Nederlandse troepen zetten in voormalig Nederlands-Indië veelvuldig brand als wapen in, onder andere tijdens de Atjehoorlog en de dekolonisatieoorlog. In deze scriptie wordt in een diachrone...Show moreNederlandse troepen zetten in voormalig Nederlands-Indië veelvuldig brand als wapen in, onder andere tijdens de Atjehoorlog en de dekolonisatieoorlog. In deze scriptie wordt in een diachrone vergelijking geanalyseerd welke motieven militairen in hun egodocumenten opvoerden voor de inzet van brand. Vervolgens zal worden onderzocht of en hoe deze motieven zich laten duiden binnen een bepaald raamwerk, bijvoorbeeld binnen de environcide-these van historicus Emmanuel Kreike, of binnen militair-strategische kaders. Zo beoogt deze scriptie niet alleen inzicht te bieden in de vraag of er sprake was van continuïteit dan wel verandering wat betreft de inzet van brand als wapen in voormalig Nederlands-Indië, maar ook in de vraag of en hoe de opgevoerde motieven zich laten categoriseren.Show less
In de tweede helft van de negentiende eeuw brak een periode aan die de geschiedenisboeken in is gegaan als de tijd van het Modern Imperialisme. De grote Europese mogendheden breidden hun overzeese...Show moreIn de tweede helft van de negentiende eeuw brak een periode aan die de geschiedenisboeken in is gegaan als de tijd van het Modern Imperialisme. De grote Europese mogendheden breidden hun overzeese imperia uit en wisten koloniale systemen op te zetten in Afrika en Azië. De kolonisatoren namen de macht in handen en drongen hun cultuur op aan de lokale bevolking, iets wat niet zelden leidde tot verzet. Ook Nederland en Duitsland, twee van de koloniale machthebbers, kregen hier op verschillende momenten mee te maken. Duitsland werd in 1904 opgeschud door een opstand van de inheemse bevolking in zijn kolonie Duits Zuidwest-Afrika (Deutsch-Südwestafrika). Nederland begon in 1873 een oorlog in Atjeh om de regio te ‘pacificeren’ en onder Nederlandse controle te brengen, wat leidde tot sterk lokaal verzet. Hoewel deze conflicten op het eerste oog misschien weinig overeenkomsten vertonen, is er toch zeker één significante gemene deler: in beide koloniale oorlogen is het geweld volledig geëscaleerd. Dit onderzoek staat in het teken van een vergelijking tussen beide. Eén type bron neemt een centrale plaats in, namelijk het militaire egodocument. Enkele militairen die vochten in een van deze conflicten hebben geschreven over hun ervaringen aldaar. Wat hadden zij te melden over de aard van het toegepaste geweld? Heiligt het doel de middelen?Show less
Gedurende de Atjehoorlog (1873-1914) hebben Nederlandse zeestrijdkrachten twintig jaar lang (1873-1893) de kusten van Atjeh geblokkeerd met als doel oorlogscontrabande te onderscheppen. Reeds...Show moreGedurende de Atjehoorlog (1873-1914) hebben Nederlandse zeestrijdkrachten twintig jaar lang (1873-1893) de kusten van Atjeh geblokkeerd met als doel oorlogscontrabande te onderscheppen. Reeds tijdens de blokkadejaren was er grote kritiek op de effectiviteit van deze blokkades. Toch bleven de opeenvolgende gouverneurs-generaal aan deze tactiek vasthouden. In deze scriptie is onderzocht waarom de gouverneurs-generaal ondanks al deze kritiek bleven vasthouden aan het middel blokkade, terwijl tegelijkertijd een oordeel over de effectiviteit van de blokkades is geveld.Show less
Deze scriptie gaat over het verloop van de Eerste Atjeh-expeditie. Aan de hand van de enquête hierover worden de gebeurtenissen beschreven en bepaald waardoor de expeditie werd verloren.
