Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen twee vormen van agressie, te weten proactieve en reactieve agressie. Reactieve agressie wordt gekarakteriseerd door impulsief, vijandig gedrag als...Show moreEr kan een onderscheid gemaakt worden tussen twee vormen van agressie, te weten proactieve en reactieve agressie. Reactieve agressie wordt gekarakteriseerd door impulsief, vijandig gedrag als reactie op een waargenomen dreiging. Proactieve agressie verwijst naar een weloverwogen soort van agressie, die men gebruikt om een bepaald doel te bereiken. Deze twee vormen van agressie verschillen op een verscheidenheid aan dimensies van elkaar. Het onderscheid leidt tot belangrijke ondervindingen omtrent het voorspellen van agressief gedrag en het ontwikkelen van gepaste interventies. In dit onderzoek wordt gekeken naar het verband tussen de mate van proactieve en reactieve agressie aan de ene kant en de mate van empathie en kwaliteit van taalvaardigheid (omgangs- en gespreksvaardigheden, het verkrijgen en verstrekken van informatie en het begrijpen, interpreteren en gebruiken van non-verbale uitingen) aan de andere kant, bij kinderen tussen de 10 en 14 jaar (N=41). Er kan geconcludeerd worden dat de mate van proactieve en reactieve agressie voorspeld wordt door de mate van empathie. Daarbij komt naar voren dat hoe meer empathie een kind vertoont, hoe minder reactieve agressie het kind gebruikt. Reactieve en proactieve agressie hangen echter niet samen met de kwaliteit van taalvaardigheid. Deze resultaten bieden perspectief voor vervolgonderzoek naar reactieve en proactieve agressie in relatie tot neurocognitieve en psychologische functies bij kinderen en jongeren, om zodoende het precieze effect van deze functies op reactieve en proactieve agressie vast te kunnen stellen. Vervolgonderzoek zal op deze manier leiden tot effectieve interventies die gericht zijn op het verminderen van agressie bij kinderen en jongeren.Show less