Het volgende onderzoek zal pogen verheldering te geven over het uitblijven van militaire actie na de Syrische schending van de rode lijn gesteld door de Amerikaanse president Barack Obama in 2013....Show moreHet volgende onderzoek zal pogen verheldering te geven over het uitblijven van militaire actie na de Syrische schending van de rode lijn gesteld door de Amerikaanse president Barack Obama in 2013. Het gebruik van chemische wapens van Syrië tegen haar eigen burgers vormde voor Obama (2012b) een rode lijn. Met het stellen van de rode lijn committeerde de president zichzelf tot actie bij overschrijding ervan. Bij het wel of niet nakomen hiervan zijn zowel externe als interne gevolgen aan verbonden. De literatuur kan geen verklaring geven waarom Obama, ondanks de externe gevolgen, geen gehoor gaf aan zijn eigen rode lijn. Het neoklassiek realisme kan met interveniërende variabelen verklaring geven waarom de binnenlandse omstandigheden het voor Obama niet mogelijk maakte zijn rode lijn na te komen. Door aan te tonen welke binnenlandse actoren invloed hadden op het gevoerde buitenlandbeleid na de schending van de lijn, kan dit onderzoek voorgaande literatuur aanvullen en een handvat bieden voor verdere uitwerking van deze theorie op vergelijkbare cases. Geconcludeerd wordt dat de visie van de president, oorlogsmoeheid in de publieke opinie, economische beperkingen en tegenstellingen binnen het Congres ervoor zorgde dat er voor een diplomatieke oplossing werd gekozen i.p.v. een militaire interventie.Show less
Complexity is a crucial barrier to our understanding of how actors behave in the international arena. Market power, normative power, regulatory power, global power, civilian power, are all concepts...Show moreComplexity is a crucial barrier to our understanding of how actors behave in the international arena. Market power, normative power, regulatory power, global power, civilian power, are all concepts which have been utilised to describe the EU international actorness. However, the interaction between these concepts, and how the EU employs these comprehensively has been less debated. In an effort to contribute to the literature on EU’s strategic behaviour, this thesis engages in a critical discourse analysis throughout numerous strategic documents from the Commission. Through the analysis, a grand strategic framework, established by the Commission, was identified. Such framework appeared divided into two phases; the first being an inward-looking effort to “rebuild Europe”, and the second being an outward-looking approach towards providing security in the neighbourhood. This work manages to move past the theoretical debate on the EU’s engagement with grand strategy, which has characterised European academia and engages in a practical discussion of grand strategy and the EU. While the contributions of this work are essential for different fields in European studies, such as Europeanization, it also contributes to grand strategy academia by putting forward a theory on how international organisations interact with grand strategy.Show less
