In dit onderzoek heb ik bestudeerd of de veertiende-eeuwse Roman van Heinric en Margriete van Limborch van Hein van Aken aanknopingspunten biedt om als Young-Adult literatuur benaderd te worden en...Show moreIn dit onderzoek heb ik bestudeerd of de veertiende-eeuwse Roman van Heinric en Margriete van Limborch van Hein van Aken aanknopingspunten biedt om als Young-Adult literatuur benaderd te worden en op deze manier makkelijker opgenomen kan worden in het voortgezet onderwijs.Show less
Bachelor thesis | Nederlandse taal en cultuur (BA)
closed access
Na de enorme stijging van de waarde van tulpenbollen tijdens de tulpenmanie van 1636-1637 was de weg om snel rijk te worden gevonden, maar de voorspoed in deze windhandel duurde niet lang. Na dit...Show moreNa de enorme stijging van de waarde van tulpenbollen tijdens de tulpenmanie van 1636-1637 was de weg om snel rijk te worden gevonden, maar de voorspoed in deze windhandel duurde niet lang. Na dit economisch verval verscheen er een grote stroom aan pamfletten, waarin de aanhangers van Flora in kwaad daglicht werden gezet. Waar er met de tulp in literaire 17e-eeuwse teksten werd verwezen naar de kostbaarheid ervan, was deze bloem na de ineenstorting van de windhandel op 3 februari 1637 niets meer waard. Niet alleen letterlijk, de economische waarde van de tulp, maar ook figuurlijk gezien werd het aanzien van deze bloem met de grond gelijk gemaakt. Maar het is de vraag hoe de tulp voor en na de beurskrach wordt gerepresenteerd in pamfletten uit de tijd van de tulpenmanie. Wat is deze kritiek dan en waarom is de tulp en niet een andere bloem een geschikt middel van kritiek? In dit onderzoek naar de representatie van de tulp tijdens de tulpenmanie zal duidelijk worden hoe de tulp kan worden opgevat als middel van kritiek en waar deze bloem naar verwijst.Show less
Van de 16-eeuwse schrijver, filosoof en bovenal wereldverbeteraar Dirck Volkertsz. Coornhert kennen wij vele traktaten, brieven én tien toneelspelen. Eén allegorisch spel neemt een aparte plaats in...Show moreVan de 16-eeuwse schrijver, filosoof en bovenal wereldverbeteraar Dirck Volkertsz. Coornhert kennen wij vele traktaten, brieven én tien toneelspelen. Eén allegorisch spel neemt een aparte plaats in zijn oeuvre in: Vanden thien maeghden. Het is een opvallend stuk, omdat het een religieuze verwijzing heeft. Zo handelt het over tien maagden die zich moeten voorbereiden op de komst van hemelse Bruidegom. Behalve de handeling, heeft ook de setting christelijke kenmerken: ze verwijst naar een kloosterorde. Heeft Coornhert voortgebouwd op een middeleeuwse traditie en dit stuk specifiek voor kloosterzusters geschreven? Deze hypothese wordt aan de hand van verschillende invalshoeken onderzocht.Show less
Bachelor thesis | Nederlandse taal en cultuur (BA)
closed access
Deze scriptie beschrijft de presentatie van koning Filips II in ’t Nederlantsche treur-spel synde de Verkrachte Belgica (1669) vanuit een imagologisch kader. Hiertoe is het Nederlandse beeld van de...Show moreDeze scriptie beschrijft de presentatie van koning Filips II in ’t Nederlantsche treur-spel synde de Verkrachte Belgica (1669) vanuit een imagologisch kader. Hiertoe is het Nederlandse beeld van de Spanjaard in het algemeen vergeleken met de manier waarop de vorst door de verschillende personages wordt gekenschetst. Uit deze vergelijking blijkt dat Filips II naarmate het treurspel vordert steeds minder als Nederlandse vorst en steeds meer als vreemde, dat wil zeggen Spaanse, heerser wordt neergezet. De analyse in deze scriptie suggereert dat het beeld van deze heer der Nederlanden en koning van Spanje minder statisch is dan de secundaire literatuur impliceert.Show less
Bachelor thesis | Nederlandse taal en cultuur (BA)
closed access
In his Eneasroman (c. 1170-1186), Hendrik van Veldeke intentionally deviates from his main sources, the classic Aeneis from Vergil and the Old French Roman d'Eneas, in his depiction of queen Dido....Show moreIn his Eneasroman (c. 1170-1186), Hendrik van Veldeke intentionally deviates from his main sources, the classic Aeneis from Vergil and the Old French Roman d'Eneas, in his depiction of queen Dido. This thesis analyzes this deviation through means of close reading, comparative analyses and use of the historical and cultural background of the 'renaissance of the twelfth century'. Our conclusion is that Dido's depiction as a chaotic individual, responsible for her own fate and undoing, is in line with the rise of the individual in the twelfth century and the transformation of an etiological culture into a character oriented culture, and is inteded to serve as a negative example of the consequences of immoderate love.Show less
