Deze scriptie behandelt de vraag hoe de Russische politieke en economische elite de wederzijdse afhankelijkheid in de energierelaties tussen Rusland en Europa ziet. Bij dit onderzoek zijn artikelen...Show moreDeze scriptie behandelt de vraag hoe de Russische politieke en economische elite de wederzijdse afhankelijkheid in de energierelaties tussen Rusland en Europa ziet. Bij dit onderzoek zijn artikelen, interviews, beleidstukken en dergelijke gebruikt van de naar mijn mening drie belangrijkste Russische instanties in de energiesector: de de President van Rusland, het Ministerie van Energie van de Russische Federatie en de Russische gasleverancier Gazprom. Uitgaande van de bronnen van de gebruikte Russische instituties, ziet de Russische politieke en economische elite de wederzijdse afhankelijkheid als een positieve situatie die stabiliteit en zekerheid in de gassector genereert en daarmee de inkomsten uit de export van gas garandeert. Nu Europa zich lijkt af te wenden van het model van wederzijdse afhankelijkheid, gaat Rusland ook op zoek naar manieren om de afhankelijkheid van Europa te verkleinen. Dit gebeurt onder ander door nieuwe afzetmarkten te verkennen en energieproducten te diversifiëren. Uit de resultaten van het onderzoek is te concluderen dat de Russische politieke en economische elite de wederzijdse afhankelijkheid in de energierelaties met Europa erkent. De elite ziet wederzijdse afhankelijkheid in de energierelaties tussen Rusland en Europa als een model dat hen zekerheid en stabiliteit verschaft en dat inkomsten garandeert. De wederzijdse afhankelijkheid creëert volgens de onderzochte Russische instanties een speelveld waarin de risico’s en de voordelen van de gashandel evenredig tussen beide partijen zijn verdeeld. De focus ligt op het ‘wederzijdse’ deel van de afhankelijkheid: duidelijke verplichtingen en voorwaarden van beide kanten creëren een stabiel klimaat dat beide partijen voordelen biedt.Show less
