Gedurende de negentiende eeuw zou de positie van rietsuikerproducenten in Nederlands-Indië ingrijpend veranderen. Verschillende invloeden zoals de suikercrisis, suikercongressen en de Nederlandse...Show moreGedurende de negentiende eeuw zou de positie van rietsuikerproducenten in Nederlands-Indië ingrijpend veranderen. Verschillende invloeden zoals de suikercrisis, suikercongressen en de Nederlandse politiek zouden ervoor zorgen dat de afzetmarkt voor rietsuiker uit Nederlands-Indië zich zou gaan verschuiven van Europa richting Azië. Door de groei van de beetsuikerproductie in Europa werden er nieuwe wetten aangenomen betreffende de accijns op suiker, deze wetten hadden daardoor ook direct invloed op de mogelijkheden van Indische producenten om hun rietsuiker af te zetten in Europa. In de tweede helft van de negentiende eeuw zouden deze nieuwe wetten ervoor zorgen dat bietsuiker bepaalde voordelen begon te genieten waardoor het nagenoeg onmogelijk werd voor de Indische rietsuiker op te concurreren op de Nederlandse, laat staan Europese markt. Aan het einde van de negentiende eeuw zag men dan ook een verschuiving ontstaan binnen de afzet van de Indische rietsuiker. Met name in de jaren negentig groeiden de relaties met Amerikaanse en Aziatische partners. Deze handelsrelaties zouden dusdanig sterk worden waardoor de Nederlandse overheid in 1902 haar verlies van de Indische rietsuiker moest erkennen. De Nederlandse staat begon met het subsidiëren van een scheepsvaartlijn richting Japan en China en daarmee was het ontstaan van de Java-China-Japan lijn een feit. De afzetmarkt van rietsuikerproducenten in Nederlands-Indië was gedurende de negentiende eeuw definitief verschoven van het Europese continent richting Azië.Show less
Onderzoek naar de kapitalistische elementen en het gebruik van dwang binnen het slavensysteem van de Verenigde Staten in de eerste helft van de negentiende eeuw.
