This research aimed to investigate whether food choices can be affected by placebo suggestions and the role of body image satisfaction and Body Mass Index (BMI) in this placebo effect. This study...Show moreThis research aimed to investigate whether food choices can be affected by placebo suggestions and the role of body image satisfaction and Body Mass Index (BMI) in this placebo effect. This study involved 22 participants aged 18-35. In the placebo group, participants received suggestions that a vagus nerve stimulation will decrease their hunger, while the control group received no suggestions. The vagus nerve stimulation was a sham procedure and did not stimulate the nerve. Participants' BMI was calculated followed by measuring body image satisfaction by completing the Body Self Image Questionnaire (BSIQ). Hunger was measured at baseline and post-suggestions. Additionally, food choice was measured with a computer task, in which participants had to choose between healthy and unhealthy food items. The statistical analysis showed no significant differences between the placebo and control groups for food choice (p = 0.56), baseline hunger (p = 0.69), and hunger post suggestions (p = 0.96). Additionally, hunger did not predict healthy food choice (p = 0.89) and body image (p = 0.77) and BMI (p = 0.32) did not moderate the effect of the suggestions on food choice. These results indicate that short suggestions might not be enough to affect hunger and food choices. The lack of effect found might be due to a small sample size and future research should include larger samples and longitudinal research design. Understanding the role of expectations and placebo effects in hunger, can in the future help develop strategies to promote healthier eating.Show less
Dit onderzoek gaat na of er een verband is tussen BMI en de predispositie voor psychopathologie. Die samenhang zou gemedieerd worden door het waargenomen gevoel van veiligheid. Eén recent...Show moreDit onderzoek gaat na of er een verband is tussen BMI en de predispositie voor psychopathologie. Die samenhang zou gemedieerd worden door het waargenomen gevoel van veiligheid. Eén recent wetenschappelijk artikel stelt dat obesitas een onbewuste stressor is, wat resulteert in een lager gevoel van waargenomen veiligheid: een minder fit lichaam zou de stressrespons aanwakkeren. Daarnaast ondersteunen onderzoeken het verband tussen obesitas en depressie. De huidige onderzoekspopulatie is niet-klinisch en géén extreme gevallen van BMI zijn bekend. Dit huidige onderzoek onderscheidt zich daardoor van andere onderzoeken, omdat er hier wordt gesproken van een predispositie. 86 participanten zijn geanalyseerd. Hierbij zijn de BMI, het waargenomen gevoel van veiligheid (m.b.v. de NPSS) en de zelf-gerapporteerde mate van Depressieve-, Angst- en Stress-symptomen (m.b.v. de DASS-42) in kaart gebracht. Dit onderzoek heeft deel uitgemaakt van een groter geheel. Participanten die hebben deelgenomen dienden één week ademhalingsoefeningen te verrichten en vragenlijsten te voltooien, zodat de invloed op waargenomen stress duidelijk werd. De eerste hypothese stelde dat indien je BMI hoger is, er sprake is van een lager gevoel van waargenomen veiligheid. De tweede hypothese stelde dat een lager gevoel van waargenomen veiligheid correspondeert met een toename van DASS-symptomen. Dat zou fungeren als een predispositie voor psychopathologie. De analyses tonen een sterk verband aan. Wij kunnen concluderen dat de invloed van BMI op de predispositie voor psychopathologie geheel via het waargenomen gevoel van veiligheid verloopt. Vervolgonderzoek zou de lichamelijke mobilisatie kunnen uitvragen, omdat een hogere BMI niet hoeft te betekenen dat een lichaam minder fit is.Show less
Background: Previous studies found that patients with anorexia nervosa (AN) perform worse on executive functioning (EF) compared to healthy controls (HC’s). EF plays an important role in the...Show moreBackground: Previous studies found that patients with anorexia nervosa (AN) perform worse on executive functioning (EF) compared to healthy controls (HC’s). EF plays an important role in the regulation of behaviour in daily life. EF impairment can therefore lead to problems with functioning in daily life. Aims: The aim of this study was to investigate whether there is a difference between AN patients and HC’s in EF. In addition, it was investigated whether there is a correlation between EF, eating habits and BMI-SDS. The final aim of this study was to investigate whether EF improves in patients with AN after a one-year follow-up. In each case, the total EF scores and the scores on the 12 subscales of EF were examined. Methods: The study population consisted of 126 girls aged 12-22 years (M= 18.42; SD=2.35), 57 girls belonged to the AN group and 69 to the HC group (M age AN=17.98; M age HC= 18.84). The participants completed the Behaviour Rating Inventory of Executive Function (BRIEF), the Eating Disorder Examination (EDE) and the Body Mass Index (BMI) was calculated for the baseline measurements and for the follow-up one year later. Several independentsamples t-tests, linear regression analyses and a linear mixed model analysis were performed as analyses for the results. Results: No differences were found between the AN group and the HC’s with regard to total score of EF, but the AN group did show significantly lower flexibility (p< .001), emotion regulation (p< .001) and taking initiative (p= .001) compared to the HC. However, the AN group did report significantly more orderliness and neatness (p< .001) than the HC. BMISDS and eating habits were not associated with the total score of EF, even after adjusting for the confounders depression and age of onset. The subscales taking initiative (p= .029, inhibition (p= .006) and working memory (p= .010) turned out to be negatively associated with BMI-SDS and eating habits. Finally, there appeared to be no significant change in the total score of EF between the baseline measurement and the follow-up after one year for patients with AN. No significant change was found for the subscales either. Conclusion: AN patients showed impairment on certain subscales of EF, but the overall EF score was not different from the HC’s. The impairment found in subscales of EF did not change from baseline measurement after one year of follow-up. However, the participants in this study were all diagnosed with AN less than a year ago. Further research with a longer follow-up time is needed to find out whether this conclusion is the same for patients with chronic AN or patients who have recovered.Show less
In deze studie is onderzoek gedaan naar de effecten van afgeleid eten op de gezondheid. Hierbij is gekeken naar twee vormen van afleiding, digitale en analoge afleiding gedurende vier de...Show moreIn deze studie is onderzoek gedaan naar de effecten van afgeleid eten op de gezondheid. Hierbij is gekeken naar twee vormen van afleiding, digitale en analoge afleiding gedurende vier de eetmomenten: ontbijt, lunch, snack en avondeten, en of deze invloed hebben op de gezondheidsindicator BMI (Body Mass Index). Daarnaast is het type afleiding, digitaal of analoog, bij deze vier eetmomenten getoetst om te kijken welke als meer afleidend wordt ervaren. Uit de studie, die uitgevoerd is met 134 deelnemers, blijkt dat digitale en analoge afleiding geen effect hadden op de BMI. Bij het kijken naar welk type afleiding het meeste afleidt kwam digitale afleiding naar voren. Digitale afleiding wordt als meer afleidend ervaren.Show less
In young children obesity prevalence has increased over the last few decates (World Health Organisation (WHO), 2017; Hurley, Cross, & Hughes, 2011). It is therefore important to understand the...Show moreIn young children obesity prevalence has increased over the last few decates (World Health Organisation (WHO), 2017; Hurley, Cross, & Hughes, 2011). It is therefore important to understand the factors that influence food intake of young children to prevent obesity at a young age. In this research we have looked at one factor that might influence childs food intake: the responsive reaction to stop feeding when the child feels full (after the first few times of eating solid food, between 4 to 6 months old) and its relationship with the childs BMI (at the age of two). It is hypothesised that if the mother is less responsive towards the cues of satiety of the child, the childs own satiety recognition will develop poorly, leading the child to over-eat and therefore increasing the risk of a high BMI. We compare observed responsive reactions (Responsiveness to feeding cues scale, Hodges et al., 2013) with self-reported reactions (Infant Feeding Style Questionnaire, Birch et al., 2001) to explain why researchers in earlier studies failed to find a clear relationship between responsive reactions and the BMI. Other factors that influence BMI, namely the temperament of the child and the education level of the mother, are taken into account. No relationships were found between the two types of measuring instruments of responsiveness, between the responsiveness and the BMI of the child and between the satiety recognition of the child and the BMI of the child, but there is a relationship between temperament of the child and the BMI of the child. Further research is necessary to understand how responsiveness relates to obesity in combination with other obesity risk factors and protective factors.Show less
Eerder onderzoek laat zien dat slaapduur bij adolescenten negatief samenhangt met internaliserend en externaliserend probleemgedrag. In huidig onderzoek wordt bekeken of Body Mass Index (BMI) een...Show moreEerder onderzoek laat zien dat slaapduur bij adolescenten negatief samenhangt met internaliserend en externaliserend probleemgedrag. In huidig onderzoek wordt bekeken of Body Mass Index (BMI) een mediërende rol speelt in de relatie tussen slaapduur en probleemgedrag, waarbij wordt verwacht dat slaapduur negatief samenhangt met BMI en dat BMI positief samenhangt met internaliserend en externaliserend probleemgedrag. Huidig onderzoek vindt plaats in Pune in India, omdat in niet-westerse landen mogelijk een andere relatie wordt gevonden. Huidig onderzoek is gedaan bij 121 jongens en 65 meisjes met een hoog sociaaleconomische in de leeftijd van 10 tot 14 jaar (M = 12.27, SD = 1.10). Resultaten van huidig onderzoek geven aan dat slaapduur niet direct samenhangt met internaliserend en externaliserend probleemgedrag. Verder is er een significant negatieve relatie gevonden tussen slaapduur en BMI en een significant positieve relatie gevonden tussen BMI en internaliserend probleemgedrag. Dit geeft aan dat slaapduur indirect samenhangt met internaliserend probleemgedrag.Show less
Het doel van dit onderzoek was de samenhang tussen de SES van gezinnen in India en de BMI van hun kinderen te onderzoeken en te onderzoeken in hoeverre deze samenhang werd gemedieerd door de...Show moreHet doel van dit onderzoek was de samenhang tussen de SES van gezinnen in India en de BMI van hun kinderen te onderzoeken en te onderzoeken in hoeverre deze samenhang werd gemedieerd door de hoeveelheid maaltijden en reistijd van de kinderen. Daarnaast werd SES ook getoetst als moderator tussen reistijd en BMI. Er deden 284 leerlingen mee van zes verschillende scholen uit de stad Pune in India. In de hoge SES groep zaten 186 kinderen, waarvan 121 jongens en 65 meisjes. In de lage SES groep zaten 98 kinderen, waarvan 40 jongens en 58 meisjes. De gemiddelde leeftijd van de hoge SES groep was 12.27 jaar (SD =1.10) en de gemiddelde leeftijd van de lage SES groep was 12.56 jaar (SD = 1.28). Reistijd en hoeveelheid maaltijden werden gemeten door middel van interviews over de dagbesteding van de kinderen. De BMI werd berekend aan de hand van de opgemeten lengte en het gewicht. Uit de analyses is gebleken dat SES en BMI significant met elkaar samenhangen. Verder hangt SES ook significant samen met de hoeveelheid maaltijden, maar de hoeveelheid maaltijden is geen mediator. Daarnaast is gebleken dat SES en reistijd niet significant samenhangen. Wel is er sprake van een samenhang van SES en reistijd op BMI. SES is geen moderator bij de samenhang van reistijd en BMI. SES is binnen dit onderzoek de beste voorspeller voor het hebben van ondergewicht. Vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op de hoeveelheid calorieën die de kinderen binnen krijgen en op welke manier de kinderen reizen.Show less
In het huidige onderzoek werd gekeken naar de samenhang tussen sport en gevoel van eigenwaarde en sport en depressie. Er werd ook gekeken of BMI een mediërend effect had op de verbanden tussen...Show moreIn het huidige onderzoek werd gekeken naar de samenhang tussen sport en gevoel van eigenwaarde en sport en depressie. Er werd ook gekeken of BMI een mediërend effect had op de verbanden tussen sport en gevoel van eigenwaarde en depressie. Verwacht werd dat sport positief zou samenhangen met gevoel van eigenwaarde en negatief met depressie, met BMI als mogelijke mediator. In totaal was er data beschikbaar van 293 kinderen uit Pune, India. Voor de huidige scriptie zijn 191 participanten met een hoge SES gebruikt. Er waren 121 jongens en 65 meisjes, van vijf kinderen was het geslacht niet bekend. De oudste participant was veertien jaar en de jongste participant was tien jaar. De participanten hebben driemaal in dagboekvorm de dag ervoor zo expliciet mogelijk beschreven. BMI is gemeten met de hiervoor ontworpen methode lengte/gewicht2, depressie met de SDQ en gevoel van eigenwaarde met de Rosenberg Self-Esteem Scale. Hoeveel de kinderen aan sport deden is gemeten aan de hand van data verkregen uit de interviews. De data is door studenten van de Universiteit Leiden gecodeerd. Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt echter dat er geen significante verbanden bestaan tussen sport, gevoel van eigenwaarde en depressie bij kinderen in India. BMI had ook geen mediërend effect. Wellicht sporten de kinderen in India te weinig om positieve effecten van het sporten te ervaren. Of er heerst een ander ‘ideaalbeeld’ in India waardoor eer minder nadruk wordt gelegd op het ‘dun zijn’.Show less
In dit onderzoek is er gekeken of er een samenhang is tussen de totale slaapduur en externaliserende of internaliserende problemen en of deze samenhang gemedieerd wordt door de Body Mass Index (BMI...Show moreIn dit onderzoek is er gekeken of er een samenhang is tussen de totale slaapduur en externaliserende of internaliserende problemen en of deze samenhang gemedieerd wordt door de Body Mass Index (BMI). De hypotheses waren dat een kortere slaapduur gerelateerd is aan meer internaliserende en externaliserende problemen, dat een kortere slaapduur gerelateerd is aan een hogere BMI en tot slot dat een hogere BMI gepaard gaat met meer internaliserende en externaliserende problemen. Er deden 191 participanten (121 jongens en 65 meisjes en 5 onbekend)met een hoge sociaal-economische status (SES) in de leeftijd van 10 tot 14 jaar uit India aan het onderzoek mee. Door middel van dagboekinterviews is nagegaan hoeveel uur de kinderen sliepen. De Strength and Difficulties Questionnaire (SDQ) geeft inzicht in de internaliserende en externaliserende problemen en door middel van zelf gerapporteerde data is de BMI berekend. Uit het onderzoek blijkt dat een kortere slaapduur niet gerelateerd is aan meer internaliserende en externaliserende problemen. Conform de hypothese blijkt dat er een negatieve samenhang bestaat tussen BMI en slaapduur, waarbij een langere slaapduur samengaat met een lagere BMI. Tot slot blijkt dat een hogere BMI samengaat met meer internaliserende, maar niet met meer externaliserende problemen. Vervolgonderzoek dient zich te richten op een longitudinaal design, een ander meetinstrument dan de SDQ en op BMI op basis van gemeten data in plaats van zelf gerapporteerde data. In de toekomst zou een interventie verkend kunnen worden om de slaapduur te verlengen, waardoor de BMI mogelijk omlaag gaat, waardoor internaliserende problemen wellicht verminderen.Show less
Onder kinderen is er wereldwijd steeds meer sprake van overgewicht. Deze stijging is ook in India waar te nemen. Het doel van dit onderzoek is analyseren of actieve en passieve tijdsbesteding...Show moreOnder kinderen is er wereldwijd steeds meer sprake van overgewicht. Deze stijging is ook in India waar te nemen. Het doel van dit onderzoek is analyseren of actieve en passieve tijdsbesteding mediatoren zijn in het verband tussen de sociaaleconomische status (SES) en de Body Mass Index (BMI) bij schoolgaande kinderen in India. De steekproef bestaat uit 293 kinderen tussen de 10 en 14 jaar (M=12.38, SD=1.169) uit Pune (India). Het gaat om 161 jongens en 123 meisjes, van de overige 9 kinderen is het geslacht onbekend. Gegevens betreffende BMI zijn verzameld door middel van een zelfrapportage van BMI, gegevens over tijdsbesteding aan de hand van een dagboek dat tijdens interviews werd ingevuld en de SES is vastgesteld op basis van de soort school. De uitkomsten van dit onderzoek laten zien dat actieve tijdsbesteding geen mediator is en dat passieve tijdsbesteding een partiële mediator is voor het verband tussen SES en BMI. Preventie van overgewicht moet zich dan ook vooral richten op de hoge SES kinderen, door middel van het ontmoedigen van passieve tijdsbesteding.Show less
