kinderen die teruggeplaatst zijn bij hun beide ouders. Tevens blijkt dat wanneer een gezinsvoogd twijfelt over het terugplaatsen van het kind dit een negatieve invloed heeft op het totaal aantal keren dat het kind uit huis wordt geplaatst in zijn leven. Tenslotte blijkt het toetsen van terugplaatsingen door de Raad voor de Kinderbescherming (nog steeds) onvoldoende te verlopen. De Raad voor de Kinderbescherming heeft in dit onderzoek slechts bij 34% het besluit tot terugplaatsing getoetst. Deze toetsing vond in 77% van de gevallen achteraf plaats, waardoor het risico op onzorgvuldig terugplaatsen van kinderen aanwezig blijft.Show less
