In deze MA thesis is gekozen voor een bij uitstek cinefiele aanpak: het oeuvre van Alex van Warmerdam is geanalyseerd aan de hand van diens zelfverklaarde inspiratiebronnen. Op basis van analyses...Show moreIn deze MA thesis is gekozen voor een bij uitstek cinefiele aanpak: het oeuvre van Alex van Warmerdam is geanalyseerd aan de hand van diens zelfverklaarde inspiratiebronnen. Op basis van analyses van Psycho (Alfred Hitchcock, 1960), The French Connection (William Friedkin, 1971), The Good, the Bad and the Ugly (Sergio Leone, 1966), Deliverance (John Boorman, 1972), en Un Flic (Jean-Pierre Melville, 1972) is getracht de thematische en stilistische kenmerken in het werk van Van Warmerdam te omlijnen. Hierbij is gebruikgemaakt van het auteursbegrip zoals dat door de critici van Cahiers du cinéma in het verleden werd gehanteerd, met het verschil dat er meer ruimte is voor ambiguïteit. Definitieve uitspraken over Van Warmerdams werk zijn vermeden, indachtig diens uitspraak dat hij een 'angst voor betekenis' heeft. Van Warmerdam herinnert ons eraan dat films een multiplex aan interpretaties in zich draagt, omdat hij zelf elke vorm van morele, psychologische, sociale, politieke en ideologische complicaties liever via ambiguïteit en humor adresseert.Show less
Hoe worden de emoties woede en verdriet in Chinese romantische komedies weergegeven? 4 films zijn geanalyseerd: Go Away Mr. Tumor, Finding Mr. Right, Love is Not Blind en Let's Get Married.
