Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
Deze scriptie onderzoekt de complexe wisselwerking tussen cinema en fictie gecombineerd met het concept van leedvermaak. Het kijkt hoe deze mediavormen het publiek uitnodigen om na te denken over...Show moreDeze scriptie onderzoekt de complexe wisselwerking tussen cinema en fictie gecombineerd met het concept van leedvermaak. Het kijkt hoe deze mediavormen het publiek uitnodigen om na te denken over en deel te nemen aan het spektakel van lijden. Door middel van gedetailleerde casestudies van The Hunger Games, Squid Game en Funny Games wordt onderzocht hoe de weergave van geweld en menselijk lijden zich heeft ontwikkeld in zowel fictieve als realiteitscontexten. De analyse onthult de ingewikkelde lagen van het kijken, waarbij het publiek schakelt tussen passieve kijkers en actieve deelnemers aan de consumptie van gemedieerd geweld. De scriptie betoogt dat realityseries de scheidslijnen tussen realiteit en fictie vervagen, maar vaak niet dezelfde kritische zelfreflectie oproepen als hun fictieve tegenhangers. Daarentegen gebruiken films zoals The Hunger Games en Funny Games narratieve technieken om kijkers te confronteren met hun eigen voyeuristische neigingen, waardoor een diepere ethische betrokkenheid wordt gestimuleerd. Door gebruik te maken van theoretische kaders uit filmstudies en psychologie, inclusief inzichten van Susan Sontag en Alison Young, benadrukt de scriptie de blijvende kracht van fictie om kritisch na te denken over geweld in de echte wereld en maatschappelijke normen. Uiteindelijk benadrukt dit onderzoek de cruciale rol van cinema in het vormgeven en uitdagen van onze percepties van lijden en moraliteit. Het roept op tot een genuanceerd begrip van hoe verschillende mediavormen onze betrokkenheid bij en reacties op menselijk lijden beïnvloeden, en spoort zowel makers als publiek aan om na te denken over de ethische implicaties van hun consumptie van geweld als vermaak.Show less
Een onderzoek naar het gebruik van geweld in verschillende Ierse graafschappen tijdens de Ierse onafhankelijkheidsoorlog en hoe de onderlinge verschillen verklaard kunnen worden.
De treinkapingen in de jaren 70 bij Wijster en de Punt, waarbij elf doden vielen, vormden het dieptepunt in de verhouding tussen de Nederlandse regering en de Molukse bevolking in Nederland. Hoewel...Show moreDe treinkapingen in de jaren 70 bij Wijster en de Punt, waarbij elf doden vielen, vormden het dieptepunt in de verhouding tussen de Nederlandse regering en de Molukse bevolking in Nederland. Hoewel de kapingen voor veel Nederlanders als een grote schok kwam, kan niet worden beweerd dat deze acties uit de lucht kwamen vallen. Er vonden al vanaf de aankomst van de ongeveer 12.500 Molukkers in Nederland in 1951, talrijke incidenten plaats waarbij deze migrantengroep betrokken was. Dit liep uiteen van vechtpartijtjes met de lokale hangjeugd rondom sociëteiten, tot gerichte politieke acties om aandacht te vragen voor hun ideaal: een eigen vrije Molukse staat. In deze scriptie staat de berichtgeving over problemen met Molukkers in Nederlandse kranten tussen 1952 en 1974 centraal. Onderzocht is in hoeverre verschillende kranten gedurende deze periode sympathie hadden voor deze migrantengroep en hun idealen. Hierbij is vooral gekeken naar het gebruik van frames en metaforen. Daarnaast wordt in dit onderzoek bekeken of er in de berichtgeving sprake was van sensationalisering of een bepaalde beeldvorming.Show less
Door de eeuwen heen heeft de Nederlandse overheid haar redenen gehad om maritiem geweld uit te besteden aan particulieren, zoals in het geval van de kaapvaart (offensief) en de beveiliging van...Show moreDoor de eeuwen heen heeft de Nederlandse overheid haar redenen gehad om maritiem geweld uit te besteden aan particulieren, zoals in het geval van de kaapvaart (offensief) en de beveiliging van handelsschepen (defensief). Vanaf de negentiende eeuw werd geweldsgebruik echter gemonopoliseerd door de staat. Met de recente opleving van piraterij in de wateren rond Somalië is dit vraagstuk opnieuw actueel geworden, omdat Nederlandse reders pleiten voor de legalisering van gewapende particuliere beveiliging ter beveiliging tegen Somalische piraten. Volgens de koopvaardijsector is de bescherming die de overheid biedt namelijk onvoldoende. Dit artikel gaat in op de motieven die de Nederlandse overheid in het verleden heeft gehad om geweld op zee wel of niet uit te besteden, met als doel een bijdrage te leveren aan de huidige discussie.Show less
