De historiografie rond de participatie van moslims ten tijde van de Russische Revoluties van 1917 is doordrongen van (sovjet) oriëntalistische visies. Als men kijkt naar de gebeurtenissen in de...Show moreDe historiografie rond de participatie van moslims ten tijde van de Russische Revoluties van 1917 is doordrongen van (sovjet) oriëntalistische visies. Als men kijkt naar de gebeurtenissen in de periferie van het Russische Rijk ten tijde van de Revolutie blijkt echt dat de deelname van moslims sterker naar voren komt dan eerder gedacht. Het moslimreformisme in combinatie met pan-Turkistische ideeën leidden tot een nieuwe samenwerking tussen enerzijds de sovjets en anderzijds de moslimbevolking van Centraal-Azië. Het moslimcommunisme, oftewel sultangalievisme, is een alternatief voor het bolsjewisme in het centrum van het nieuwe Sovjetrijk. Het moslimcommunisme plaatst het bolsjewisme in een nationalistisch kader waarbinnen een ‘lokale’ revolutie moest plaatsvinden zodat zij zich vrij konden vechten van de imperiale mogendheden. Deze ideologie manifesteert zich voornamelijk rond de persoon Mirsaïd Sultan-Galiev die zich inzet om een nieuwe samenwerking te vestigen tussen Islam (groen) en de sovjets (rood). De participatie van de moslims van Centraal-Azië en hun houding ten opzichte van de bolsjewisten was actief te noemen, wat tegen de historiografie ingaat. Sultan-Galiev, de Tataarse moslimcommunist en nationalist is hier het best voorbeeld van.Show less
