In dit onderzoek is een meta-analyse uitgevoerd naar de behandeleffecten van cognitieve gedragstherapie (CGT), Eye Movement Desensitization and Reprossing (EMDR) en narratieve exposure therapie ...Show moreIn dit onderzoek is een meta-analyse uitgevoerd naar de behandeleffecten van cognitieve gedragstherapie (CGT), Eye Movement Desensitization and Reprossing (EMDR) en narratieve exposure therapie (NET) op vluchtelingen die gediagnosticeerd zijn met posttraumatische stressstoornis of symptomen van deze stoornis vertonen. Ook is onderzocht of er een verschil in effectiviteit van deze behandelvormen is voor kinderen en volwassen. Aangezien veel vluchtelingen van niet-westerse komaf zijn, is in dit onderzoek ook het moderatoreffect van cultuur- en taalaanpassing op de behandelvorm opgenomen. Een systematische literatuuronderzoek is uitgevoerd en hieruit zijn 34 studies geselecteerd die relevant zijn gebleken voor dit onderzoek volgens de inclusiecriteria. In het programma JASP zijn de analyses uitgevoerd. De meta-analyse heeft aangetoond dat CGT (-1.33, CI [-1.84, -0.82]), EMDR (-1.26, CI [-1.78, -0.74]) en NET –(1.12, CI [-1.56, 0.69]) significante behandeleffecten hebben. Tussen de behandelingen zijn geen significante effect verschillen te zien (p > 0.05). Hieruit kan geconcludeerd worden dat de resultaten van de hoofdeffecten van de behandelingen gelijkwaardig zijn aan elkaar. Dit ondersteunt het dodo bird verdict die stelt dat er geen verschillen waarneembaar zijn tussen psychotherapieën. Verschillen in behandeleffectiviteit bij kinderen en volwassen zijn niet aangetoond door gebrek aan significantie (d = 0.109, p = 0.78). Het toevoegen van de variabele taal- en cultuuradaptatie bleek geen significant effect aan te tonen (d = -0.031, p = 0.926).Show less
This study investigates the results of a high intensive residential trauma-focussed therapy programme. The main hypotheses were that (1) PTSD patients with a history of CSA report a clinically...Show moreThis study investigates the results of a high intensive residential trauma-focussed therapy programme. The main hypotheses were that (1) PTSD patients with a history of CSA report a clinically significant decrease in their PTSD symptoms after treatment, and (2) PTSD patients with a history of CSA would profit equally from trauma-focused treatment as PTSD patients without a history of CSA. Methods: Patients were 76 individuals who participated in a five-day treatment program consisting of eye movement desensitization and reprocessing (EMDR), prolonged exposure (PE) sessions, and trauma-sensitive yoga. The severity of PTSD symptoms was assessed with the PCL-5 at pre- and post-treatment, at one-week follow-up, and at a one-month follow-up. Pre-post differences were calculated and compared between the two trauma conditions (i.e., patients with a history of CSA, and no CSA). Results: Treatment resulted in a significant short term decrease of PTSD symptoms, which was mostly maintained at follow-up. Although patients with a history of CSA showed significantly higher PTSD symptom severity at pre- and post-treatment compared to those without a history of CSA, no significant pre-post differences were found between the two groups. Longer term decrease in PTSD symptoms was significant for patients without a history of CSA, but was not strong enough to be significant for patients with a history of CSA. Clinical significance of the treatment was demonstrated for half of the participants. Conclusion: Results suggest that intensive treatment for PTSD might be a possible therapeutic option for PTSD patients with a history of CSA.Show less
