During the Cumberland election in 1768 Lady Mary Coke (1723-1811), together with a group of women, visited the Commons at least eight times. Elite women, often related to English politicians, were...Show moreDuring the Cumberland election in 1768 Lady Mary Coke (1723-1811), together with a group of women, visited the Commons at least eight times. Elite women, often related to English politicians, were active in the socio-political world, although there is no historiographic consensus about the intensity of their actions in the second half of the eighteenth century. This thesis challenges the view of some historians; namely that women were cut off from the political world in the period. Unlike most scholars, this research adopts a broader definition of the term ‘politics’ in which the social side is included because women were able to express their opinions more easily within the social realm. This paper aims to find out whether elite women’s political actions became more limited and less effective throughout the century or not. This will be assessed by looking at different women throughout the century, including the insufficiently researched women of the first half of the century. Furthermore, unlike other studies, this thesis will evaluate the obstacles that women encountered by examining society’s reaction to these activities through printed sources, like prints and magazines. It will show how women dealt with these obstacles in three socio-political activities within the public and private spheres: politicized gatherings, political patronage, and publications. This thesis argues that women were not only politically active throughout the century, but also that their activities increased, and that their influence can be easily perceived in the more local and personal levels of society.Show less
This thesis adds a new chapter to the environmental history of Dutch Essequibo and Demerara in the second half of the eighteenth century. Mainly using Dutch maps, plans and reports, this paper...Show moreThis thesis adds a new chapter to the environmental history of Dutch Essequibo and Demerara in the second half of the eighteenth century. Mainly using Dutch maps, plans and reports, this paper studies how Dutch knowledge of hydraulic engineering was reflected in their construction projects in the wet tropical Guianas. It examines the construction processes, structure and layout of canals, plantations, fortifications and towns. The hydraulic engineering of these projects is compared to practices in the Netherlands, Europe and European colonies, to determine whether it was as typically Dutch and unique as scholars often assume. The paper concludes that although the construction projects were planned in such a way that these fit well with the wet natural environment of the Guianas, the hydraulic engineering was neither unique nor typically Dutch. Instead, the projects resembled practices in other European colonies more closely than Dutch practices. The hydraulic engineering was therefore not the result of Dutch experience in water management, but rather the result of the environment of Essequibo and Demerara that forced the British, French and Dutch inhabitants to adapt to it.Show less
Just as many other towns in the Dutch Republic, Leiden had a flourishing book industry during the seventeenth and eighteenth centuries. Of a few of the Leiden printers, active in these centuries,...Show moreJust as many other towns in the Dutch Republic, Leiden had a flourishing book industry during the seventeenth and eighteenth centuries. Of a few of the Leiden printers, active in these centuries, inventories of their printing offices have survived, mainly as notarial documents. In this thesis, the different type faces and sizes of fourteen Leiden printing offices in the seventeenth and eighteenth centuries are analysed to give a better view of the Leiden book industry in this time.Show less
Research master thesis | Middle Eastern Studies (research) (MA)
open access
Of all the disasters that hit Ottoman cities, earthquakes and fires belonged to the most harmful. Throughout centuries, the capital city of the Ottoman Empire suffered numerous catastrophic city...Show moreOf all the disasters that hit Ottoman cities, earthquakes and fires belonged to the most harmful. Throughout centuries, the capital city of the Ottoman Empire suffered numerous catastrophic city fires, or conflagrations, not in the least because of its wooden architecture and narrow streets that made the city vulnerable to fires. Accidents and sometimes arson were the main causes for the conflagrations which, because of the wooden houses, the building density, and lack of proper prevention methods regularly resulted in major catastrophes which had profound impact on both the personal, social and economic life of the inhabitants of the capital city. According to European diplomats, fires were sometimes so powerful that they not only reshaped entire districts but also had major impact on the larger political and social constellation of a particular period in time. Arson sometimes in combination with plunder was a mechanism that was regularly used by groups, such as the Janissaries, in order to ventilate protest and put pressure on the authorities. The fires of Istanbul were thus sometimes more than mere accidents. This thesis analyses the conflagrations (city fires) of Istanbul, their causes and effects on the capital city throughout the 18th and 19th centuries, a turbulent period during which the state and Janissaries conflicted.Show less
This thesis examines the rituals of succession in 18th century Korea and China. Producing a suitable heir to inherit the throne was an imperative for royals in order to extend their dynasty....Show moreThis thesis examines the rituals of succession in 18th century Korea and China. Producing a suitable heir to inherit the throne was an imperative for royals in order to extend their dynasty. However, from the case studies examined in this thesis, it becomes clear that there were palpable tensions between the eldest prince and the emperor incumbent. In both cases the outcome of the conflicts was execution of the heir apparent himself. The central question then is how and why these perilous cracks in the royal relationship formed between ruler and heir apparent.Show less
Hoofdvraag: welke interne en externe factoren bepaalden het verloop bepaalden van de negotiaties van Ferrand Whaley Hudig tussen 1759 en 1797? Met interne factoren worden de kenmerken van het...Show moreHoofdvraag: welke interne en externe factoren bepaalden het verloop bepaalden van de negotiaties van Ferrand Whaley Hudig tussen 1759 en 1797? Met interne factoren worden de kenmerken van het negotiatiecontract zelf bedoeld. Externe factoren zijn de invloeden die buiten het contract vallen.Show less
Samenvatting. In deze scriptie wordt onderzoek gedaan naar ontwikkelingen in en de betekenis van veranderingen in 18e-eeuwse architectuur en architectuurschilderkunst in interieurs in Parijs. De...Show moreSamenvatting. In deze scriptie wordt onderzoek gedaan naar ontwikkelingen in en de betekenis van veranderingen in 18e-eeuwse architectuur en architectuurschilderkunst in interieurs in Parijs. De uitzonderlijke architectuurprojecten van Germain Boffrand en Victor Louis vormen de leidraad in een breder betoog over architectuur en ornament en de keuzevrijheid in het variëren in bouwelementen bij het interieur en exterieur van gebouwen na 1750. De nadrukkelijke gerichtheid van Franse architecten op Italiaanse bouwkunst gaf met de toename van kennis over de toepassing van vrije kunsten in Rome en Noord-Italië een nieuwe impuls aan de vormgeving van Parijse interieurs, waarbij artistieke opvattingen en politieke drijfveren hand in hand gingen. De Académie Française in Rome, waar talrijke Franse architecten en schilders hun professionaliteit vergrootten in jaren durende studies van klassieke bouwkunst en ornament, vervulde een belangrijke rol als ambassade voor de kunsten. Het hof van Lodewijk XV en de Académie Royale d’Architècture waren er goed vertegenwoordigd en het weerspiegelde de Franse wens aan Parijs ooit de allure van Rome te kunnen geven. De kunsten waren belangrijk voor de grandeur van de stad Parijs en behoud van de machtspositie van het hof, terwijl vrijwel gelijktijdig door het opkomend verlichtingsdenken de ontwikkeling van de stadsinrichting ter discussie stond bij een steeds beter geȉnformeerd publiek. De stroom van publicaties in de gedrukte pers en het beschikbaar komen van verzamelde prentdrukwerken waren daarbij cruciaal. Een avantgarde van architecten en kunstschilders nam het voortouw in de op de klassieke bouwkunst gebaseerde verandering in decoratie binnen gebouwen in Parijs, waarbij kleinschalige bouwprojecten zich nadrukkelijk leenden voor experimenten van architect en decorateur. De architect Louis en de schilders Charles Natoire en Gabriel Briard hadden tijdens hun verblijf in Rome zeker kennisgemaakt met Giambattista Piranesi, wiens atelier nabij de Académie Française gevestigd was. In diens gravures van de stad Rome is de fantasierijkdom zichtbaar welke zijn naam vestigde als pleitbezorger van de vrije inventie binnen de architectuur. In het late werk van de ornamentschilder Paolo Antonio Brunetti zijn elementen uit Piranesi’s prenten van fantastische architectuur duidelijk aanwezig. In Parijs werd halverwege de 18e eeuw heftig gedebatteerd onder architecten over nieuwe grootschalige architectuur voor de stad en kwam onder andere het door Jacques- Francois Blondel verdedigde traditionele bouwconcept ter discussie. In de luwte van dit debat werkten Boffrand en Louis aan enkele uitzonderlijke bouwprojecten, waarbij Franse architecten en figuratief-schilders samenwerkten met Italiaanse decorschilders in een poging een nieuw podium te verschaffen aan kunstenaars in het tijdens de Bourbon monarchie verwaarloosde kunstklimaat op het terrein van preservatie en bijeenhouden van collecties. De introductie van een toegankelijke kunstgalerij in het Romeinse Palazzo was waarschijnlijk ook opgemerkt door deze Franse kunstenaars en de door Boffrand en Louis in een unieke mise-en-scène gerealiseerde kapelschilderingen van de Chapelle des Enfants Trouvés en de Chapelle des ȃmes du Purgatoire kunnen worden gezien als een opmaat voor het tentoonstellen in een museale setting. De interesse voor deze ongewone interieurarchitectuur blijkt zowel uit essays van de hand van de architectuurcriticus Marc-Antoine 55 Laugier en tijdgenoten als uit artikelen in persberichten. Het illusionistisch effect van de muurschildering in de kapellen werd hooggewaardeerd. Het figuratieve werk van Natoire en Briard kwam ermee in het middelpunt van de belangstelling te staan. De bijdrage van Italiaanse ornamentschilders aan belangrijke architectuur in Parijs is erg onderbelicht gebleven in de kunsthistorische literatuur. Dit is allereerst het gevolg van de geringe belangstelling bij kunstkenners voor ornamentschilderkunst in interieurs bij architectuur, anderzijds het gevolg van de door Haussmann uitgevoerde grootschalige sloop van 17e- en 18e-eeuwse paleizen en panden in Parijs in de 19e eeuw, toen de waardering voor kunsthistorie als studie van belang werd. In deze scriptie wordt het werk van Paolo Antonio Brunetti en zijn vader in Parijs uitvoerig beschreven en in beeld gebracht voor zover het nog bestaat. De superieure wijze van de implementatie van het architecturale kader in geschilderde kapelinterieurs verraad de grote kennis en kunde die generaties Italiaanse ornamentschilders bezaten en die thans voornamelijk in Noord-Italië nog is aan te treffen. De door de ornamentschilders toegepaste trompe-l’oeil schildertechniek beschrijf ik vanaf het gepopulariseerde gebruik in luxueuze Parijse Hȏtels omstreeks 1730 tot aan de sobere decors in de kerkkapellen omstreeks 1760, waarbij de invloed van het classicisme op de muurschilderkunst geleidelijk meer zichtbaar wordt. De verandering in smaak en waardering voor ornamentschildering op wanden is een gevolg van de reeks aan ontwikkelingen die zich halverwege de 18e eeuw voltrokken. In deze scriptie wordt uitgaande van kunsthistorische literatuur en gedeeltelijk uit door directe observatie verkregen beeldmateriaal zeer uitvoerig ingegaan op het transitieproces dat plaatsvond; het juist exposeren van kunst vormde een belangrijke uitdaging voor architecten en beeldend kunstenaars. Het zoeken naar een nieuwe balans in decoraties van interieur en exterieur vond het meest succesvol plaats in het kleinschalige experiment van het tijdelijke samenwerkingsverband tussen architect en decorateur; een transitie in vormgeving en stijl volgde in een reactie op de overdaad aan Barokke architectuur en Rococo-elementen binnen stadspaleizen, in een herwaardering en gebruik van antieke architecturale elementen in het interieur én door innovaties in het tonen van Beeldende Kunst in beter publiekstoegankelijke ruimten. Het werk in Parijs van Paolo Brunetti en zijn vader Gaetano Brunetti is zo goed mogelijk in woord en beeld beschreven op basis van archiefmateriaal en foto’s van nog bestaande muurschilderkunst. Van verloren gegaan werk zijn er korte beschrijvingen die ingaan op de architecturale en sculpturale waarde van het wandillusionisme in met name het Château de Bellevue en het Hôtel de Soubise-Rohan. De schilderijen van dochters van Lodewijk XV van de hand van Adélaïde Labille–Guiard geven een indruk van vergelijkbare classicistische interieurs en vestigen de aandacht op de rol van matronage in de kunst. Als bewoners hadden vrouwen een grote invloed op de uitvoering van interieurdecoraties. In de luxueuze Hȏtels van Parijs convenieerde het wandillusionisme goed in het architecturaal kaderwerk van balkons, overlopen en trappenhuizen, waarbij de open-wand quadratuur werd toegepast. In de kapelschildering van de Sainte-Marguerite greep Brunetti terug op gesloten-wand quadratuur, die sinds Vitruvius’ diskwalificatie van het wandillusionisme in Pompeȉ, herondekt in 1745, niet meer zo succesvol was toegepast.Show less
This thesis concerns a new edition of the manuscript Recollections of a Few Days Spent in Holland in August 1826. This manuscript is preserved in the Special Collections of Leiden University...Show moreThis thesis concerns a new edition of the manuscript Recollections of a Few Days Spent in Holland in August 1826. This manuscript is preserved in the Special Collections of Leiden University Libraries (BPL 3204). It was written by the Englishman William Geary who, together with his sister Sophia, visited Holland for a week in 1826. Brother and sister embarked at Great Yarmouth and after a rather uncomfortable crossing their Dutch tour started in Rotterdam. In a short period of time they also visited The Hague, Amsterdam and a few small villages such as Scheveningen, Broek in Waterland and Katwijk. Geary really made an effort to make his journal entertaining for the reader, and he criticized the dullness and wordiness of many travelogues. Some sights such as the Huis ten Bosch palace and a workhouse in Amsterdam are described in detail, but he never loses himself in endless lists of facts. Here and there Geary even adds an amusing anecdote and he describes the Dutch customs and habits that strike him. In this edition the text of the original manuscript has been edited to enhance readability. A theoretical framework concerning editing has been included to account for the editorial choices that the editor has made. Additionally, a historical context and explanatory annotations are added to provide the reader with more tools to interpret the manuscript’s content.Show less
