Aim. The aim of this research was to contribute to the necessary knowledge for preventive action in reducing the development of aggressive behavior. Currently, many trainings and interventions...Show moreAim. The aim of this research was to contribute to the necessary knowledge for preventive action in reducing the development of aggressive behavior. Currently, many trainings and interventions focus on dealing with aggressive behavior reactively. The literature discusses the origin of aggressive behavior and how it can be influenced by both biological and environmental factors. Increased insight into these factors might also allow for more preventive action. However, little is known about the risk factors that can influence the development of aggressive behavior, even though this knowledge is crucial for recognizing these signs and taking. Design. The data for this quantitative study comes from the Mother-Infant Neurodevelopment Study (MINDS). For the current study, 253 mother-child pairs participated. The participants completed several questionnaires for this study: the Cardiff Infant Contentiousness Scale (CICS), the Self-efficacy in the Nurturing Role Scale (SENR), and the Physical Aggression Scale for Early Childhood (PASEC). The questionnaires were about the precursors of aggressive behavior in the child, the mother's sense of parental competence, and the expression of aggressive behavior. Findings. To examine these factors, a multiple regression with interaction effects was conducted. Both the interaction effect and the individual factors were analyzed. It was found that there is no significant interaction effect. However, both the early signs of aggression and the sense of parental competence proved to be significant predictors separately for the development of aggressive behavior in the child. This suggests that if a child exhibits more early signs of aggressive behavior at a younger age (6 months old), the child is more likely to develop aggressive behavior at a later age (12 months). Additionally, this means that if a mother experiences a lower sense of parental competence when the child is younger (6 months old), it can also be a predictor for the development of aggressive behavior in the child. Conclusion. This study confirms that there are already risk factors visible at a young age that increase the likelihood of developing aggressive behavior. For this reason, it is essential to conduct more research on additional possible risk factors and how professionals in practice can identify these factors. Subsequently, interventions for these risk factors can also be explored to take preventive action in combating the development of aggressive behaviorShow less
Achtergrond: Uit onderzoek blijkt prevalentie van agressief gedrag onder de populatie met Autisme Spectrum Stoornissen (ASS) hoog. Doel: Huidige studie onderzoekt kenmerken van ASS in relatie tot...Show moreAchtergrond: Uit onderzoek blijkt prevalentie van agressief gedrag onder de populatie met Autisme Spectrum Stoornissen (ASS) hoog. Doel: Huidige studie onderzoekt kenmerken van ASS in relatie tot agressief gedrag. Methoden: Ouders van 45 Nederlandse kinderen in de leeftijd van 3 tot 6.3 jaar vulden een tweetal vragenlijsten in over hun kind. De steekproef bevatte 16% meisjes en 84% jongens. Kenmerken van ASS werden gemeten met de Social Responsiveness Scale. Agressief gedrag werd gemeten met de Child Behavior Checklist. Resultaten: Hoewel sociaal bewustzijn, sociale cognitie, sociale motivatie, sociale communicatie en autistische preoccupaties allen sterk positief samenhingen met agressief gedrag, bleek in huidig onderzoek sociale communicatie de enige significante voorspeller van agressief gedrag (R2=.38). Conclusie/discussie: Huidig onderzoek biedt een breed scala aan aanknopingspunten, dat kan leiden tot sterke toename in wetenschappelijke kennis en belangrijke bijdrage kan leveren aan praktijk en mogelijk wijze waarop interventie voor agressief gedrag in de toekomst wordt toegepast.Show less
Aggressive behaviour is relatively common in children and treatment is often difficult. Aggression in childhood is often a good predictor of for example delinquency, drug use or an unsuccessful...Show moreAggressive behaviour is relatively common in children and treatment is often difficult. Aggression in childhood is often a good predictor of for example delinquency, drug use or an unsuccessful school career. Therefore it is important to develop prevention methods and interventions to reduce aggression. In this study, the relation between executive functioning and aggression was researched. The aim of this study was to determine the effectiveness of the intervention ‘Minder Boos en Opstandig’. The research group consisted of 33 children that were participating in a larger sample group of the ‘Minder Boos en Opstandig’ intervention study. Aggression was measured with the Reactive Proactive Questionnaire and executive functioning were measured with the Delayed Frustration, the Sustained Attention Dots and the Behaviour Rating Inventory of Executive Functioning. Analyses were done with a paired samples t-test and Pearson’s correlation coefficients. The intervention had an effect on aggression. After the intervention, the children were less aggressive. The parents were of opinion that their children improved on executive functioning. No effect was found on the measured executive functioning of children. No relation was found between executive functioning and aggression. More research needs to be done to study the relation between aggression and executive functioning to gain more insight in this relation. A larger sample is also recommended. Finally, it is recommended to study the relationship between aggression and other constructs like empathy. Key words: aggression, executive functioning, children and ‘Minder Boos en Opstandig’.Show less
This study attempted to investigate the influence of frustration tolerance on the coping strategies of boys with disruptive behavior disorders (DBD). The participants were recruited in regular and...Show moreThis study attempted to investigate the influence of frustration tolerance on the coping strategies of boys with disruptive behavior disorders (DBD). The participants were recruited in regular and special primary schools in the Netherlands. Forty-one children with DBD were compared with a control group of thirty-eight children. The frustration tolerance is measured by using the 'Amsterdamse Neuropsychologische Taken; Delay Frustration' (ANT-DF). The coping strategy is measured by using questionnaires. To determine the emotion regulation, the 'Cognitive Emotion Regulation Questionnaire' (CERQ) is used. The coping strategies are analyzed by using the 'Behavioral Anger Response Questionnaire' (BARQ). Results show that boys with DBD do not differ in frustration tolerance compare to the control group. The effect of negative feedback results in more frustration for both groups. There is a difference between the DBD and control group in using the strategies 'avoidance' and 'diffusion'. Boys with DBD use less often these strategies compared with the control group. In addition, they do not avoid the stress situation but seek more often confrontation. Also, they focus on their anger. The DBD group is split into boys with a low frustration tolerance and boys with a high frustration tolerance because there was no difference between the DBD group and the control group. Of all strategies, DBD boys with a low frustration tolerance only use less often an avoidance coping strategy compared with the control group. Based on this study, it can be concluded that boys with DBD use other coping strategies compared with the control group. Specially boys with a low frustration tolerance, avoid stress situations less often and seek confrontation.Show less
Achtergrond: In dit onderzoek werd gekeken naar kinderen met agressieproblematiek. Agressie is geassocieerd met minder empathisch vermogen of het hebben van psychopathische trekken. Uit...Show moreAchtergrond: In dit onderzoek werd gekeken naar kinderen met agressieproblematiek. Agressie is geassocieerd met minder empathisch vermogen of het hebben van psychopathische trekken. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat kinderen met agressieproblematiek meer psychopathische trekken kunnen hebben en minder empathisch kunnen zijn. Er werd aan de hand van eerdere onderzoeken verwacht dat meer agressieve kinderen hoger scoren voor psychopathische trekken en lager scoren voor empathisch vermogen. Methode: In dit onderzoek werden 103 kinderen onderzocht. De vragenlijsten die in dit onderzoek aan bod kwamen zijn: de ‘Antisocial Processing Screening Device-Parent Form’ (APSD-PF) om psychopathische trekken te meten, de ‘Basic EmpathyScale’ (BES) voor empathie en de ‘Instrument for Reactive and ProacticveAgression’(IRPA) voor agressie. Resultaten: Zoals verwacht werd in dit onderzoek een significante negatieve correlatie gevonden tussen totale empathie scores en agressie(r(101) = -.240, p = .016). Er werd ook een significante positieve correlatie gevonden tussen psychopathische trekken en proactieve agressie (r(101) = .548, p< .001). Er werd echter geen significante correlatie gevonden tussen psychopathische trekken en reactieve agressie. Uit de multipele regressie is gebleken dat de mate van impulsiviteit, de mate van agressie bij kinderen voorspelt(β = .430, t(73) = 3.52, p = .001). Discussie: De gevonden resultaten kwamen overeen met eerdere onderzoeken. Zoals verwacht kon op basis van de resultaten geconcludeerd worden dat kinderen met agressie problematiek een hogere mate van psychopathische trekken vertonen en minder empathisch vermogen hebben.Show less
Agressie is een actueel probleem onder kinderen en jongeren. Onderzoek naar de factoren die hierop van invloed zijn staat erg in de belangstelling en is zich recent steeds meer op de samenhang...Show moreAgressie is een actueel probleem onder kinderen en jongeren. Onderzoek naar de factoren die hierop van invloed zijn staat erg in de belangstelling en is zich recent steeds meer op de samenhang tussen executieve functies en agressie gaan richten. Huidig onderzoek richt zich op de vraag: ‘In hoeverre bestaat er een samenhang tussen tekorten in de executieve functies en het vertonen van agressie door kinderen in de leeftijd van 8-12 jaar?’ In dit onderzoek participeerden 18 hoog agressieve jongens in de onderzoeksgroep en 20 jongens zonder agressieproblematiek in de controlegroep in de leeftijd van 8 tot 12 jaar. De executieve functies zijn gemeten met de Amsterdamse Neuropsychologische Taken (ANT) en de Dierentuintaak van de Behavioural Assessment of the Dysexecutive Syndrome (BADS). Leeftijd bleek significant samen te hangen met werkgeheugen, inhibitie en visuele volgehouden aandacht. Uit de T-toets en Anova kwam naar voren dat de agressieve jongens een betere visuele volgehouden aandacht hebben dan de jongens uit de controlegroep. De jongens uit de controlegroep bezitten een beter werkgeheugen dan de agressieve jongens. Voor inhibitie, cognitieve flexibiliteit en planning werden geen significante verschillen gevonden tussen de groepen. Geconcludeerd kan worden dat dit onderzoek enkele bewijzen levert voor een relatie tussen executieve functies en agressie. De invloed van leeftijd bleek aanzienlijk op deze relatie wat wil zeggen dat hoe ouder het kind is hoe beter ook de prestatie op de gemeten executieve functies. Dit kan verklaard worden door de ontwikkeling van executieve functies. Deze beginnen zich te ontwikkelen in de kindertijd en ontwikkelen zich door tot de adolescentie. Aannemelijk is dat de executieve functies van de jongens in de leeftijd van 8 jaar in mindere mate zijn ontwikkeld dan de executieve functies van de jongens in de leeftijd van 12 jaar.Show less
Verschillende wetenschappelijke studies tonen een relatie aan tussen zwakke taalvaardigheden en verhoogd agressief gedrag. Er is echter nog geen onderzoek gedaan naar het niveau van taalvaardigheid...Show moreVerschillende wetenschappelijke studies tonen een relatie aan tussen zwakke taalvaardigheden en verhoogd agressief gedrag. Er is echter nog geen onderzoek gedaan naar het niveau van taalvaardigheid van jongens in de leeftijd van acht tot en met twaalf jaar met een disruptieve gedragsstoornis (DG). Dit onderzoek analyseert of jongens met DG verbaal zwakker zijn dan jongens zonder DG en daarom baat zouden hebben bij taalinterventies om hun probleemgedrag te verminderen. Zowel de DG-groep als de controlegroep bestond uit 34 jongens. Zij waren tussen de acht en twaalf jaar oud. Het agressieniveau in beide groepen werd gecontroleerd met de subschaal 'Agressief gedrag' van de Child Behavior Checklist 6-18. Verder werden de subtests 'Begrippen en aanwijzingen volgen', 'Zinnen formuleren' en 'Woordassociaties' van de Clinical Evaluation of Language Fundamentals 4-NL gebruikt om respectievelijk taalbegrip, taalproductie en verbale vloeiendheid te meten. De subtest ‘Woordkennis’ van de Wechsler Intelligence Scale for Children III-NL werd gebruikt om woordenschat te meten. De resultaten toonden geen verschil in niveau van taalbegrip, taalproductie, verbale vloeiendheid en woordenschat tussen de jongens met DG en zonder DG. Er is dus geen verband gevonden tussen taal en agressie. Wellicht waren er mediërende of modererende factoren die de resultaten hebben beïnvloed. Limitaties van deze studie waren dat de participanten alleen Noord- en Zuid- Holland vertegenwoordigden, de steekproeven klein waren, de ouders in de controlegroep hoger opgeleid waren, de leeftijdscategorie beperkt was en bijna de helft van de kinderen met DG in een eenoudergezin woonde.Show less
Verschillende studies naar voorspellers van agressie hebben verschillende resultaten opgeleverd. Om dit te verbeteren is agressie onderverdeeld in reactieve en proactieve agressie. Reactieve...Show moreVerschillende studies naar voorspellers van agressie hebben verschillende resultaten opgeleverd. Om dit te verbeteren is agressie onderverdeeld in reactieve en proactieve agressie. Reactieve agressie is een reactie op waargenomen frustratie, en proactieve agressie is een middel om een doel te behalen. In dit onderzoek werd het verband met het executief functioneren onderzocht, opgedeeld in verschillende executieve vaardigheden. De steekproef bestond uit 373 jongens die op het VMBO zitten en hun ouders. De jongens hebben de Reactive Proactive Questionnaire (RPQ) ingevuld, een vragenlijst naar gedragingen indicatief voor reactieve en proactieve agressie. De ouders hebben de BRIEF ingevuld, een vragenlijst naar het executief functioneren van hun zoon. Hieruit komen acht executieve vaardigheden en twee indexscores. De belangrijkste conclusie van dit onderzoek is dat onderzoek naar agressie en executief functioneren de onderverdelingen in reactieve en proactieve agressie en de verschillende executieve vaardigheden moet hanteren, om een zo goed mogelijk inzicht te krijgen in de invloed die het executief functioneren speelt bij de mate van agressie die kinderen en jongeren vertonen. Jongens die veel reactieve agressie vertonen, hebben moeite hun emoties en gedrag te reguleren, en zijn ze cognitief flexibel. Jongens die veel proactieve agressie vertonen, hebben een slechte inhibitie en moeite met plannen en organiseren, daarentegen zijn ze in staat tot een goede gedragsevaluatie. Toekomstig onderzoek kan ook een aandachtsmeting doen en onderzoek doen onder verschillende bevolkingsgroepen, zoals meisjes en jongere kinderen.Show less
In dit onderzoek is het accuraat herkennen van emoties onderzocht onder kinderen met en zonder agressieproblematiek. Binnen dit onderzoek is gekeken naar groepsverschillen, de samenhang tussen...Show moreIn dit onderzoek is het accuraat herkennen van emoties onderzocht onder kinderen met en zonder agressieproblematiek. Binnen dit onderzoek is gekeken naar groepsverschillen, de samenhang tussen leeftijd en emotieherkenning en de rol van intelligentie. Door het verkrijgen van meer inzicht in dit onderzoeksgebied kunnen gespecificeerde interventies en behandelingen in een vroeg stadium worden ingezet. De steekproef bestond uit 42 jongens van 7 t/m 12 jaar, waarvan 24 in de agressiegroep (M = 9.83, SD = 1.5) en 18 in de controlegroep (M = 9.06, SD = 1.16). De Facial Emotion Recognition taak (FER) werd gebruikt voor het onderzoeken van emotieherkenning en twee subtaken van Wechsler Intelligence Scale for Children (WISC-III) voor het berekenen van een intelligentieschatting. Uit de resultaten bleek dat de agressiegroep, tegen de verwachtingen in, significant hoger scoorde op het accuraat herkennen van blijdschap en verdriet. Leeftijd hing in beide groepen niet samen met het emotieherkenning. Intelligentie bleek in de controlegroep te co variëren met het accuraat herkennen van blije gezichtsexpressies. Een verklaring voor de belangrijkste resultaten is dat de agressiegroep mogelijk een vorm van agressie vertoont waarbij sprake is van een hoger niveau van sociale vaardigheden. De belangrijkste implicatie is dat er rekening gehouden kan worden met het stagneren van agressieve kinderen op een andere fase binnen het sociale informatieverwerkingsproces dan emotieherkenning. Aanbevelingen voor vervolgonderzoek zijn het onderzoeken van verschillende soorten agressie, een grotere steekproef en het gebruik van meetinstrumenten die meerdere fases in het proces van sociale informatieverwerking meten, zodat het proces rondom emotieherkenning van kinderen met agressie beter in kaart kan worden gebracht.Show less
Agressie en externaliserend probleemgedrag onder kinderen wordt in toenemende mate gezien als een maatschappelijk probleem. De rol van sociale cognitie bij deze probleemgedragingen krijgt steeds...Show moreAgressie en externaliserend probleemgedrag onder kinderen wordt in toenemende mate gezien als een maatschappelijk probleem. De rol van sociale cognitie bij deze probleemgedragingen krijgt steeds meer aandacht. Dit onderzoek richt zich op de sociaal cognitieve vaardigheden en onderzoekt in hoeverre de sociaal cognitieve vaardigheden tussen kinderen die een hoge mate van agressie en externaliserend probleemgedrag vertonen, afwijkt van kinderen die dit niet vertonen. Daarnaast wordt er gekeken naar het verband tussen sociaal cognitieve vaardigheden en kindkenmerken. De steekproef bestaat uit 32 jongens tussen de 7 en 14 jaar oud. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van de Child Behavior Checklist, Wechsler Intelligence Scale for Children en de Sociaal Cognitieve Vaardigheden Test. Er is gebleken dat de sociaal cognitieve vaardigheden van kinderen die een hoge mate van agressie en externaliserend probleemgedrag vertonen en kinderen die dit niet vertonen gemiddeld ontwikkeld zijn. Daarnaast is gebleken dat er een positief verband bestaat tussen diverse sociaal cognitieve vaardigheden en agressie en externaliserend probleemgedrag indien er werd gecontroleerd op intelligentie. Tevens bleek er een verband te bestaan tussen meerdere sociaal cognitieve vaardigheden en intelligentie en leeftijd van het kind. Verklaringen voor de opvallende resultaten worden besproken. Geconcludeerd kan worden dat er zowel overeenkomsten als verschillen zichtbaar zijn in de sociaal cognitieve vaardigheden van kinderen die variëren in de mate van agressief en externaliserend probleemgedrag. En dat intelligentie samenhangt met meer complexe sociaal cognitieve vaardigheden. Deze uitkomsten dragen bij aan de kennis over het verband tussen sociaal cognitieve vaardigheden en agressief en externaliserend probleemgedrag en bieden informatie voor het ontwikkelen van effectieve preventie- en interventieprogramma’s voor kinderen die een hoge mate van agressie en externaliserend probleemgedrag vertonen.Show less
Dit onderzoek richt zich op de vraag: In welke mate is de programma-integriteit van belang voor de effectiviteit van EQUIP op leerlingen van reboundvoorzieningen in Den Haag en in welke mate speelt...Show moreDit onderzoek richt zich op de vraag: In welke mate is de programma-integriteit van belang voor de effectiviteit van EQUIP op leerlingen van reboundvoorzieningen in Den Haag en in welke mate speelt agressie hierbij een rol? Drie reboundvoorzieningen in Den Haag hebben deelgenomen aan het onderzoek. Er zijn bij 50 leerlingen voor- en nametingen afgenomen met behulp van de Hoe-Ik-Denk Vragenlijst (HID), Strenghts and Difficulties Questionaire (SDQ) en de RePro, een vragenlijst die reactieve en proactieve agressie meet. Van deze leerlingen is 76 procent man en de gemiddelde leeftijd is 13 jaar. Uit dit onderzoek blijkt dat de leerlingen na verblijf op de rebound positieve veranderingen hebben doorgemaakt met betrekking tot cognitieve vertekeningen, open gedrag en externaliserende gedragsproblemen. Daarbij blijkt agressie of vormen van agressie geen rol te spelen. De vooruitgang is bij alle rebounds even groot, het effect is klein tot middelgroot. Dit onderzoek maakt zichtbaar dat reboundvoorzieningen wel degelijk voor positieve gedragsveranderingen zorgen. Dat agressie hierbij geen rol speelt, doet vermoeden dat EQUIP wellicht ook geschikt kan zijn voor reguliere scholen. Er is geen verschil gevonden in programma-integriteit tussen de drie rebounds. De positieve veranderingen zijn echter niet uitsluitend toe te wijzen aan EQUIP en vragen om verder onderzoek.Show less
