De opkomst van YouTube-sterren brengt nieuwe manieren om je te verontschuldigen met zich mee. Deze verontschuldigingen worden aangeboden binnen het zogenaamde actietype YouTuber apology. In deze...Show moreDe opkomst van YouTube-sterren brengt nieuwe manieren om je te verontschuldigen met zich mee. Deze verontschuldigingen worden aangeboden binnen het zogenaamde actietype YouTuber apology. In deze scriptie wordt onderzocht welke strategische manoeuvres worden ingezet in YouTuber apologies om tot een verzoening te komen tussen de beledigers en beledigden. Daarnaast wordt er ook gepoogd antwoord te vinden op de vragen “Hoe is het mogelijk dat de naam van een actietype niet strookt met de daadwerkelijke inhoud?” en “Wat zijn dan wel de voorwaarden voor het actietype YouTuber apology?” Om deze antwoorden te vinden, wordt er een corpusonderzoek gedaan op basis van checklists die zijn opgesteld aan de hand van de theorieën beschreven in hoofdstuk 2. Als eerste wordt er een volledige uiteenzetting van het actietype YouTuber apology gegeven, om daarna, aan de hand van deze uiteenzetting, de strategische manoeuvres die gebruikt worden in de YouTuber apologies te duiden. Al met al worden er twee strategische manoeuvres consequent gebruikt in de YouTuber apologies, namelijk het inspelen op de vriendschapsband met het publiek en het opwekken van medelijden door afbreuk aan het zelfbeeld. Deze strategische manoeuvres zijn beide van de categorie “aanpassing aan het publiek” en spelen specifiek in op de band die YouTubers hebben met hun fans. Het is dus meer van belang dat ze verantwoording afleggen aan hun fans, dan dat ze hun verontschuldiging aanbieden aan de originele beledigden. Daarnaast is het zo dat een actietype een naam krijgt van het publiek en niet van onderzoekers. Hierdoor is het mogelijk dat de naam van een actietype niet strookt met de inhoud ervan. Het is van belang om in het achterhoofd te houden dat een actietype niet gelijk is aan een taalhandeling. Wanneer een onderzoeker de randvoorwaarden van een actietype onderzoekt, is het dus aan hen om cultureel bepaalde randvoorwaarden te omarmen en niet om ze uit te sluiten.Show less
Verschillende artsen uiten hun zorgen over de gezondheidsadviezen en -aanbevelingen die wellness-influencers geven op sociale media. Deze influencers presenteren zichzelf als deskundigen op het...Show moreVerschillende artsen uiten hun zorgen over de gezondheidsadviezen en -aanbevelingen die wellness-influencers geven op sociale media. Deze influencers presenteren zichzelf als deskundigen op het gebied van gezondheid, waardoor hun volgers ze beschouwen als betrouwbare bronnen van informatie (Baker, 2022). Vaak missen deze influencers echter concreet wetenschappelijk bewijs om hun claims te ondersteunen (Baker, 2022). Ondanks dit gebrek aan een wetenschappelijke basis hechten hun volgers waarde aan hun adviezen (Baker, 2022). Binnen deze context kan het inzetten van deskundigheid gezien worden als een strategische argumentatieve zet waarmee wellness-influencers hun volgers proberen te overtuigen hun adviezen of aanbevelingen op te volgen. Met behulp van de uitgebreide pragma-dialectiek (Van Eemeren, 2010) is onderzocht welke strategieën deze influencers toepassen om deskundigheid te claimen in hun Instagram-posts. Hierbij stond de volgende onderzoeksvraag centraal: Op welke strategische wijze(n) doen wellness-influencers zich deskundig voor bij het geven van gezondheidsadviezen of -aanbevelingen in hun verbale bijdragen in Instagram-posts? Voor dit onderzoek is een corpus samengesteld bestaande uit 40 Instagram-posts van vier Nederlandse wellness-influencers. Deze posts zijn geanalyseerd met een zelf opgesteld analysemodel, gebaseerd op verschillende inzichten (Hoeken, Hornikx & Hustinx, 2012; Aristoteles, 2009; Pilgram, 2015) waarin het concept ‘deskundigheid’ gekoppeld kan worden aan het doen van overtuigingspogingen. Uit de resultaten bleek dat wellness-influencers vier soorten strategieën toepassen om deskundigheid te suggereren: ‘het achterwege laten van bronnen, ‘het vaaghouden van bronnen’, ‘het gebruik van jargon’ en ‘het weerleggen van claims’. Deze strategieën komen los, maar ook in combinatie voor. Alle (combinaties van) strategieën hebben uiteindelijk het doel om de geloofwaardigheid van de influencer en de claims in de Instagram-post te vergroten door een beroep te doen op wetenschappelijkheid. Deze scriptie kan beschouwd worden als een waardevolle bijdrage aan het begrip van de strategieën die wellness-influencers toepassen om deskundig en geloofwaardig over te komen op sociale media. Daarnaast draagt hij bij aan onderzoek naar argumentatie in een nog niet eerder onderzochte context: wellness-influencers op Instagram. De inzichten die hieruit voortvloeien kunnen helpen bij een kritische beoordeling van gezondheidsclaims op sociale media.Show less
Verschillende eerdere onderzoeken tonen aan dat er sprake is van genderstereotypen bij sportverslaggeving, maar voor het Nederlands zijn dit soort onderzoeken nog schaars. Het doel van dit...Show moreVerschillende eerdere onderzoeken tonen aan dat er sprake is van genderstereotypen bij sportverslaggeving, maar voor het Nederlands zijn dit soort onderzoeken nog schaars. Het doel van dit onderzoek was om inzicht te krijgen in de mate waarin er bij sportverslaggeving sprake is van stereotyperend taalgebruik. Het onderzoek is uitgevoerd aan de hand van een corpusonderzoek waarbij een inhoudsanalyse en een transitiviteitsanalyse zijn gebruikt. Er is gekeken naar 334 clauses uit sportverslaggeving uit het AD en de Telegraaf over mannelijke en vrouwelijke voetballers en mannelijke en vrouwelijke hockeyers. De inhoudsanalyse richtte zich op de benamingen die werden gebruikt voor vrouwelijke en mannelijke sporters en de transitiviteitsanalyse werd gebruikt om te onderzoeken welke soort processen er bij beide geslachten het meest frequent voorkwamen en of dit significant van elkaar verschilde. Uit de resultaten van de inhoudsanalyse kunnen vanwege de kleine aantallen geen duidelijke kwantitatieve conclusies getrokken worden. Bij de transitiviteitsanalyse is gekeken naar hoe vaak mannelijke en vrouwelijke sporters werden gekoppeld aan een bepaald soort proces, zoals een materieel of mentaal proces. De resultaten van de transitiviteitsanalyse waren niet significant en de resultaten voldoen dus niet aan de verwachting dat er bij vrouwelijke sporters meer mentale processen worden gebruikt en bij mannelijke sporters meer materiële processen. Er is dus, tegen de verwachting in, geen sprake van stereotyperend taalgebruik bij sportverslaggeving. In toekomstig onderzoek is het belangrijk dat er wordt gekeken naar een grotere verscheidenheid aan dagbladen en naar het geslacht van de auteur van het artikel. Daarnaast zou het interessant zijn om te kijken naar het verschil in hoe vaak mannelijke en vrouwelijke sporters zelf aan het woord komen in artikelen van sportverslaggeving. Ten slotte zou het interessant kunnen zijn om naar meer verschillende sporten te kijken en bijvoorbeeld eveneens naar een typische ‘vrouwensport’ zoals turnen.Show less
Abstract In dit BA eindwerkstuk heb ik onderzocht welke soorten conversationele humor voorkomen in sitcoms. Ik heb dit gedaan door middel van het beantwoorden van mijn hoofdvraag "In welke...Show moreAbstract In dit BA eindwerkstuk heb ik onderzocht welke soorten conversationele humor voorkomen in sitcoms. Ik heb dit gedaan door middel van het beantwoorden van mijn hoofdvraag "In welke categorieën binnen conversationele humor van Dynel (2009) vallen de talige grappen die worden gemaakt in sitcoms?”. Voor dit onderzoek heb ik in eerste instantie een kwalitatieve analyse uitgevoerd en daarna een kwantitatieve analyse. Ten eerste heb ik twee afleveringen van sitcoms voor volwassenen en twee afleveringen van sitcoms voor preadolecenten bekeken en van iedere talige uiting waarna een lachband volgde besloten van wat voor soort humor hier sprake was en die, wanneer mogelijk, ingedeeld in de categorieën van conversationele humor die Dynel (2009) heeft opgesteld. Daarna heb ik een kwantitatieve analyse uitgevoerd om te bekijken hoe vaak iedere vorm van conversationele humor voorkomt. Aan de hand van deze analyses heb ik een conclusie kunnen trekken. Door de categorieën van Dynel aan te houden en zelf nog twee extra categorieën - “andere soort humor” en “geen humor” - op te stellen, heb ik de talige uitingen in de sitcoms die door de makers zelf als grappig worden beschouwd, gecategoriseerd. Alle categorieën van Dynel worden in de sitcoms gebruikt, maar wel in verschillende mate. Naast de bestaande categorieën van conversationele humor werden er ook veel potentiële grappen in de categorie “andere soort humor” ingedeeld. Na de analyse kwamen er uit deze categorie drie nieuwe categorieën naar voren: 1) Personage-specifiek, 2) Context-specifiek, en 3) Zelf-referentie. Deze categorieën kunnen ingedeeld worden in conversationele humor, doordat ze gebaseerd zijn op interactie.Show less
Dit BA-eindwerkstuk gaat over de framing van zwarte en witte vrouwelijke atleten in verschillende Nederlandse kranten. De hoofdvraag die centraal staat is: In hoeverre worden zwarte en witte...Show moreDit BA-eindwerkstuk gaat over de framing van zwarte en witte vrouwelijke atleten in verschillende Nederlandse kranten. De hoofdvraag die centraal staat is: In hoeverre worden zwarte en witte vrouwelijke atleten verschillend geframed in Nederlandse kranten?. De kranten waarvoor de framing bekeken wordt, zijn de Volkskrant, het Algemeen Dagblad (AD) en De Telegraaf. Er is voor deze kranten gekozen omdat ze van oudsher verschillen op ideologisch gebied; de Volkskrant kan links op het politieke spectrum geplaats worden; het AD midden; en De Telegraaf rechts. In totaal zijn er 10 artikelen van elke krant meegenomen. Het corpus heeft dus in totaal een grootte van 30 artikelen waarvan de artikelen verspreid waren over de jaren van 2013 tot en met 2019. De framing voor de twee atleetgroepen is onderzocht aan de hand van een aangepaste versie van de (kwalitatieve en kwantitatieve) methode van Van Gorp (2007). Voor het analyseren is er een inductieve en deductieve fase doorlopen waarbij de frames gereconstrueerd en gecontroleerd werden. Uit de framingsanalyse bleek dat er in totaal 13 frames gereconstrueerd konden worden. Daarvan werden twee frames voor beide atleetgroepen gebruikt: het metamorfose- en het doorzettersframe. Er konden echter ook frames gereconstrueerd worden die exclusief voor een van de twee atleetgroepen gebruikt werden. Voor de zwarte vrouwelijke atleten waren dit het wonder-, diva- en krachtpasterframe en voor de witte vrouwelijke atleten het underdog-, zwoeger-, en work-in-progressframe. De drie kranten verschilden niet sterk in het gebruik van de verschillende frames. Bij het reconstrueren van de frames zijn ook nog een aantal sport- en atleet-specifieke beschrijvingen naar boven gekomen. Voor atletiek betrof het beschrijvingen met snelheid, voor boksen ging het om stoten; voor turnen het benoemen van de lengte. Simone Biles werd consequent kort genoemd; Kiki Bertens als iemand die niet mentaal sterk is en Shelly-Ann Fraser-Pryce als iemand die in de schaduw van anderen staat.Show less
In de loop der jaren is er een groot aantal muziekgenres ontstaan, bestaande uit liedjes die vaak gepaard gaan met songteksten. Mensen die naar muziek luisteren, krijgen hierdoor ook veel van deze...Show moreIn de loop der jaren is er een groot aantal muziekgenres ontstaan, bestaande uit liedjes die vaak gepaard gaan met songteksten. Mensen die naar muziek luisteren, krijgen hierdoor ook veel van deze songteksten te horen. Vooral in het popgenre bestaan veel liedjes die dagelijks te horen zijn op de radio, in winkels en op festivals, waardoor een grote hoeveelheid mensen wordt blootgesteld aan de ‘communicatieve’ impact van de songteksten. Er bestaan echter ook andere muziekgenres waar veel naar geluisterd wordt en waar mensen de teksten van te horen krijgen. Dit BA-eindwerkstuk kijkt in hoeverre de invloed van de muziekgenres pop, metal, hip-hop en country gereflecteerd is in de stijl van de songteksten van deze muziekgenres. Om de stijlen van de songteksten te analyseren en met elkaar te vergelijken, wordt er gebruik gemaakt van de registeranalyse van Biber en Conrad (2019). In de registeranalyse wordt er gekeken naar de (kenmerkende) register- en genrekenmerken van de songteksten van de verschillende genres, om te zien of er bij de songteksten van de verschillende muziekgenres ook sprake is van een eigen register. Er wordt gekeken naar de woordenschat door middel van lexicale diversiteit (Type-Token-Ratio, MLTD, en Yule’s K) en een keyword analysis. Ook wordt er gekeken naar andere lexicale kenmerken zoals scheldwoorden en verwijzingen naar de eerste persoon enkelvoud en naar overige aspecten zoals non-lexicale woorden en songtekststructuren (bijvoorbeeld: verse-chorus of verse-chorus-bridge). De analyse wordt uitgevoerd op een corpus van 46.777 woorden bestaande uit songteksten van de volgens Spotify 30 bekendste artiesten en bands van de vier muziekgenres pop, metal, hip-hop en country. De resultaten tonen aan dat er interessante verschillen optreden tussen de songteksten van de verschillende muziekgenres. Alle muziekgenres hebben eigen keywords, die aansluiten op de algemene thema’s van de muziekgenres, de lexicale diversiteit is het hoogst voor het hip-hopgenre en het laagst voor het popgenre. Ook is het aantal scheldwoorden en non-lexicale woorden het meest typerend voor het hip-hopgenre, het popgenre heeft de meeste verwijzingen naar de eerste persoon enkelvoud en het pop-, metal- en hip-hopgenre hebben ook elk een eigen voorkeur voor songtekststructuren. Deze verschillen tonen aan dat er reden is om te geloven dat er voor elk van deze muziekgenres sprake is van een eigen songtekstregister.Show less
In het hedendaagse Nederlandse werkleven worden veel werkvelden nog steeds gedomineerd door één gender: mannen hebben technische beroepen terwijl vrouwen werken in de kinderopvang en zorg. In dit...Show moreIn het hedendaagse Nederlandse werkleven worden veel werkvelden nog steeds gedomineerd door één gender: mannen hebben technische beroepen terwijl vrouwen werken in de kinderopvang en zorg. In dit onderzoek is onderzocht of vacaturetaal een bijdrage levert aan deze scheve verdeling. Uit een korte corpusstudie en een uitgebreide enquête blijkt dat vacaturetaal genderstereotypen in de hand werkt: agentic termen, woorden die stereotiep aan mannen worden gekoppeld, zijn vooral te vinden in vacatureteksten voor functies waar mannen de overhand hebben. Bij stereotiepe vrouwenberoepen vinden we vooral communal termen terug. Echter, vacaturetaal blijkt ook een mogelijke oplossing te bieden voor de scheve verdeling in het werkveld: door paarvormen (agent/agente) in plaats van de generieke mannelijke vorm (agent) of de m/v-vorm (agent (m/v)) te gebruiken in de functietitel, worden vrouwen meer aanwezig in de mentale representatie. De rest van de vacaturetekst moet zowel agentic als communal en weinig genderneutrale termen bevatten om aantrekkelijk te zijn voor beide genders. Kortom, diversiteit in vacaturetaal zorgt voor diversiteit op de werkvloer.Show less
Deze scriptie onderzoekt de invloed van taalintensiverende middelen op de overtuigingskracht van fondswervingsteksten van goede doelen op het gebied van menselijke gezondheid. Uit eerder onderzoek...Show moreDeze scriptie onderzoekt de invloed van taalintensiverende middelen op de overtuigingskracht van fondswervingsteksten van goede doelen op het gebied van menselijke gezondheid. Uit eerder onderzoek kwamen tegengestelde bevindingen naar voren: er werden positieve maar ook negatieve verbanden gevonden tussen taalintensiveerders en overtuigingskracht. Er is dus behoefte aan meer onderzoek. De onderzoeksvraag wordt beantwoord aan de hand van een (online) enquête met enerzijds passages van fondswervingsteksten met intensiveerders en anderzijds zonder intensiveerders. Van elke passage worden de overtuigingskracht en de geloofwaardigheid van het fictieve goede doel waar de passage van afkomstig is, bevraagd. De passages met intensiveerders zijn verder opgedeeld in vier categorieën aan de hand van twee parameters: contextafhankelijkheid en semantische rijkheid. De vier categorieën zijn als volgt: ‘contextonafhankelijk & semantisch arm’, ‘contextonafhankelijk & semantisch rijk’, ‘contextafhankelijk & semantisch arm’ en ‘contextafhankelijk & semantisch rijk’. Eerst worden de passages met intensiveerders vergeleken met de passages zonder intensiveerders, vervolgens de verschillende intensiveerderscategorieën onderling. Over het algemeen beïnvloeden taalintensiveerders de overtuigingskracht negatief. Dit effect is echter klein. De passages met intensiveerders uit de categorie ‘contextonafhankelijk & semantisch rijk’ worden het overtuigendst bevonden: alleen intensiveerders uit deze categorie lijken positief op de overtuigingskracht in te werken en respondenten kennen hogere scores toe aan deze passages. Er zijn echter verscheidene alternatieve variabelen die de (significante) resultaten kunnen verklaren. De overtuigingskrachtscores van de passages correleren namelijk sterk met de geloofwaardigheidsscores. Het zou daarom kunnen dat intensiveerders slechts invloed uitoefenen op geloofwaardigheid en niet op overtuigingskracht.Show less
“Nee haha sorry”, “Wil je m'n tikkie nog even overmaken haha”, “Haha meen je dat?”: het virtuele gelach vliegt je tegenwoordig om de oren. Dit is het geval op verschillende social media-platforms,...Show more“Nee haha sorry”, “Wil je m'n tikkie nog even overmaken haha”, “Haha meen je dat?”: het virtuele gelach vliegt je tegenwoordig om de oren. Dit is het geval op verschillende social media-platforms, en zo ook op WhatsApp. Maar waarom gebruiken mensen dit woord zo vaak? Waarom wordt er vaak nog even zo’n ‘haha’ aan een bericht toegevoegd? Duidt het altijd op iets grappigs? In deze scriptie wordt daar aan de hand van acht WhatsApp-gesprekken onderzoek naar gedaan. Er blijkt dat de functie van ‘haha’ vooral te maken heeft met beleefdheid: uit angst voor gezichtsverlies, en vanuit de behoefte om aardig over te komen, maken WhatsApp-gebruikers vaak gebruik van ‘haha’-uitingen. Deze hebben namelijk – net als verbindende lachuitingen in ‘echte’ conversatie – de kracht om begrip en affiniteit te creëren en de lading van negatieve (en niet-geprefereerde) boodschappen te verzachten.Show less
