De Zuid-Koreaanse Nationale Inlichtingendienst heeft een notoire reputatie op het gebied van het beïnvloeden van de binnenlandse politiek in Zuid-Korea. Door middel van hervormingen die voortkwamen...Show moreDe Zuid-Koreaanse Nationale Inlichtingendienst heeft een notoire reputatie op het gebied van het beïnvloeden van de binnenlandse politiek in Zuid-Korea. Door middel van hervormingen die voortkwamen uit het transitieproces van een autoritair regime naar democratisering werd hier verandering in gebracht. Deze hervormingen hebben echter geen verdere politisering van inlichtingendienst kunnen voorkomen. Zo heeft de inlichtingendienst nog invloed kunnen uitoefen over de 2012 presidentiële verkiezingen in Zuid-Korea. Deze scriptie richt zich daarom op het beantwoorden van de volgende vragen: hoe de Zuid-Koreaanse nationale inlichtingendienst kon inmengen in de presidentiële verkiezingen van 2012. En waarom dit heeft kunnen gebeuren.Show less
This thesis aims to explain diverging democratic transitions in two Post-Communist states. The degree and manner of party system institutionalization and party regulation is presuppossed to have a...Show moreThis thesis aims to explain diverging democratic transitions in two Post-Communist states. The degree and manner of party system institutionalization and party regulation is presuppossed to have a major impact on both democratization as the way party democracy is functioning. The study uses a time-series method of analysis to identify changes in party system regulation and links these changes to the stability of a party system such as electoral volatility and party strength. By doing so, this thesis delivers a valuable insight in the pivotal role party system institutionalization plays in democratization and the stabilization of young party systems.Show less
Over het democratische gehalte van de gemeentelijke bestuurslaag bestaan ernstige twijfels. Decentralisatie wordt genoemd als middel om lokale democratieën te revitaliseren (Fleurke, Hulst en de...Show moreOver het democratische gehalte van de gemeentelijke bestuurslaag bestaan ernstige twijfels. Decentralisatie wordt genoemd als middel om lokale democratieën te revitaliseren (Fleurke, Hulst en de Vries 1997, 65 en Boogers et al. 2008, 14-15). De democratiseringsdoelstelling van decentralisatie kan pas bereikt worden als politieke partijen in gemeenten keuzemogelijkheden, met betrekking tot het gedecentraliseerde beleid, voorleggen aan de kiezer. In dit verband is het de verwachting dat de grootte van de gemeente, de ontwikkeling in tijd en het soort partij van invloed zijn op de hoeveelheid aangeboden keuzemogelijkheden door een partij.Show less
Sinds 2002 is de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling onafgebroken aan de macht geweest in Turkije. De AK-partij ofwel AKP, is in 2001 opgericht. De partij komt voort uit een splitsing van...Show moreSinds 2002 is de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling onafgebroken aan de macht geweest in Turkije. De AK-partij ofwel AKP, is in 2001 opgericht. De partij komt voort uit een splitsing van de islamitische Deugdpartij (FP), die weer een opvolger is van de islamitische Welvaartspartij (RP). De FP splitste zich op in een traditionele partij, de SP, en een partij van innovatieven, die de AKP vormden onder leiding van Recep Tayyip Erdoğan, de voormalige burgemeester van Istanbul. De AKP wordt vaak gezien als een gematigde conservatieve democratische partij (Özbudun 2006, 543). De verkiezingen van het Turkse parlement in 2002 markeerde het begin van een nieuw tijdperk. Zowel de partijen die deel uitmaakte van de coalitieregering, als de grootste oppositiepartij haalden de kiesdrempel van 10% niet en verdwenen alle vier uit het parlement. Twee partijen wisten terug te keren; de seculier georiënteerde Republikeinse Volkspartij (CHP) met 19,4% van de stemmen en de religieus georiënteerde partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling, de AK-partij (AKP) met 34,3% van de stemmen (Heper 2010, 127). Doordat ze tweederde van de zetels bemachtigden in deze verkiezing werd het de eerste eenpartijregering sinds 1991. Onderzoek naar de kiezers van de AKP heeft uitgewezen dat het merendeel hiervan niet direct afkomstig waren van hun voorganger FP. Kiezers kwamen ook van de ultranationalistische partij MHP en een aantal andere rechtse partijen (Özbudun 2006, 546). AKP stemmers worden vaak omschreven als de nieuwe middenklasse.Show less
